ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΕΡΕΥΝΑ --- Βάσει των Ελληνικών και Εβραϊκών αρχείων .
Τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης  εγράφησαν σε διάφορες εποχές , συγκεντρώθηκαν όμως από τον ιερέα Έσδρα κατά την περίοδο της αιχμαλωσίας στην Βαβυλώνα (483-425 πΧ)

Οι Ελληνικοί κατακλυσμοί 

Στην Ελληνική εκδοχή του μύθου υπάρχουν μαρτυρίες όχι για έναν αλλά για τρεις κατακλυσμούς.

1. Του Ωγύγου - 15000-10000 π Χ

2. του Δευκαλίωνα -  περί το 10000 π Χ

3. του Δαρδάνου. -  περί  το 3000 π Χ

Σύμφωνα με τον Α. Σταγειρήτη ο Ωγύγος πιστεύεται ότι ήταν ο πρώτος αυτόχθονος βασιλιάς της Αττικής. Οι Αθηναίοι πίστευαν ότι ήταν υιός της Γης και αυτόχθων, ενώ άλλοι πίστευαν ότι ήταν υιός του Ποσειδώνα, επί της βασιλείας του οποίου έγινε ο πρώτος κατακλυσμός.

Λογικά η πρώτη αυτή περιγραφή κατακλυσμού, πρέπει να αναφέρεται στην πρώτη περίπτωση της παγκοσμίου ανόδου των υδάτων, που συνέβη γύρω στο 15.000 -10.000 π.Χ .

Η δεύτερη ιστορία κατακλυσμού είναι αυτή του Δευκαλίωνα, για την οποία πρέπει να αναφερθεί ότι πολλοί ξένοι μελετητές τοποθετούν γύρω στο 1.500 π.Χ όπου συνέβη η έκρηξη της Θήρας με αποτέλεσμα τις τεράστιες καταστροφές που προκάλεσε το Τσουνάμι με την έκρηξη του Ηφαιστείου. Κάτι όμως που δεν μπορεί να ισχύει διότι το Τσουνάμι δεν έχει σχέση με βροχόπτωση αλλά με ύδατα που παρασύρθηκαν από το τεράστιο ωστικό κύμα, και που είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή του λαμπρού Μινωικού πολιτισμού, αλλά και διότι ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνα προηγείται του κατακλυσμού του Δαρδάνου.

Σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη ο Δάρδανος καταγόταν από την Σαμοθράκη η οποία υπέστη καταστροφές από τις πλημμύρες. Κατόπιν τούτου ο Δαρδάνος πέρασε στην μικρά Ασία όπου και ίδρυσε την πόλη που ονομάστηκε Τροία από τον εγγονό του Τρώα.

Oι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει 10 πόλεις την μία χτισμένη πάνω από την άλλη, με την πρώτη και αρχαιότερη να είναι χτισμένη περίπου το 3.000 π.Χ . Άρα ο κατακλυσμός του Δαρδάνου πρέπει να συνέβη τότε ακριβώς γύρω στο 3.000 π. Χ, όταν συνέβησαν και οι καταστροφές στην Μεσοποτάμια και Αίγυπτο. Συνεπώς το πιο πιθανό είναι ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνος ως παλαιότερος του Δαρδάνου, να τοποθετείται γύρω στο 9.700 π. Χ, όταν συνέβη η υπερχείλιση της μεσογείου στην μαύρη θάλασσα. Μία ενδιαφέρουσα επίσης πληροφορία που μας δίνει ο Ηρόδοτος είναι, ότι την εποχή του Δευκαλίωνα στην Θεσσαλία υπήρχε θάλασσα, όπως αποκαλύπτεται και από το όνομα που της δόθηκε. ( Θεσσαλία - θέση θάλασσας – αλός στα αρχαία Ελληνικά ).

* 3032 π Χ . Σύμφωνα με την βίβλο ο κατακλυσμός του Νώε 
Από τα Ελληνικά και Εβραϊκά αρχαία προκύπτει ότι οι κατακλυσμοί του Νώε και του Δαρδάνου συμπίπτουν και χρονικά αλλά και γεωγραφικά . Ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνος που επιστημονικά πλέον ορίζεται περί το 10000 πΧ  (Σταγειρήτης) που έλαβε χώρα στην Θεσσαλία συμπίπτει με την καταστροφή της Ατλαντίδος και το θέμα μας ΜΙΝΥΕΣ ΟΙ ΑΤΛΑΝΤΕΣ δικαιώνεται . ===> ΜΙΝΥΕΣ ΟΙ ΑΤΛΑΝΤΕΣ

* 3000 π Χ Οι Σουμέριοι

Ο λαός των Σουμερίων ήταν πανάρχαιος ,δεν ήταν σημιτικής καταγωγής και ανέδειξε έναν πολύ σημαντικό πολιτισμό. Οι Σουμέριοι κατοίκισαν στην περιοχή της Μεσοποταμίας, μεταξύ του Τίγρη και του Ευφράτη. Η περιοχή αυτή που ονομάζουμε Μεσοποταμία περιορίζεται στην ανατολή από τα βουνά του Ελάμ και από τους ποταμούς που κατευθύνονται προς το οροπέδιο του Ιράν και προς την Ινδία. Στη δύση βρίσκεται η έρημος της Συρίας και στο βορρά φτάνει μέχρι την Ασσυρία και Μιτανιία, και ακόμα μέχρι την Αρμενία και τον Καύκασο. Οι Σουμέριοι ήταν οι πρώτοι που εγκαταστάθηκαν στη Μεσοποταμία γύρω στην αρχή της 4ης χιλιετηρίδας π.Χ. Τους βρίσκουμε ξαφνικά εγκαταστημένους σε αναπτυγμένες πόλεις, όπου υπήρχε μια αγροτική θρησκεία..

Ο Ευήμερος αναφέρει ότι, οι πανάρχαιοι Έλληνες Μινωικοί Κρήτες οδ- ηγούμενοι υπό του Διός, είχαν εποικήσει την Αραβία, την Περσία, τα νησιά του Ινδικού Ωκεανού, την νήσο Παγχαία, την Μεσοποταμία, όπου πολύ αργότερα ονομάσθηκαν Σουμέριοι, μέχρι και τον Εύξεινο Πόντο, όπου εμφανίσθηκαν και εγκαταστάθηκαν ως Χάλυβες. Φιλέλληνες Ινδοί της Καλκούτας, λένε: ''Πιστεύουμε ότι ήρθαμε απ'τήν Κρήτη πολύ πριν από τον Αλέξανδρο (τουλάχιστον κάποιοι από εμάς).'' 

Μήπως αυτή η λεγόμενη Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα και η κάποια άγνωστη μεσογειακή , θα έπρεπε να λέγεται Ελληνο-Κρητομινωϊκή;. O αρχαιολόγος S.K.CHATTERGI στο κεφάλαιο του περίφημου βιβλίου του ''Ιστορία και πολιτισμός του Ινδικού λαού'' όχι μονάχα παραδέχεται τη μεγάλη μετανάστευση από τα νησιά του Αιγαίου με επίκεντρο τη νήσο Κρήτη, αλλά επιμένει στην καταγωγή του ινδικού λαού από τους  ''Έλληνες'' του Αιγαίου. Ένας Ινδός αρχαιολόγος αναζητώντας παλιούς ναούς βουδικούς στο Πακιστάν το 1922, βρήκε τον ένα μετά τον άλλο έξι σφραγιδόλιθους με εικονογραφική ανάγλυφη παράσταση, τέλειας τέχνης. Μην κατορθώνοντας να ερμηνεύσει αυτούς αποτείνεται στον ανατολιστή αρχαιολόγο SIR JOHN MARSHAL, στο οποίο παρέδωσε τα ευρήματα του. Στα 1925 γίνηκε γνωστό, ότι κάποια σχέση ανάμεσα σ'αυτούς τους δακτυλιόλιθους πρέπει να υπάρχει, με την εικονογραφική παράσταση του Δίσκου της Φαιστού

* 3000 π.Χ Έναρξη του Κυκλαδικού πολιτισμού

Την ονομασία Κυκλάδες  χρησιμοποίησαν οι Έλληνες συγγραφείς για να χαρακτηρίσουν το πυκνό σύμπλεγμα των μικρών νησιών στο κέντρο του Αιγαίου πελάγους, τα οποία φαίνονται να σχηματίζουν έναν νοητό κύκλο γύρω από το ιερό νησί τους και τόπο λατρείας του Απόλλωνα, τη Δήλο. Τα νησιά αυτά υπήρξαν το λίκνο ενός σημαντικού πολιτισμού, του λεγόμενου Κυκλαδικού πολιτισμού, που άνθησε κατά την 3η χιλιετία π.X. Τρεις είναι οι λόγοι που συνέτειναν στη γένεση και στην ανάπτυξη πολιτισμού στις Κυκλάδες κατά τους αρχαιότατους αυτούς χρόνους. Πρώτον, η στρατηγική γεωγραφική τους θέση, δεύτερον, οι περιορισμοί του φυσικού τους περιβάλλοντος οι οποίοι ανάγκασαν τους νησιώτες να στραφούν εξαρχής στην θάλασσα προκειμένου να προσποριστούν τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους και τρίτον, ο ορυκτός τους πλούτος, συγκεκριμένα ο οψιανός της Μήλου, η σμύριδα της Νάξου, ο μόλυβδος της Σίφνου, ο χαλκός της Κύθνου και της Σέριφου και, τέλος, η κατεξοχήν πρώτη ύλη των νησιών, το μάρμαρο.Ο όρος κυκλαδικός πολιτισμός, τον οποίο ο Χρήστος Τσούντας χρησιμοποίησε με γεωγραφική και χρονολογική σημασία, είναι συνώνυμος των όρων Πρωτοκυκλαδικός πολιτισμός ή Πρώιμη εποχή του Χαλκού ή Πρωτοχαλκή εποχή. Με τους όρους αυτούς προσδιορίζεται η πρώτη από τις τρεις περιόδους στις οποίες διακρίνεται συμβατικά η εποχή του χαλκού στα νησιά των Κυκλάδων. Η εποχή αυτή καλύπτει περίπου δύο χιλιετίες, δηλαδή το διάστημα από το 3200 έως το 1100 π.χ., και διακρίνεται σε Πρωτοκυκλαδική, Μέση και Υστεροκυκλαδική. Ο Κυκλαδικός πολιτισμός όμως άκμασε περισσότερο την περίοδο της πρώιμης Εποχής του Χαλκού (3000-2000).

3000 π. Χ : Οι Πελασγοί & Δαναοί 

Οι Πελασγοί αναφέρονται στην Ιλιάδα (Β 840) ως σύμμαχοι των Τρώων, με αρχηγό τον Ιππόθοο.  Ο ίδιος ο Στράβων  αναφέρει ότι «…όλοι συμφωνούν ότι οι Πελασγοί ήταν ένα αρχαίο φύλο σκορπισμένο σε όλη την Ελλάδα και μάλιστα στους Αιολείς της Θεσσαλίας … πολλοί ονομάζουν και τα Ηπειρωτικά γένη, Πελασγικά, επειδή οι Πελασγοί είχαν επεκτείνει την κυριαρχία τους μέχρι εκεί…». 
Οι Δαναοί παντού αντικατέστησαν τους Πελασγούς, κατά την μαρτυρία του Ευριπίδη (Αρχέλαος, στα "Γεωγραφικά" του Στράβωνος, Ε 221), ότι ο Δαναός "Πελασγιώτας ωνομασμένους το πριν, Δαναούς καλείσθαι νόμον έθηκ' αν' Ελλάδα".
Το δεύτερο φύλο που κατέβηκε περί το 2000 π.Χ. είναι οι Αχαιοί, οι οποίοι ήλθαν από την Ήπειρο. Το όνομά τους το συναντούμε σε μια σειρά ποταμών της Δυτ. Ελλάδος (Αχέρων, Αχελώος, Ίναχος) και στο όνομα Αχιλλεύς. Τελικώς οι Αχαιοί αναμειγνύονται με τους Δαναούς στην Πελοπόννησο και ονόματα καθίστανται συνώνυμα

* 2501 π Χ . Πύργος της Βαβέλ .
Μετά τον κατακλυσμό του Νώε και μέχρι του συμβάντος στον Πύργο της Βαβέλ οι λαοί ζούσαν μαζί και ομιλούσαν την ίδια γλώσσα . Από το έτος αυτό γίνεται η διασπορά των απογόνων του Νώε . Μετανάστευσαν  οι απόγονοι του Ιάφεθ , σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του τότε γνωστού κόσμου και αποτέλεσαν Έθνη ισχυρά , κατά τας γραφάς ...

* 2000 π. Χ Οι Ασσύριοι

Οι Ασσύριοι εμφανίζονται για πρώτη φορά στην ιστορία γύρω στο 2500 π.χ. ήταν Σημιτικός λαός νομάδων που ζούσαν στην Μεσοποταμία από την ίδια εθνολογική φυλή με τους Ακκάδες που αποτελούσαν τμήμα τους αφού προέρχονται από τους Ακκαδικούς πληθυσμούς της βόρειας Μεσοποταμίας. Ονομάζονταν αρχικά Σουμπαρτού αλλά πήραν το όνομα Ασσύριοι όταν ασπάστηκαν την λατρεία του εθνικού τους θεού Ασσούρ που ταυτίζεται με τον Σαμάς θεό του ηλίου των Σουμερίων. Ο όρος Ασσούρ είναι Ακκαδικής προέλευσης και μεταφράζεται ώς άξονας του ουρανού ή ορίζοντας του ουρανού κάτι που σημαίνει οτι ο θεός Ασσούρ εκπροσωπεί τον ουράνιο κόσμο, επιπλέον το όνομα Ασσούρ είναι παραφθορά του Ανσάρ ή Ανσούρ. Ο Ανσάρ μαζί με την Κινσάρ κατα το Βαβυλωνιακό έπος Ελούμα Ελίς αποτελούν το δεύτερο ζευγάρι θεοτήτων που δημιούργησε τον άνθρωπο, επιπλέον ο Ανσάρ κατά τους Σουμερίους ήταν ο πατέρας του ύψιστου θεού Ανού με αυτό τον τρόπο οι Ασσύριοι προσπαθούν να δείξουν οτι ο δικός τους θεός είναι πάνω απ'όλους. Στην λίστα βασιλέων τους υπάρχει μιά μεγάλη σειρά βασιλιάδων στην αρχή που όπως αναφέρεται ζούσαν σε σκηνές, ακολουθεί άλλη μιά μεγάλη λίστα βασιλιάδων οι οποίοι ήταν πατριάρχες, ήταν πάντα υποτελείς στους Σουμέριους, στους συγγενείς τους Ακκάδες και στην συνέχεια στην 3η Σουμεριακή δυναστεία της Ούρ. Πρώτος ανεξάρτητος βασιλιάς του νέου κρατιδίου των Ασσυρίων αποτελούμενο από παλιούς Ακκάδες αναφέρεται ο Κικία (2000 - 1985 π.χ.) όταν η αυτοκρατορία των Ακκάδων είχε διαλυθεί και διασπαστεί σε Ασσύριους και Βαβυλώνιους οι βασιλείς τους εξακολούθησαν αιώνες ακόμα να είναι άσημοι υποτελείς των Σουμερίων.

* 2000 π.Χ.: Έναρξη του Μινωικού πολιτισμού 
Οι περίοδοι της Μινωικής Κρήτης χωρίζονται σε:
Α. Πρωτομινωική 3400 –2100 π.Χ.
Β. Μεσομινωϊκή 2100 – 1580 π.Χ.
Γ. Υστερομινωϊκή 1580 – 1200 π.Χ.

Η μεγάλη ακμή του Μινωικού Πολιτισμού συντελέσθηκε από το 2100 μέχρι το 1200 π X , το τέλος προήλθε πιθανόν από μια έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης(Θήρας)  και την ισοπέδωση των πόλεων της Κρήτης, σύγχρονοι επιστήμονες θεωρούν ότι η έκρηξη ήταν τόσο καταστροφική ώστε η γη όλη να καλυφθεί από ένα σύννεφο καπνού και τέφρας, και για μια δεκαετία να υπάρξει τρομερή σιτοδεία

* 2000 π. Χ : Oι Μινύες - Μινυακός πολιτισμός 
Ένας από τους πιο αινιγματικούς λαούς της προϊστορικής Ελλάδος είναι οι Μινύες, όπου σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς κοιτίδα τους θεωρείται η περιοχή από τον Βοιωτικό Ορχομενό μέχρι και τις νότιες παρυφές της θεσσαλικής πεδιάδος.

Από την περιοχή αυτή ένα τμήμα των Μινύων εγκαταστάθηκε στην Μαγνησία και ίδρυσε την Ιωλκό, την οποία η σύγχρονη αρχαιολογική ερευνά ταυτίζει με τον νεολιθικό οικισμό του Διμηνίου. Η αποίκηση αυτή έγινε για να εκμεταλλευτούν οι Μινύες τον θεσσαλικό κάμπο, αλλά κατά την προσπάθειά τους αυτή ήλθαν σε σύγκρουση με τις γειτονικές πόλεις. Έτσι πιστεύεται πως εξηγείται και η καταστροφή του Σέσκλου ( που η ακμή του ανάγεται στο 5000 π. Χ ) . Η προσπάθεια σύνδεσης των Μινύων με τον εύφορο θεσσαλικό κάμπο έχει επιχειρηθεί και μυθολογικά αφού οι κόρες του Μινύα, Περικλυμένη, Αλκιμίδη και Φυγομάχη παντρεύτηκαν τους Θεσσαλούς βασιλείς Φέρη (βασιλιά στη Φερές), Αίσονα (βασιλιά στην Αισονιάδα) και τον Πελία (βασιλιά στην Ιωλκό). Από την εκμετάλλευση του θεσσαλικού κάμπου οι Μινύες μετετράπησαν σε μία ισχυρή οικονομική και πολιτική δύναμη για την περιοχή, σε σημείο μάλιστα που να έχουνε επιβάλει φόρο υποτέλειας σε πόλεις των χωρικών τους ορίων. Όταν ο ΜΙΝΥΑΚΟΣ πολιτισμός καταστράφηκε , πιθανά το 1700 π .Χ από φυσική καταστροφή , οι μισοί Μινύες υποτάχτηκαν στους Μυκηναίους και οι άλλοι μισοί φεύγουν . Αυτό το λέει πολύ καθαρά ο μύθος του Ηρακλή , ο οποίος ως Μινύας που ήταν , υποχρεώθηκε να δουλεύει για τον Αχαιό Ευρυσθέα και να πραγματοποιήσει τους 12 άθλους. Όταν οι Ηρακλείς επέστρεψαν , οι Δωριείς τους υποδέχτηκαν ως όμαιμους και συγγενείς . Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Μεσσηνία και ο Κρεσφόντης . Οι Μινύες έχουν δύο βασικούς ήρωες , τον Ηρακλή και τον Λυκούργο . Ο ένας εκφράζει την τεχνολογία και ο άλλος την πνευματικότητά τους . Η περίφημη κάθοδος των Δωριέων δεν τίποτα άλλο από το κατέβασμα των Μινυών από τον Ταύγετο στην κοιλάδα του Ευρώτα . Όπου και ιδρύουν μια καινούργια πόλη . Κάθοδος τον Δωριέων σημαίνει κατέβασμα από τον Ταύγετο στην Σπάρτη , όπως Κάθοδος των Μυρίων σημαίνει κατέβασμα από το εσωτερικό στην θάλασσα ή από ένα υψηλό σημείο σε ένα χαμηλότερο. Η ερώτηση είναι πως ένα τόσο απλό γεγονός προσέλαβε τόσο μεγάλες διαστάσεις ; Η απάντηση είναι λόγω του μεγέθους της Λακεδαίμονος και της καταστροφής του Μυκηναικού πολιτισμού . Οι Ηρακλείδες επιστρέφουν και οι έκπτωτοι και φυγάδες Μινύες επιστρέφουν και διεκδικούν την αρχή τους . Κατέστρεψαν τα ανάκτορα και απελευθέρωσαν τους Δωριείς. Στον Παυσανία γίνεται αναφορά , ότι οι Δωριείς κάτοικοι υποδέχτηκαν τον Κρεσφόντη και τον βοήθησαν να καταλάβει την Μεσσηνία. Τον στήριξαν ακριβώς γιατί ήταν Ηρακλείδης και Αργοναύτης , από την περιοχή της Ιωλκού. Άρα Αργοναύτες Μινύες , Ηρακλείδες και Δωριείς είναι τα ίδια πρόσωπα .

* 2000 π. Χ : Οι Χετταίοι

Οι Χετταίοι, λαός προερχόμενος εκ Κρήτης και των λοιπών νήσων του Αιγαίου, γνωστοί ως Κήτειοι ή Ετεόκρητες στις Ελληνικές πηγές, εμφανίζονται στην Κεντρική Μικρά Ασία στις αρχές της 2ας π.χ. χιλιετίας και εκ Μικράς Ασίας επεκτείνονται και προς τα Νότια, στην Συρία και στην Παλαιστίνη. Όπως, όμως χαρακτηριστικώς επισημαίνεται στον τόμο "ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ" του εγκυκλοπαιδικού λεξικού "ΗΛΙΟΣ", εκδόσεως του αειμνήστου Ιωάννη Πασσά, "μερικούς αιώνας πρό αυτών (δηλ. των Χετταίων) είχε φθάσει από την Θράκην και από τις νήσους του Αιγαίου κάποια άλλη πολυπληθής φυλή, πού ονομάσθηκε Λούβιοι υπό των αρχαιολόγων ή Λουΐται, οι οποίοι, όπως φαίνεται, προήρχοντο και αυτοί από τις νήσους του Βορείου Αιγαίου και από την κυρίως Ελλάδα. Όπως αποδεικνύει η αρχαιολογική σκαπάνη οι Λούβιοι έφερον εις την Δυτικήν Μικρασίαν την "τέφραν Μινυακήν" κεραμικήν και τον εξημερωμένον ίππον.... Η γλώσσα των Λουβίων ήτο συγγενεστάτη προς την γλώσσα των Χετταίων και συνεπώς προς την πανάρχαιαν Ελληνικήν και εχαρακτηρίζετο από καταλήξεις τοπωνυμίων εις-assas-assis-nda-ntas. Η ομοιότης προς τάς καταλήξεις των Πελασγικών τοπωνυμίων-ασσος-αττος-νθος-νδος είναι πολύ εύγλωτος και αποκαλυπτική της συγγενείας αυτών των Λαών" (βλέπε "ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ", τόμος "εγκυκλοπαιδικού λεξικού "ΗΛΙΟΣ").

Όπως ο καθείς αντιλαμβάνεται, πρόκειται περί Πελασγικών φύλων, είτε περί μετακινήσεων παναρχαίων Πελασγών, των οποίων κοιτίς υπήρξε η Αρκαδία και η Ήπειρος, σύμφωνα με τις πανάρχαιες Ελληνικές παραδόσεις. Η εξέτασις η σύγκρισις και ο παραλληλισμός των εντεύθεν και εκείθεν του Αιγαίου παναρχαίων λαών αποδεικνύει την κοινή καταγωγή και προέλευσή τους. Ο Ιάκωβος Θωμόπουλος στο εξαίρετο έργο του "ΠΕΛΑΣΓΙΚΑ" καταδεικνύει δια της γλωσσολογικής ερεύνης και μελέτης ότι οι Πελασγοί και οι Χετταίοι αποτελούσαν σύνολο φυλετικώς συγγενών λαών, πού ομιλούσαν συγγενείς μεταξύ των γλώσσες. (βλέπε Ιακώβου Θωμόπουλου "ΠΕΛΑΣΓΙΚΑ", έκδοσις Β. Ρηγοπούλου).

Κέντρο της Αυτοκρατορίας των Χετταίων υπήρξε η Χαττούσα στην εντεύθεν του ¶λυος περιοχή. Οι Χετταίοι είχαν ενωρίς αναπτύξει ένα είδος συλλαβικής εικονογραφικής γραφής, η οποία ονομάζεται από τους αρχαιολόγους Χετταϊκή ιερογλυφική, η δε θρησκεία τους διέφερε από την θρησκεία των Σημιτικών λαών της Ανατολής ήταν δε συγκερασμός θρησκευτικών στοιχείων τα οποία έλαβον από τους Χουρρίτες της Ανατολής και από τους Πελασγούς εκ Δυσμών από τους οποίους και προήρχοντο. Στην Συρία μία από τις σημαντικότερες πόλεις τους ήταν η Κάδης πλησίον του Ορόντου ποταμού. Η πόλις περιεβάλλετο από τα ύδατα του ποταμού Ορόντου (Αξιού) και παρουσίαζε την όψι νήσου, η οποία ενωνόταν με την ξηρά με τείχη και δύο βαθειές τάφρους. Εδώ ευρέθησαν αρχαιότατα αγάλματα του πολιτισμού των Χετταίων. ¶λλη σημαντική πόλις υπήρξε η Κάρχεμις, πρωτεύουσα του νοτίου κράτους των Χετταίων επί της δεξιάς όχθης του ποταμού Ευφράτου. Περιεβάλλετο με τείχος ύψους 8-10 μέτρων και επί λόφου 15 μέτρων υπήρχε η ακρόπολις. Εκεί ευρέθη το ανάκτορο του βασιλέως από τον Βρεταννό Χέντερσον. Τα υπέρθυρα των πυλών του ανακτόρου φέρουν το βασιλικό έμβλημα του πτερωτού δίσκου του ηλίου. Στην Συρία μετά την διάλυση της Αυτοκρατορίας των Χετταίων, από το 1.100 π.χ και μετά ίδρύθησαν πολλά βασίλεια από τους Χετταίους της χώρας, σε αυτούς δε τους Χετταίους αναφέρεται η Παλαιά διαθήκη. Τα βασίλεια αυτά των Χετταίων, αφού αντέστησαν στην πίεση των Αμορραίων (Σημιτών της Συρίας) από νότια και των Ουραρτίων από τον βορρά, υπέκυψαν στην κατακτητική μανία των Ασσυρίων, οι οποίοι τον όγδοο και τον έβδομο π.χ. αιώνα εξηφάνησαν όλα τα κρατίδια από τον Περσικό κόλπο ως την Μεσόγειο θάλασσα. Εκείνο δε πού θα πρέπει να τονισθεί είναι ότι οι ίδιοι οι Εβραίοι αναγνωρίζουν στην Παλαιά Διαθήκη δια του πατριάρχου τους Αβραάμ ότι αποτελούν αυτοί ξένο λαό στην Παλαιστίνη. Για όσους δεν πιστεύουν τούτο το άξιον αναφοράς είναι το γεγονός ότι όταν πέθανε η σύζυγος του Αβραάμ Σάρρα, αυτός-ο Αβραάμ- ζήτησε από τον ηγεμόνα της Χεβρώνος- πόλεως των Χετταίων- να αγοράση τάφο για να θάψει την σύζυγό του, τονίζοντας ότι είναι ξένος. Το σχετικό απόσπασμα από την Παλαιά Διαθήκη ("Γένεσις",ΚΓ΄,3-4, όπου ο Αβραάμ ο ίδιος ομολογεί ότι είναι ξένος στην χώρα των Χετταίων- και κατά συνέπεια ξένοι και οι υπό την ηγεσία του εβραίοι- έχει ως εξής: " και ανέστη Αβραάμ από του νεκρού αυτού και είπεν Αβραάμ τοις υιοίς του Χέτ, λέγων. Πάροικος και παρεπίδημος εγώ είμι μεθ' υμών. Δότε μου ούν κτήσιν τάφου μεθ' υμών, και θάψω τον νεκρόν μου απ' εμού". ("ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ") Μετάφρασις των Ο΄, Έκδοσις Λειψίας, 1922).

Οι λέξεις πάροικος και παρεπίδημος δηλούν τον ξένο, τον μετανάστη. Όπως προκύπτει από την συνέχεια του βιβλικού κειμένου, οι Χετταίοι παρεχώρησαν σπήλαιο στον Αβραάμ για την ταφή της συζύγου του Σάρρας.

* 2000 π.Χ.: Βαβυλώνιοι
Οι Βαβυλώνιοι, στα τέλη της 3ης χιλιετίας π.Χ. εμφανίστηκε στη Μεσοποταμία και μάλιστα στην περιοχή Σεναάρ ένας λαός σημιτικής καταγωγής, οι Βαβυλώνιοι. Στη Μεσοποταμία κατοικούσαν εκείνη την εποχή οι Σουμέριοι και οι Ακκάδιοι που βρίσκονταν σε μια ιδιαίτερα υψηλή βαθμίδα πολιτισμού. Στα 2.060 π.Χ. ένας από τους φύλαρχους των Βαβυλωνίων, που τότε ακόμα ονομάζονταν Αμορίτες, κατόρθωσε να ιδρύσει ένα μικρό κρατίδιο και να θέσει τα θεμέλια μιας νέας πόλης της Μπαμπ - Ιλού (Βαβυλώνα), ιδρύοντας την πρώτη βαβυλωνιακή δυναστεία.
Η νέα πόλη, που στολίστηκε με ναούς, ανάκτορα και άλλα κτίρια και περιτειχίστηκε μ' ένα χαμηλό τείχος, γρήγορα έγινε ένα σημαντικό κέντρο που συγκέντρωσε κατοίκους από όλα τα σημεία της χώρας, που την είχε μεγαλώσει με τις κατακτήσεις του ο Σουμουαμπού ο πρώτος βασιλιάς της. Το έργο του Σουμουαμπού το συνέχισε ο διάδοχός του ο Σουμουλαϊλού και το συμπλήρωσε ο Χαμουραμπί, που κατάλυσε οριστικά το Σουμεροακκαδικό κράτος και ανακηρύχθηκε βασιλιάς των τεσσάρων μερών του κόσμου: του Ακκάδ, του Ελάμ, της Ασσυρίας και της Βαβυλωνίας.
Στην πολύχρονη βασιλεία του ένδοξου Χαμουραμπί οργανώθηκε η διοίκηση του κράτους πάνω σε νέες βάσεις και καθιερώθηκαν νέοι νόμοι, που λαξεύτηκαν πάνω σε μια μεγάλη στήλη από διορίτη που βρέθηκε στα 1904 από το Μόργκαν και είναι γνωστή με το όνομα "Κώδικας του Χαμουραμπί".
Στο πέρασμα των χρόνων, οι Βαβυλώνιοι υποδουλώνονται στους Ασσυρίους, με επανάσταση όμως απελευθερώνονται, αλλά το κράτος έχει χάσει πια την παλιά του ακμή. Στα 740 π.Χ. καταλύεται ξανά από τους Ασσυρίους και μένει υπόδουλο για έναν αιώνα, αλλά τελικά ελευθερώνεται ξανά. Τελευταία δόξα γνωρίζει το κράτος των Βαβυλωνίων στην εποχή του Ναβουχοδονόσορ.
Τέλος, στα 538 π.Χ. κυριεύεται από τους Πέρσες οπότε και χάνεται πια οριστικά και ποτέ ξανά δε γίνεται λόγος για τους Βαβυλώνιους ως ιστορικός λαός. Στη μακραίωνη ιστορία τους οι Βαβυλώνιοι ανάπτυξαν δικό τους πολιτισμό που τον μετάδωσαν στους κατακτητές τους, την τέχνη, τη γραφή και τη θρησκεία τους στους Ασσυρίους και τις μαθηματικές και αστρονομικές γνώσεις στους Πέρσες.
Εξαιρετική ήταν η επίδοσή τους στις τέχνες, στην αρχιτεκτονική, διακοσμητική και γλυπτική, στην υφαντική και την κεντητική επίσης και στις επιστήμες, αστρονομία, μαθηματικά και ιατρική. Πίστευαν στο δημιουργό θεό Βάαλ (Βήλο) και στη θεά της γονιμότητας Ιστάρ (Αστάρτη) προς τιμή των οποίων έκτισαν μεγαλόπρεπους ναούς και έγραψαν θαυμάσιους ύμνους.
Αυτοί οι λαοί, λοιπόν, είχαν ιστορίες που μοιάζουν πολύ με τις διηγήσεις της Παλαιάς Διαθήκης όχι μόνο για τη Δημιουργία του Κόσμου, αλλά και για τον Κατακλυσμό του Νώε, όπως τουλάχιστον αποδεικνύουν οι αρχαίες πήλινες πινακίδες που ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι της περιοχής!...

* 2000 π.Χ.: Κάθοδος των Αχαιών στον Ελλαδικό χώρο.

Οι Αχαιοί ήταν κατά τους ιστορικούς χρόνους της αρχαίας Ελλάδας η μία από τις τέσσερις φυλές (Αχαιοί, Ίωνες, Αιολείς και Δωριείς) του αρχαίου ελλαδικού χώρου που αποτέλεσαν το πρώιμο ελληνικό έθνος. Επρόκειτο στην ουσία για ένα δυναμικό αιολικό φύλο, που με τη δύναμη των όπλων επικράτησε στην Ελλάδα της Μυκηναϊκής εποχής.

Οι Αχαιοί ξεκίνησαν πιθανότατα, όπως και τα υπόλοιπα Αιολικά φύλα από την περιοχή της Βορειοδυτικής Μακεδονίας και συγκεκριμένα από την Πελαγονία, και τοποθετήθηκαν αρχικά στη νοτιοανατολική Θεσσαλία. Μετά την κάθοδο όμως άλλων αιολικών φύλων στην περιοχή αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν νοτιότερα. Ως αποτέλεσμα διεσπάρησαν στην ανατολική Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο. Ο έλεγχος μιας τόσο μεγάλης περιοχής πραγματοποιούνταν από τα διάφορα κέντρα, ανακτορικά ή μη, στα οποία περιλαμβάνονταν: η Ιωλκός στη Θεσσαλία, ο Ορχομενός, οι Θήβες, η Χαλκίδα, ο Γλας και η Αθήνα

* 1883 π Χ . Κλήσις του Αβραάμ  από τον Θεό . 

Η υπόσχεση που έδωσε ο Θεός στους πρωτόπλαστους, ότι θα στείλει στον κόσμο Λυτρωτή, ανανεώθηκε αργότερα πολλές φορές. Για την πραγματοποίησή της ο Θεός διάλεξε έναν άντρα ευσεβή, τον Αβραάμ, και τον έκαμε αρχηγό και γενάρχη ενός λαού . 

Ο Αβραάμ ήταν γιος του Θάρρα. Η οικογένειά του προερχόταν από τη φυλή του Σημ, αλλά κατοικούσε στην Ουρ της Μεσοποταμίας, περίπου το 1800 π.Χ..  Σύζυγός του ήταν η Σάρρα, αδερφή από πατέρα όχι όμως από μητέρα.

 Ο Αβραάμ μετά το θάνατο του αδερφού του Ναχώρ, μαζί με την οικογένειά του, τον πατέρα του και τον ανιψιό του Λωτ, εγκατέλειψε την Ουρ για να πάει στη Χαρράν της Μεσοποταμίας. Εκεί δέχτηκε τη μεγάλη κλήση του Θεού.

Ο Θεός, επειδή θέλησε να δείξει την αγάπη του στον Αβραάμ, του λέει μια μέρα: «Αβραάμ, πάρε τη γυναίκα σου τη Σάρρα και τον ανιψιό σου το Λωτ και φύγε απ' αυτή τη χώρα. Θα πας στη Χαναάν και στον τόπο αυτό να κατοικήσεις. Τον τόπο αυτό θα σου τον χαρίσω και θα ευλογήσω τη γενιά σου, πού θα γίνει ένας μεγάλος λαός».

Επειδή εκείνο τον καιρό ξέσπασε πείνα στη Χαναάν ο Αβραάμ πήρε την οικογένειά του και κατέβηκε στην Αίγυπτο γιατί η πείνα ήταν μεγάλη.

Όταν τελείωσε η πείνα ο Αβραάμ ξαναγύρισε στη Χαναάν όπου και εγκαταστάθηκε. Ο Αβραάμ και ο Λωτ είχαν αποκτήσει αρκετά ζώα και η χώρα επειδή δεν επαρκούσε για να κατοικήσουν και οι δύο μαζί, χώρισαν τα κοπάδια τους.

Ο Αβραάμ έμεινε στη Χαναάν, ενώ ο Λωτ έστησε τις σκηνές του στην πιο εύφορη πεδιάδα που βρισκόταν στον ποταμό Ιορδάνη, κοντά στα Σόδομα και τα Γόμορρα. Πριν καταστρέψει ο Κύριος τα Σόδομα και τα Γόμορρα, η περιοχή ήταν σαν παράδεισος.

 Τα χρόνια όμως περνούσαν  και η Σάρρα επειδή δεν έκανε παιδιά, έδωσε στον Αβραάμ τη δούλη της Άγαρ για να τεκνοποιήσει. Η Άγαρ γέννησε γιο και ο Αβραάμ τον ονόμασε Ισμαήλ. Ο Ισμαήλ θεωρείται ο προπάτορας των Αράβων. 

ΣΟΔΟΜΑ & ΓΟΜΟΡΡΑ

 Δεν υπάρχει καμία συμφωνία μεταξύ των αρχαιολόγων, των επιστημόνων και των βιβλικών μελετητών ότι τα Σόδομα και τα Γόμορρα πράγματι υπήρξαν .  Δεν υπάρχει καμία συμφωνία μεταξύ των αρχαιολόγων, των  επιστημόνων  και των μελετητών της Βίβλου ότι τα Σόδομα, και η αδελφική της πόλη τα Γόμορρα, υπήρξαν - πόσο μάλλον ότι ήρθε ξαφνικά και το τέλος της Αποκάλυψης. 

Ωστόσο, υπάρχει η πεποίθηση ότι τα  Σόδομα και Γόμορρα όχι μόνο υπήρξαν, αλλά ότι καταστράφηκαν από μια τρομερή φυσική καταστροφή που ταιριάζει στην περιγραφή του βιβλίου της Γένεσης.  Οι τόποι  της Αγίας Γραφής που περιγράφονται σαν Σόδομα και Γόμορρα  βρίσκονται στην περιοχή της Νεκράς Θάλασσας, ανάμεσα σε αυτό που είναι τώρα το Ισραήλ και την Ιορδανία στη Μέση Ανατολή. 

 Όλη η περιοχή γύρω από τη Νεκρά Θάλασσα είναι τώρα κατάξηρη και άγονη, και η εικόνα της ακμάζουσας πόλης είναι άτοπη. Αλλά υπήρξε ένα αξιοσημείωτο σημείο στην ιστορία της περιοχής, όταν το κλίμα ήταν πιο βροχερό και αυτό σήμαινε ότι το σύνολο της περιοχής θα μπορούσε κάλλιστα να ευημερεί εκείνη την περίοδο - στις αρχές της Εποχής του Χαλκού, μεταξύ 1800 π.Χ. και 2300 π.Χ.. 

* 1856 π.Χ.: Ίδρυση του βασιλείου του Άργους με βασιλιά τον Ίναχο.
Ο Ίναχος ήταν ο πρώτος βασιλιάς του Άργους , γιος του Ωκεανού και της Τέθητος. Σύμφωνα με τον μύθο, μετά τις πλημμύρες του Δευκαλίωνος, ο Ίναχος οδήγησε αυτούς που επέζησαν, από τα βουνά στις πεδιάδες. Όταν η Ήρα και ο Ποσειδών διαμάχησαν για την κυριαρχία του τόπου, ο Ίναχος έλαβε το μέρος της Ήρας και γι' αυτό ο Ποσειδώνας τον τιμώρησε, στερεύοντας όλους τους ποταμούς του Άργους. Από το όνομα του, οι Αργείοι ονομάζονταν επίσης Ιναχίδες.


* 1766-1050 π.Χ.: Δυναστεία των Shang στην Κίνα (η πρώτη ιστορικά επιβεβαιωμένη Κινεζική δυναστεία).

* 1720 π.Χ.: Επιδρομή και κατοχή των Υξώς στην Αίγυπτο.

Ονομάστηκαν Υξώς απο τους Αιγυπτίους που στην γλώσσα τους σημαίνει "hera khasewet - άρχοντες της ξενιτιάς", ο Μανέθων τους ονόμασε "βασιλείς - ποιμένες" χαρακτηρισμός που δίνεται συνήθως σε Σημίτες ήταν αναμφισβήτητα σύμφωνα με όλους τους μελετητές προσωρινοί κατακτητές της Αιγύπτου τον 16ο - 15ο π.χ. αιώνα απο την Ανατολή Σημιτικής καταγωγής. Τα αρχεία του Μανέθωνα και η λίστα των Αιγυπτίων βασιλέων του Τορίνου τους απαριθμούν στην 15η δυναστεία, κατέλαβαν την βόρεια περιοχή της Αιγύπτου στην περιοχή του Δέλτα καθιερώνοντας πρωτεύουσα του βασιλείου τους την Άβαρι

* 1700 π.Χ.: Εμφάνιση του Μυκηναϊκού Πολιτισμού.

Με τον όρο Μυκηναϊκός Πολιτισμός χαρακτηρίζεται ο προϊστορικός πολιτισμός της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, που αναπτύχθηκε την περίοδο 1700-1001 π.Χ., κυρίως στην κεντρική και νότια ηπειρωτική Ελλάδα. Το επίθετο «μυκηναϊκός» προέρχεται από την πρώτη αρχαιολογική θέση στην οποία εντοπίστηκε, τις Μυκήνες, που αποτελούν και ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του. Κατά την περίοδο ακμής του εξαπλώθηκε και στην Κρήτη, στα νησιά του Αιγαίου και στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός ταυτίζεται με την τελευταία περίοδο του Ελλαδικού Πολιτισμού, τον Υστεροελλαδικό .

Ένα πρόβλημα το οποίο τίθεται είναι η προέλευση των βασιλικών δυναστειών των Μυκηνών. Μια άποψη είναι ότι οι παλαιότατοι Μυκηναίοι ήταν Κρήτες, οι οποίοι εισήγαγαν τον προηγμένο μινωικό πολιτισμό. Κατά μια άλλη, οι Μυκηναίοι ήταν Αχαιοί, πλούσιος και πολιτισμένος λαός, από τη Μικρά Ασία. Μια τρίτη άποψη υποστηρίζει ότι οι Μυκηναίοι ήταν απόγονοι των κατοίκων της Ελλάδας κατά την περίοδο που προηγήθηκε, τη Μεσοελλαδική, οι οποίοι απέκτησαν πλούτο με επιδρομές και λεηλασίες και προήχθησαν πολιτιστικά όταν ήρθαν σε επαφή με την Κρήτη. Οι υποστηρικτές της τρίτης αυτής άποψης προβάλλουν το επιχείρημα ότι, κατά την πρώιμη μυκηναϊκή περίοδο, παράλληλα προς τα μινωικά στοιχεία υπάρχουν και στοιχεία τα οποία μόνο ως εξέλιξη των παλαιότερων μεσοελλαδικών είναι δυνατόν να ερμηνευτούν, ενώ οι διαφορές στον τρόπο ζωής των Μυκηναίων και των Κρητών είναι πολλές. Πάντοτε κατά την ίδια υπόθεση, ο βόρειας καταγωγής λαός, ο οποίος επικράτησε στην ηπειρωτική Ελλάδα κατά τη Μεσοελλαδική περίοδο, αφού αφομοίωσε τους παλαιότερους κατοίκους της, στράφηκε προς τη θάλασσα και, μεταφέροντας τις πολεμικές του συνήθειες, επιδόθηκε σε επιδρομές και πειρατείες πλούσιων και πολιτισμένων παραθαλάσσιων κέντρων, ιδίως της Κρήτης. Κατά τις επιδρομές και τις λεηλασίες αυτές, απέκτησε τα πολύτιμα χρυσά και αργυρά έργα τα οποία έχουν σωθεί έως σήμερα και απήγαγε εξασκημένους τεχνίτες από τα μεγάλα καλλιτεχνικά κέντρα της Κρήτης, οι οποίοι μεταφύτευσαν τις γνώσεις τους στη μυκηναϊκή Ελλάδα

* 1627 π.Χ.: Έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης.

500 χρόνια μετά τον Μίνωα! Αυτή έχει χρονολογηθεί ασαφώς (ο άνθρακας-14 δεν είναι και ό,τι καλύτερο ως μέθοδος), στο διάστημα από το 1613 πΧ έως το 1660 π Χ.

Πρόσφατες μελέτες σε απανθρακωμένο κομμάτι από ξύλο ελιάς (που βρέθηκε μερικά χρόνια πριν στο νησί, μέσα στα στρώματα λάβας), στένεψαν τη χρονολόγηση σε κάπου το 1620 με 1630 πΧ, με πιθανώτερη ημερομηνία το 1627 π Χ.

* 1582 π.Χ.: Ξεκινάει η εποχή που καταγράφεται στα Αρουνδελιανά μάρμαρα, σύμφωνα με τα οποία ο Κέκροπας φτάνει στην Αττική.

Τα Αρουνδελιανά μάρμαρα ή μάρμαρα της Αρουνδελίας είναι πλούσια συλλογή Ελληνικών μαρμάρινων έργων τέχνης που συγκέντρωσε ο Τόμας Χάουαρντ (Thomas Howard), κόμης της Αρουντέλ στις αρχές του 17ου αιώνα, κατά την διάρκεια ανασκαφών που επόπτευε. Σήμερα αποτελούν μέρος της συλλογής του μουσείου Άσμολ (Ashmolean Museum) του πανεπιστημίου της Οξφόρδης Κατέληξαν εκεί κατόπιν δωρεάς.

Τα μάρμαρα αυτά δεν είναι μόνο έργα τέχνης αλλά και σημαντικά ιστορικά τεκμήρια πολιτισμού λόγω των επιγραφών που φέρουν, και από τις οποίες οι ιστορικοί έχουν επιβεβαιώσει πολλές ημερομηνίες ιστορικών γεγονότων της ελληνικής ιστορίας. Μεταξύ τους είναι το Χρονικό της Πάρου, που εξιστορεί τα γεγονότα με ημερομηνίες από 1582 π.Χ. μέχρι το 354 π.Χ.

* 1556 π.Χ.: Ίδρυση της Αθήνας από τον Κέκροπα. (1556-1506) (αυτόχθων )
ΑΘΗΝΑ - ΑΠΑΡΧΕΣ - ΣΕΙΡΙΟΙ

* 1528 π. Χ  Αναλαμβάνει την εξουσία ο Φαραώ Τούθμωσις Α΄  (1528-1510 ) . 

Κατά την περίοδο αυτή εκδιώκονται οι Υξώς από την Αίγυπτο με την βοήθεια των Ελλήνων Μυκηναίων  . Μέρος των φυλών των Υξώς ήταν οι φυλές του Ισραήλ οι οποίοι  δεν κατόρθωσαν να διαφύγουν και πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Έτσι καταγράφονται ως δούλοι των ιερών. Οι φυλές του Ισραήλ είχαν διεισδύει στην Αίγυπτο πριν από την εισβολή των Υξώς (Υκσώς), και ίσως να είναι αυτοί που διευκόλυναν την εισβολή των Υξώς (Υκσώς): Η έξοδος των φυλών του Ισραήλ γίνεται περί τα εκατό χρόνια μετά την διάλυση των Υξώς (Υκσώς).

* 1506 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει ο Κραναός (1506 -1497 ) (αυτόχθων )
* 1500 π.Χ.: Οι Θράκες εγκαθίστανται στα Βαλκάνια.
* 1497 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει ο Σείριος Αμφικτύωνας  (1497 -1487 )
* 1493 π.Χ.: Ο Κάδμος φτάνει στην Ελλάδα και ιδρύει την Θήβα.
* 1487 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει ο Σείριος Εριχθόνιος  (1497-1437 )

* 1482 π.Χ.: Μάχη της Μεγιδδώ (Παλαιστίνη) . 
Ο Φαραώ Τούθμωσις Γ΄ ανακατέλαβε το οχυρό. Η Χαναάν και πάλι Αιγυπτιακό προτεκτοράτο. Από την μάχη της Μεγιδδώ έχουμε την λέξη Αρμαγεδδών της Αποκάλυψης , δηλαδή δηλώνει την τελική μάχη πρίν την 2η παρουσία του Χριστού .

* 1437 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει ο Σείριος Πανδίον Α΄   (1437 -1397 ) . Υιός Εριχθονίου.
* 1406 π.Χ.: Νομοθεσία του Μίνωα. Ανακάλυψη της μεταλλουργίας σιδήρου στον Ιδαίο Δάκτυλο από κατά τύχη πυρκαγιά στο δάσος του όρους Ίδη στην Κρήτη.
* 1400 π.Χ.: Κατάλυση της κυριαρχίας των Κρητών.
* 1400-1200 π.Χ.: Προοδευτική εξάπλωση των Μυκηναίων.
* 1397 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει ο Σείριος Ερεχθεύς  (1397 -1347 )
Υιός Πανδίονος Α΄ .
* 1356 π.Χ.: Ο Εύμολπος διεξάγει τα πρώτα Ελευσίνια Μυστήρια στην Αθήνα.
* 1347 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει ο Σείριος Κέκροπας Β΄  (1347 -1307 ) . Υιός Ερεχθέως
* 1344 π.Χ.: Διαίρεση του βασιλείου του Άργους. Το σημαντικότερο τμήμα είναι οι Μυκήνες.
* 1307 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει ο Σείριος Πανδίον Β΄  (1307 -1282 ) Υιός Κέκροπος Β΄ .
* 1282 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει ο Σείριος Αιγέας  (1282 -1234 )
Υιός Πανδίονος .

* 1279 π. Χ την εξουσία στην Αίγυπτο αναλαμβάνει ο Ραμσής Β΄ (1279 - 1213 ) .
 Ήταν ο Φαραώ που ερεύνησε την έξοδο των φυλών του Ισραήλ που είχε προηγηθεί της εξουσίας του γύρω στο 1300 π. Χ . Κατ’ άλλους ερευνητές η έξοδος των φυλών του Ισραήλ έγινε κατά την διάρκεια της εξουσίας του . Αξιοσημείωτο είναι ότι στο ιερό βιβλίο του Ισραήλ Έξοδος δεν αναφέρεται επί ποίου Φαραώ έγινε η Έξοδος από την Αίγυπτο . Όλες οι ιστορικές πληροφορίες είναι από τον Αιγύπτιο ιστορικό Μανέθων γύρω στο 250 π . Χ .

* 1274 π.Χ.: Μάχη του Καντές στην όχθη του ποταμού Ορόντη της σημερινής Συρίας :
 Αιματηρή μάχη, κορύφωση της σύγκρουσης Αιγύπτου-Χετταίων . Μεταξύ των Φαραώ Ραμσή Β΄ και του Μουβατάλι

* 1263 π.Χ.: Αργοναυτική εκστρατεία υπό του Ιάσωνα. Διεξάγονται τα πρώτα Πύθια από τον Άδραστο, βασιλιά του Άργους.
* 1250 π.Χ.: Τρωικός πόλεμος : Εκστρατεία των Αχαιών εναντίον της Τροίας. (Επιλογή έτους κατά Ηρόδοτο).
* 1235 π.Χ.: Ίδρυση της Αθήνας με συνένωση γύρω πόλεων. Ίσως όμως κάποια από τις πόλεις  να είχε ήδη το όνομα που απέκτησε το νέο άστυ.
* 1234 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει ο Σείριος Θησέας  (1234 -1204 )
Υιός Αιγέος .
* 1213 π.Χ.: Αρπαγή της Ελένης από τον Θησέα. Ο Νέστωρ από την Πύλο γίνεται μέγας στρατηγός.
* 1204 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει  ο σφετερισθής την εξουσία Μενεσθεύς , με την βοήθεια των Διοσκούρων (υπόθεση Ωραίας Ελένης )   (1204 -1181 )
* 1200 π.Χ.: Ανάπτυξη του Λουσάτιου πολιτισμού
* 1200-400 π.Χ.: Πολιτισμός των Ολμέκων στην Κεντρική Αμερική.
* 1198 π.Χ.: Αρπαγή της Ελένης από τον Πάρι.
* 1193 π.Χ.: Ξεσπάει ο Πόλεμος της Τροίας. 
* 1194 - 1184 π.Χ.: Τρωικός πόλεμος.

* 1190 π.Χ.: Η κάθοδος των Φιλισταίων.

Καταστροφή του βασιλείου των Χετταίων (και της πρωτεύουσάς τους, Χατούσας), από τους λαούς της θάλασσας. Εισβολή των λαών της θάλασσας , Φιλισταίων , (Φίλοι των Ιστίων ) , στην Αίγυπτο και ανάσχεσή τους από τον Ραμσή Γ΄ στις εκβολές του Νείλου.

Οι Φιλισταίοι εγκαταστάθηκαν ,  μετά την ανεπιτυχή προσπάθεια εγκατάστασης στην Αίγυπτο ,στην σημερινή  Παλαιστίνη 1184 π.Χ οριστικά  και ίδρυσαν Ελληνικές πόλεις με κυριότερη την Γάζα ( Γή του Διός ) .

* 1184 π.Χ.: Άλωση της Τροίας από τους Έλληνες. Αινείας στην Ιταλία.
* 1181 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει ο Σείριος Δημόφων   (1181 -1147 )
Υιός Θησέως
* 1179 π.Χ.: Η Λυδία γίνεται ισχυρότερη δύναμη στην ανατολική Μεσόγειο ύστερα από τους Μίνωες.
* 1147 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει ο Σείριος Οξύντης  (1147 -1135 )
Υιός Δημόφωνος
* 1135 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει ο Σείριος Αφειδάς  (1135 -1134 )
Υιός Οξύντεως
* 1134 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει ο Σείριος Θυμοίτης  (1134 -1126 )
Υιός Οξύντεως
* 1126 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει ο Μέλανθος . Δυναστεία Πηλείδων Μελανθέων  (1126 -1089 ) - ΝΗΛΕΙΔΕΣ - ΠΗΛΕΙΔΕΣ
* 1124 π.Χ.: Κάθοδος των Αιολών στην Ελλάδα.
* 1104 π.Χ.: Επιστροφή των Ηρακλειδών στην Πελοπόννησο, 80 χρόνια μετά την πτώση της Τροίας.Οι Αχαιοί αμύνονται στις Αμυκλές. Οι Νηλείδες μετακινούνται από την Πύλο στην Αθήνα.
* 1102 π.Χ.: Οι Ηρακλήδες διαιρούν την Πελοπόννησο, και ίδρυση του βασιλείου της Λακαιδεμονίας με βασιλιάδες τον Ευρυσθένη και τον Προκλής, γιους του Αριστόδημου, του στρατηγού των Ηρακλείδων.

* 1100 π.Χ.: Κάθοδος των Δωριέων στον Ελλαδικό χώρο. Τέλος της εποχής του χαλκού στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Οριστική παρακμή του Μυκηναϊκού Πολιτισμού.

Οι Δωριείς ήταν ελληνικό φύλο, ένα από τα τέσσερα της αρχαιότητας, το οποίο καταγόταν σύμφωνα με τις γραπτές παραδόσεις από την οροσειρά της Πίνδου. Κατά την παλαιά παραδοσιακή θεωρία και κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, οι Δωριείς κατέβηκαν στη νότια Ελλάδα περίπου τον 12ο π.Χ. αιώνα και κατέλυσαν τον Μυκηναϊκό πολιτισμό, καθώς διέθεταν όπλα από σίδηρο, που ήταν ανώτερα από τα χάλκινα των Μυκηναίων. Νεώτερες όμως μελέτες συνδυάζουν την έλλειψη αρχαιολογικών ευρημάτων που να συνηγορούν σε μια τέτοια βίαιη εισβολή και γλωσσολογικών στοιχείων από την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β, και αμφισβητούν έντονα την εκδοχή αυτή. Η μετακίνησή τους αυτή, που είναι γνωστή ως "Κάθοδος των Δωριέων", παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα σκοτεινότερα σημεία της ελληνικής ιστορίας.

Οι Δωριείς ήταν μαζί με τους Ίωνες, τους Αιολείς και τους Αχαιούς, τα τέσσερα μεγάλα ελληνικά φύλα, τα οποία εξαπλώθηκαν στην Ελλάδα σε διαφορετικές περιόδους κατά τη διάρκεια της 2ης χιλιετίας π.Χ. και διαμόρφωσαν το ελληνικό έθνος

* 1100-800 π.Χ.: Γεωμετρική εποχή στην Ελλάδα.
* 1089 π. Χ  : Βασιλέας στην Αθήνα αναλαμβάνει ο Κόδρος . Δυναστεία Πηλείδων Μελανθέων  (1089- 1068)
* 1088 π.Χ.: Τέλος του βασιλείου της Σικυόνας.

* 1074 π.Χ.: Ο Πιτυρεύς φεύγει από την Επίδαυρο και πάει στην Αθήνα.

Ο Πιτυρεύς  υιός του Ίωνα , ο τελευταίος βασιλιάς της Επιδαύρου, πρό της καθόδου των Ηρακλειδών, αναφέρεται ως απόγονος του Ξούθου. Ο Ξούθος που ήταν ένα από τα τρία παιδιά του Έλληνος, γιού του Δευκαλίωνα, φαίνεται να έχει ως γιό τον Ίωνα. Το "φαίνεται" αφορά τον μύθο της Κρέουσας, της κόρης του Ερεχθίονα η οποία όταν παντρεύεται τον Ξούθο ήδη είχε αποκτήσει παιδί μαζί με τον Θεό Απόλλωνα. Αυτός ήταν ο Ίων τον οποίο επειδή ήταν ανύπαντρη εγκαταλείπει μετά την γέννα. Το μωρό αυτό, το πήρε ο Ερμής και το πήγε στους Δελφούς. Εκεί μια Ιέρεια του Απόλλωνος ανέλαβε την ανατροφή του

* 1072 π.Χ.: Ο Θήρας ιδρύει αποικία στην Θήρα. Πόλεμος μεταξύ Κορινθίων Δωριέων και Μεγαρέων.

* 1070 π.Χ.: Τέλος του βασιλείου της Αθήνας, ο Κόδρος τελευταίος βασιλιάς, από κει και ύστερα αλλάζει το σύστημα κυβερνήσεως και οι άρχοντες κυβερνούν την Αθήνα

* 1050 π.Χ  ιδρύεται το πρώτο κράτος του Ισραήλ και την βασιλεία αναλαμβάνει ο Σαούλ.

* 1051 π.Χ.: Ο Μαγνήτης από την Θεσσαλία ιδρύει την Μαγνησία στην Μικρά Ασία. Οι Δωριείς πλησιάζουν στην Αθήνα. Κάτοικοι της Αμύκλαιας Λακωνίας ιδρύουν αποικία στην Μήλο και στην Γόρτυνα. Το Άργος και η Επίδαυρος ιδρύουν αποικίες στην Ρόδο και στην Κώ, η Τροιζήνα ιδρύει αποικία στην Αλικαρνασσό.

* 1040 π.Χ.: Μετανάστευση των Ιώνων στην Μικρά Ασία. Ο Πρόκλης, γιος του Πιτυρέα από την Επίδαυρο πάει στην Σάμο συνοδευόμενος από γλύπτες ξυλουργικής από την Αίγινα. Οι κάτοικοι του Φλιάσιου εγκαταλείπουν την Σάμο και τις Κλαζομενές υποχωρώντας κάτω από την πίεση του Ρηγνήδα, γιου του Φάλκη.

* 1013 π.Χ την βασιλεία στο Ισραήλ αναλαμβάνει ο Δαυίδ για 40 χρόνια μέχρι το 973 π. Χ

* 1006 π.Χ.: Ο Ηχήστρατος και ο Ευρύπων καταλαμβάνουν την Κυνουρία.

* 1000 π.Χ. Τέλος της Ελλαδικής περιόδου.

* 973 π.Χ την βασιλεία στο Ισραήλ αναλαμβάνει ο Σολομών για 40 χρόνια μέχρι το 931 π. Χ

* 888/884 π.Χ. Νομοθεσία του Λυκούργου στην Σπάρτη.

776 π.Χ. διεξάγονται οι πρώτοι Ολυμπιακοί αγώνες

* 753 π.Χ. Ίδρυση της Ρώμης

* 700 π.Χ.: Ίδρυση των βασιλείων της Μηδίας και της Λυδίας. Αποικίες των Ελλήνων στον Πόντο, στην Σικελία και στην Μεγάλη Ελλάδα. Η Μίλητος και η Κόρινθος γίνονται αξιόλογες ναυτικές δυνάμεις.

* 707 π.Χ.: Οι Κύπριοι βασιλείς υποτάσσονται στον Σάργον Β', βασιλιά της Ασσυρίας.

* 703 π.Χ.: Ιδρύεται η Κέρκυρα από τους Κορινθίους.

* 690 π.Χ.: Ρόδιοι και Κρήτες ιδρύουν την Γέλα.

* 688 π.Χ.: Οι Συρακούσιοι ιδρύουν την Άκρη και την Έννα.

* 685 π.Χ.: Ξεσπάει ο δεύτερος Μεσσηνιακός Πόλεμος που θα διαρκέσει δεκατέσσερα χρόνια.

* 684 π.Χ.: Γίνεται ετήσια η εκλογή αρχόντων στην Αθήνα.

* 683 π.Χ.: Ιδρύεται η Λοκρίδα.Στην Αθήνα εκλέγονται εννέα άρχοντες για έναν χρόνο.

* 679 π.Χ.: Οι Μεσσήνιοι οχυρώνονται στην Είρα.

* 677 π.Χ.: Οι Μεγαρείς ιδρύουν την Χαλκηδόνα.

* 676 π.Χ.: Η Πίσα αυτοανακηρύττει την αυτονομία της από την Ήλιδα.

* 675 π.Χ.: Τα Μέγαρα ιδρύουν την Χαλκηδόνα.

* 673 π.Χ.: Καταστροφή της Άλμπα Λόγκα. Οι Λωκρίδες ιδρύουν τους Λοκρούς.

* 669 π.Χ.: Νίκη του Άργους εναντίον της Σπάρτης στις Υσιαίς.

* 668 π.Χ.: Η πτώση της Είρας σημαδεύει το τέλος του Δεύτερου Μεσσηνιακού Πολέμου. Οι Μεσσήνιοι αποδιώχνονται από την Πελοπόννησο. Ο Αριστομένης καταφεύγει στον Ερατίδη Δαμάγητο, πρίγκηπα της Ιαλυσού. Οι Λακεδαιμόνιοι παραχωρούν την Μεθώνη στους εξόριστους κατοίκους της Ναυπλίας. Οι Συρακούσιοι ιδρύουν τις Κασμεναίς.

* 665 π.Χ.: Ναυμαχία μεταξύ Κορίνθου και Κέρκυρας.

* 664 π.Χ.: Αποίκηση της Μεσσήνης από Μεσσήνιους στην Ιταλία. Οι Συρακούσιοι ιδρύουν της αποικία Άκρες. Ναυμαχία μεταξύ Κορινθίων και Κερκυραίων.

* 660 π.Χ.: Οι Μεγαρείς ιδρύουν το Βυζάντιο.

* 659 π.Χ.: Η Σπάρτη κατακτάει την Φιγαλεία.

* 658 π.Χ.: Άποικοι από τα Μέγαρα ιδρύουν το Βυζάντιο .Ο Κύψελος διώχνει από την Κόρινθο τους Βακχιάδες.

* 654 π.Χ.: Κάτοικοι της Άνδρου ιδρύουν τις αποικίες Άκανθος και Στάγειρα.Οι Κλαζομενείς ιδρύουν τα Άβδυρα. Οι Μιλήσιοι ιδρύουν τις αποικίες Ίστρος, Λάμψακος και Βορυσθένης.

* 649 π.Χ.: Η Ιμέρα της Σικελίας ιδρύεται από κατοίκους της Χαλκίδας και των Συρακουσών.

* 644 π.Χ.: Οι Συρακούσιοι ιδρύουν τις Κασμενές.

* 641 π.Χ.: Μαζική μετοίκηση Λατίνων στη Ρώμη. Κτίζεται το λιμάνι Όστια.

* 638 π.Χ.: Σύμφωνα με τον Διόδωρο και τον Ευσέβιο ξεσπάει ο δεύτερος Μεσσηνιακός πόλεμος.Ιδρύεται η πρώτη αποικία των Θηραίων στην Λιβύα, στο νησί των Πλαταιών. Ο Ολυμπιονίκης Χιόνης συνοδεύει τους αποίκους.

* 631 π.Χ.: Κάτοικοι της Σαντορίνης ιδρύουν την Κυρήνη.

Πείσανδρος, ο επικός ποιητής από την Ρόδο

* 630 π.Χ.: Ο Βάττος Αριστοτέλης ιδρύει την Κυρήνη και γίνεται πρώτος βασιλιάς της. Οι Μιλήσιοι ιδρύουν την Ναυκρατίδα.

* 628 π.Χ.: Ο Πάμιλλος από τα Μέγαρα του Ισθμού και άλλοι Μεγαρείς από την Σικελία ιδρύουν την Σελινούς.

* 627 π.Χ.: Κορίνθιοι και Κερκυραίοι ιδρύουν την Επίδαμνο.

Θαλέτας, ποιητής στην Σπάρτη

* 625 π.Χ.: Κορίνθιοι και Κερκυραίοι ιδρύουν τις αποικίες Επίδαμνος, Αμπρακία, Ανακτόριο, Λευκάδα και Απολλωνία.

* 623 π.Χ.: Συρακούσιοι ιδρύουν την Καμάρινα.

* 624 π.Χ.: Οι Σκύθες εισβάλουν στην Μικρά Ασία, και την καταλαμβάνουν για 22 χρόνια. Νομοθεσία του Δράκωντα στην Αθήνα.

* 621 π.Χ.: Γίνεται πόλεμος μεταξύ Λυδίας και Μήλου που θα διαρκέσει έντεκα χρόνια.

* 612 π.Χ.: Δολοφονούνται οι οπαδοί του Κύλωνα στην Αθήνα.Καταστροφή της Λυκίας πόλης Νινευή.

* 606 π.Χ.: Οι βασιλείς Κυαξάρης και Ναβουχοδονόσωρ της Μηδίας και της Βαβυλώνας αντίστοιχα καταστρέφουν την Νινευή.

* 605 π.Χ.: Οι κάτοικοι της Γέλας ιδρύουν το Αγκριγκέντο.

* 604 π.Χ.: Ο Σόλων κατακτά την Σαλαμίνα από τους Μεγαρείς.

* 694 π.Χ.: Ο Ερυξίας γίνεται έβδομος δεκαετής άρχοντας της Αθήνας.

* 685 π.Χ.: Ο Αγιάδης Ανάξανδρος και ο Ευρυπωντίδης Αναξίδαμος γίνονται βασιλείς της Σπάρτης.

* 684 π.Χ.: Ο Κρέων γίνεται άρχοντας της Αθήνας.

* 675 π.Χ.: Ο Ορθαγόρας γίνεται Τύραννος της Σικυώνας.

* 671 π.Χ.: Ο Λεόστρατος βασιλιάς της Αθήνας.

* 673 π.Χ.: Ο Τούλλος Οστίλιος τρίτος μυθικός βασιλιάς της Ρώμης.

* 670 π.Χ.: Ορθαγόρας ο πρώτος τύραννος της Σικυώνας.

* 669 π.Χ.: Πεισίστρατος άρχοντας της Αθήνας.

* 668 π.Χ.: Ο Δαμοκρατίδας γίνεται βασιλιάς του Άργους. Ο Αυτοσθένης άρχοντας της Αθήνας.

* 664 π.Χ.: Ο Μιλτιάδης άρχοντας της Αθήνας.

* 660 π.Χ.: Ο Ζάλευκος γίνεται άρχοντας της Λοκρίδας.

* 659 π.Χ.: Ο Κύψελος ανεβαίνει στον θρόνο της Κορίνθου και θα βασιλέψει για τριάντα χρόνια. Ο Μιλτιάδης άρχοντας της Αθήνας.

* 655 π.Χ.: Ο Κύψελος τύραννος της Κορίνθου.

* 658 π.Χ.: Ο Πανταλέων τύραννος της Πίσας, ο Αριστοκράτης της Τραπεζούντας τύραννος του Ορχομενού, ο Τυρταίος από την Αφίδνα βασιλιάς της Σπάρτης.

* 649 π.Χ. (περ.): Αγιάδης Ευρυκράτης Β', Ευρυπωντίδης Αρχίδαμος

* 644 π.Χ.: Ο Δροπίδης άρχοντας της Αθήνας.

* 640 π.Χ.: Γεννιέται ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο ιδρυτής της Ιώνιας Σχολής.

* 639 π.Χ.: Ο Δαμασίας άρχοντας της Αθήνας.

* 638 π.Χ.: Γεννιέται ο Σόλων.Πρόκλης τύραννος της Επιδαύρου, Αριστόδημος βασιλιάς του Ορχομενού.

* 635 π.Χ.: Αριστομένης γίνεται βασιλιάς της Είρας. Περίανδρος τύραννος της Κορίνθου.

* 629 π.Χ.: Πεθαίνει ο Κύψελος, τύραννος της Σικυώνας. Διάδοχός του θα γίνει ο γιος του ο Περίανδρος που θα βασιλεύσει για σαράντα τέσσερα χρόνια.

* 627 π.Χ. (περ.): Γόργος, γιος του Κύψελου, τύραννος της Αμβρακίας.

* 625 π.Χ.: Ο Περίανδρος τύραννος της Κορίνθου. Ο Θεαγένης αυτοανακηρύσσεται άρχοντας των Μεγάρων.

* 623 π.Χ.: Ο Δράκων άρχοντας και νομοθέτης της Αθήνας.

* 620 π.Χ.: Ο Κύλων επιχειρεί να αρπάξει την εξουσία στην Αθήνα. Ο Θεαγέννης τύραννος των Μεγάρων. Ο Αρίων των Μηθύμνων.

* 615 π.Χ.: Ο Ηνιοχίδης άρχοντας στην Αθήνα.

* 611 π.Χ.: Ο Κύλων, γαμπρός του Θεαγένη, προσπαθεί να αρπάξει την εξουσία στην Αθήνα.

* 611 π.Χ Ο Φαραώ Νεχώ με την κατάλυσιν του Ασσυριακού κράτους από τους Βαβυλώνιους και τους Μήδους  εισβάλει στην Παλαιστίνη για να επωφεληθεί και αυτός , μέρος της λείας . Ο βασιλέας του Ιούδα Ιωσίας προσπαθεί να αναχαιτίσει τον Νεχώ. Αλλά νικάται και φονεύεται. Ο Νεχώ ελεύθερος πλέον πορεύεται προς βορράν αλλά σε μάχη με τον Ναβουχοδονόσορα  ηττάται ολοσχερώς  . Οι Βαβυλώνιοι είναι πλέον κυρίαρχοι της Συρίας και της Παλαιστίνης .

* 610 π.Χ.: Γεννιέται ο Αναξίμανδρος, φιλόσοφος από την Μίλητο.

* 605 π.Χ.: Ο Αριστοκλής άρχοντας της Αθήνας.

* 604 π.Χ.: Ο Κριτίας άρχοντας της Αθήνας. Ο Ευρυπωντίδης Αγασικλής βασιλιάς της Σπάρτης.

* 600 π.Χ.: Ιδρύονται η Λάους, η Ποσειδωνία και η Καμάρινα. Φωκείς ιδρύουν την Μασσαλία.Οι Αθηναίοι καταλαμβάνουν την Σαλαμίνα.Πρώτος ιερός πόλεμος.

* 599 π.Χ.: Οι Συρακούσιοι ιδρύουν την Καμάρινα.

* 595 - 586 π.Χ.: Πρώτος ιερός πόλεμος.

* 597 π.Χ.: Μάχη μεταξύ του βασιλιά της Μηδίας Κυαξάρη και του βασιλιά την Λυδίας Αλυάττη.Ο Επιμενίδης σώζει την Αθήνα από το Κυλώνειο Άγος.

* 592 π.Χ.: Μιλήσιοι ιδρύουν την Οδυσσό.

* 594 π.Χ.: Νομοθεσία του Σόλωνα στην Αθήνα.

* 596 π.Χ.: Ο Κυαξάρης αποβάλλει τους Σκύθες από την Άνω Ασία. Ο Σόλων παροτρύνει το συμβούλιο της Αμφικτιονίας να συμφωνήσει με την επίθεση εναντίον των κατοίκων της Κίρρας, λόγω ασέβειας προς τον ναό των Δελφών.

* 594 π.Χ.: Εισβολή του Απρί, Φαραώ της Αιγύπτου, στην Κύπρο.

* 593 π.Χ.: ταξίδι του Σόλωνα στην Αίγυπτο, Κύπρο, Λυδία κ.α.

* 590 π.Χ.: Ξεσπάει ο πόλεμος της Λυδίας μεταξύ του Κυαξάρη και του Αλυάττη.

* 586 π.Χ.: Καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους του Ναβουχοδονόσορα  Β΄. Καταστροφή του ναού του Σολομώντα . Ακολουθεί αιχμαλωσία των Ισραηλιτών από το 586-538. 48 έτη . Διάταγμα Κύρου  το 538 περί επιστροφής αιχμαλώτων

* 584 π.Χ.: Οι Κορίνθιοι επανακτούν την ελευθερία τους.

* 582 π.Χ.: Κάτοικοι  της Γέλας ιδρύουν τον Ακράγαντα.

* 581 π.Χ.: Οι Σπαρτιάτες καταλύουν την τυραννία στην Κόρινθο.

579 π.Χ.: Κνίδιοι και Ροδίτες ιδρύουν την Λιπάρα.

570 π.Χ.: Τέλος της τυραννίας στην Σικυώνα.

564 π.Χ.: Οι Φωκείς ιδρύουν την Αλάλια.

563 π.Χ.: Οι Φωκείς ιδρύουν την Αμισό.

560 π.Χ.: Ο βασιλιάς της Λυδίας Κροίσος υποτάσσει τους Έλληνες της μικράς Ασίας.Ο βασιλιάς της Περσίας Κύρος κατακτάει την Μηδία και θέτει τέλος της αυτοκρατορίας της. Ο Κύρος ιδρύει την Αυτοκρατορία της Περσίας.Εξάρτηση των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από τους Πέρσες Μάχη της Σάγρας μεταξύ Κρότων και Λοκροί. Στην Σίρις και την Σύβαρις λειτουργούν νομισματοκοπεία.

559 π.Χ.: Μεγαρείς και Βοιωτοί ιδρύουν την Ηράκλεια του Πόντου.

556 π.Χ.: Ο Κύρος ιδρύει την Περσική αυτοκρατορία.

554 π.Χ.: Η Τεγέα αναγκάζεται να αναγνωρίσει την ηγεμονία της Σπάρτης.

550 π.Χ.: Ο Άμασις Β' καταλαμβάνει την Κύπρο.Πτώση της Σίρις.

549 π.Χ.: Πτώση της πόλης των Σάρδεων.Ίδρυση νομισματοκοπείων στον Κρότωνα, την Καυλονία, το Μεταπόντιο, την Ποσειδωνία και την Λάους.

548 π.Χ.: Ήττα του Κροίσου από τον Κύρο.

546 π.Χ.: Ο Άρπαγος καταλαμβάνει την Λυκία.Οι Σπάρτη νικάει το Άργος.Ο Κύρος καταλαμβάνει την Λυκία.Οι Πέρσες υποτάσσουν τους Έλληνες της Μικράς Ασίας και των νησιών.

543 π.Χ.: Μάχη της Θύμβρας.Ο Κύρος καταλαμβάνει τις Σάρδεις. Οι Φωκείς ιδρύουν την Βέλια.Οι Τειανοί προσφεύγουν στα Άβδηρα. Μάχη της Θύμβρας.Ο Κύρος καταλαμβάνει τις Σάρδεις.

540 π.Χ.: ιδρύεται η Βέλια και το νομισματοκοπείο της.

538 π.Χ.: Ο Κύρος καταλαμβάνει την Βαβυλώνα.

530 π.Χ.: Ίδρυση νομισματοκοπείου στην Ταρέντη και το Ρήγιο.

525 π.Χ.: Οι βασιλιάδες της Κύπρου δηλώνουν υποταγή στον βασιλιά της Περσίας, Καμβύση Β'.

515 π.Χ.: Εκστρατεία του Δαρείου εναντίων των Σκυθών.

510 π.Χ.: Καταργείται η τυραννία των Πισιστρατειδών στην Αθήνα.

Ο Κλεισθένης αυξάνει τον αριθμό των φυλών της Αθήνας, και από τέσσερις τις κάνει δέκα. Νομοθεσία του Κλεισθένη στην Αθήνα.Ο Δαρείος φτάνει στον Δόυναβη. Πτώση της Σύβαρις.

508 π.Χ.: Εκστρατεία του Δαρείου κατά των Σκυθών.

508 π.Χ.: Πελοποννήσιοι, Θηβαίοι και Χαλκήδιοι εναντίον της Αθήνας. Αποχώρηση των Πελοποννησίων και νίκη των Αθηναίων.

504 π.Χ.: Ιωνική επανάσταση κατά του Δαρείου.Οι Αθηναίοι καταλαμβάνουν τις Σάρδεις και την πυρπολούν.

501 π.Χ.: Αποτυχημένη πολεμική επιχείρηση του Αρισταγόρα εναντίον της Νάξου. Συμμαχία των Ιώνιων και των Αθηναίων εναντίων του Δαρείου.

500 π.Χ.: Πυρπόληση των Σάρδων. Ο Αρισταγόρας ζητάει βοήθεια από την Σπάρτη και τους Αθηναίους εναντίον των Περσών.Έναρξη των Περσικών πολέμων. Ίδρυση νομισματοκοπείου στην Κύμη.

499 π.Χ.: Ιωνική επανάσταση: Ενωμένες δυνάμεις των Ιονίων, Αθηναίων και Ερετρίων κάνουν αιφνιδιαστική επίθεση στις Σάρδεις και την πυρπολούν. Ήττα των Ελλήνων κατά την επιστροφή τους στην Έφεσο. Οι Ελληνικές αποικίες του Ελλήσποντου, καθώς και η Καρία και η Κύπρος εισέρχονται στην συμμαχία εναντίον των Περσών.

498 π.Χ.: Οι Πέρσες επανακτούν την Κύπρο.

496 π.Χ.: Άλωση της Μιλήτου από τους Πέρσες. Μάχη της Σπάρτης εναντίον του Άργους και νίκη της Σπάρτης.

493 π.Χ.: Οι Πέρσες καταλαμβάνουν τα νησιά του Αιγαίου και τις Ελληνικές πόλεις στα βόρεια παράλια του Ελλήσποντου και της Προποντίδας.

492 π.Χ.: Πρώτη εκστρατεία των Περσών κατά της Ελλάδας. Ο στόλος του Μαρδόνιου ναυαγεί στο Άθως. 

491 π.Χ.: Οι Πέρσες καταλαμβάνουν την Μίλητο και την Ιωνία.Πολλές πόλεις υποχωρούν αποδεχόμενοι αναγκαστικά την υπεροχή των Περσών.

490 π.Χ.: Πρώτος Περσικός Πόλεμος. Ο Περσικός στόλος υπό του Δάτη και του Αρταφέρνη προχωρεί στο Αιγαίο και καταλαμβάνει την Εύβοια και την Ερέτρια. Απόβαση των Περσών στον Μαραθώνα. Νίκη του Μιλτιάδη και των Ελλήνων κατά των Περσών στην Μάχη του Μαραθώνα.

498 π.Χ.: Αποτυχημένη επιχείρηση του Μιλτιάδη στην Πάρο. Εξορία και θάνατος του Μιλτιάδη.

484 π.Χ.: Ο Ξέρξης καταλαμβάνει την Αίγυπτο και εγκαθιδρύει στον θρόνο τον αδερφό του Αχαιμένη.

481 π.Χ.: Ο Ξέρξης ξεχειμωνιάζει στις Σάρδεις και την επόμενη άνοιξη, διαπερνώντας τον Ελλήσποντο ξεκινάει εκστρατεία κατά των Ελλήνων.

480 π.Χ.: Δεύτερος Ελληνοπερσικός πόλεμος.Ο Ξέρξης εισβάλει στην Ελλάδα.Μάχη των Θερμοπυλών. Ναυμαχία της Σαλαμίνας. (20ή Βοηδρομιών) Είναι Αύγουστος όταν ο Ξέρξης φτάνει στην Αθήνα.Ναυμαχία του Αρτεμισίου.Διάδοση του δημοκρατικού πολιτεύματος στις Ελληνικές πόλεις της Ιταλίας.

479 π.Χ.: (4η Βοηδρομιών) Μάχη των Πλαταιών και Μάχη της Μυκάλης,ήττα των Περσών.

478 π.Χ.: Η Αθήνα ανακαινίζεται και, παρά την αντίδραση της Σπάρτης, χτίζει τείχη. Πολλοί Αθηναίοι επισκέπτονται την Αυλή του Ιέρωνα στις Συρακούσες.

477 π.Χ.: Στην Αθήνα αναιρείται η απαγόρευση δημόσιων θέσεων για τους πολίτες της τέταρτης κλάσης. Απελευθέρωση του Βυζαντίου και σημαντική κατάληψη της Κύπρου από τους Έλληνες του Παυσανία. Η Αθήνα γίνεται θαλάσσια ηγεμονία υπό του Αριστείδη και Κίμωνα. Κτίζεται το λιμάνι του Πειραιά.

476 π.Χ.: Προδοσία του Παυσανία.Θάνατος του Αναξίλα, τυράννου το Ρηγίου, Έλληνες ζητούν καταφύγιο στην Νεάπολη.

471 π.Χ.: Ο Θεμιστοκλής κατηγορείται για συνωμοσία με τον Παυσανία κατά της ελευθερίας των Ελλήνων και εξορίζεται.

470 π.Χ.: Νίκη του Κίμωνα κατά των Περσών κοντά στον ποταμό Ευρυμέδων στην Παμφυλία. Ο Κίμων απελευθερώνει την Ηιώνατης Ερέτριας από τους Πέρσες και την Σκύρο από τους Δόλοπες. Οι Αθηναίοι καταλαμβάνουν την Κάρυστο.

467 π.Χ.: Μάχη του Ευρυμέδοντα.Ο Κίμων νικάει τους Πέρσες.

465 π.Χ.: Ξεσπάει ο Τρίτος Μεσσηνιακός Πόλεμος που θα διαρκέσει δέκα χρόνια. 466 π.Χ.: Οι Αθηναίοι καταλαμβάνουν την Νάξο. Διπλή νίκη του Κίμωνα εναντίων των Περσών στον Ευρυμέδων.

465 π.Χ.: Πόλεμος μεταξύ Αθήνας και Θάσου.

464 π.Χ.: Σημειώνεται σεισμός στην Σπάρτη. Ακολουθεί επανάσταση των Μεσσηνίων Ειλώτων και ξεσπάει ο Τρίτος Μεσσηνιακός πόλεμος.Κτίζονται τα μακρά τείχη στην Αθήνα.

463 π.Χ.: Οι Αθηναίοι καταλαμβάνουν την Θάσο.Επανάσταση των Αιγυπτίων κατά των Περσών υπό την ηγεσία του θήρα που τους προμήθεψε την βοήθεια των Αθηναίων.

462 π.Χ.: Ήττα των Περσών από τους Αθηναίους σε ναυμαχία.

461 π.Χ.: Οι Αθηναίοι αποχωρούν από την συμμαχία με την Σπάρτη, εξορίζουν τον Κίμωνα και κλείνουν αντισυμμαχία με το Άργος στην οποία προσχωρούν οι Θεσσαλοί και αργότερα και τα Μέγαρα.

460 π.Χ.: Οι Αθηναίοι κάνουν εκστρατεία στην Αίγυπτο για να βοηθήσουν τον σατράπη Ίναρο που επαναστάτησε εναντίον του βασιλιά της Περσίας.Ίδρυση νομισματοκοπείου στην Νεάπολη.

459 π.Χ.: Η Αθηναϊκή τυραννία εξουσιάζει όλες τις Ελληνικές πόλεις.

458 π.Χ.: Πόλεμος της Αθήνας με την Κόρινθο, Επίδαυρο και Αίγινα.Ήτα των Αθηναίων στην μάχη με τους Αλιείς.Νίκη των Αθηναίων στην ναυμαχία της Κερκυφάλειας και στην Αίγινα. Πολιορκία της Αίγινας. Έφοδος των Κορινθίων στην Μεγαρίδα στην προσπάθεια να απελευθερώσουν την Αίγινα.Αντικρούονται από τον Μυρωνίδη και τους άμαχους πολίτες της Αθήνας.

457 π.Χ.: Πόλεμος της Αθήνας με την Αίγινα, Κόρινθο, Θήβα, Σπάρτη και τους Πέρσες στην Αίγυπτο.Μάχη της Τανάγρας και νίκη των Σπαρτιατών. Επιστροφή του Κίμωνα.

456 π.Χ.: Νίκη του Μυρωνίδη και των Αθηναίων στην μάχη των Οινοφύτων εναντίων των Βοιωτών. Οι Βοιωτία, Φωκίδα και Οπούντια Λοκρίδα γίνονται μέρος της Αθηναϊκής συμμαχίας.Αποπερατώνονται τα τείχη των Αθηνών στον Πειραιά και το Φάληρο.Εκστρατεία του Τολμίδη στην Πελοπόννησο.

455 π.Χ.: Ο Τολμίδης και ο Περικλής με τους Αθηναίους νικούν τους Σπαρτιάτες. Τέλος του τρίτου Μεσσηνιακού Πολέμου και πτώση της Ιθώμης. Οι Αθηναίοι παραχωρούν το Ναύπλιο στους Μεσσήνιους. Καταστροφή και διάλυση των δυνάμεων ξηράς και ναυτικού των Αθηναίων στην Αίγυπτο.

454 π.Χ.: Αποστολή των Ρωμαίων στην Αθήνα για να γνωρίσουν τους νόμους του Σόλωνα.Εκστρατεία του Περικλή στον κόλπο της Κρίσας.Οι Αχαιοί παίρνουν μέρος στην Αθηναϊκή συμμαχία.

450 π.Χ.: Αρχίζει τριακονταετής περίοδος ειρήνης μεταξύ Σπάρτης και Άργους. Ο Κίμων που επέστρεψε από την εξορία κηρύττει πενταετή ανακωχή μεταξύ των πόλεων της Πελοποννήσου και των Αθηναίων και στέλνεται με στρατό στην Κύπρο.Ξεκινάει πόλεμος με τους Πέρσες στην θάλασσα που θα διαρκέσει δύο χρόνια.

449 π.Χ.: Διπλή νίκη των Αθηναίων και ήττα των Περσών στην Κύπρο.

449 π.Χ.: Μάχη των Αθηναίων εναντίον των Περσών. Νίκη του Ξάνθιππου και του στόλου των Ελλήνων κατά του Σέστου κου λαμβάνεται αιχμάλωτος από τους Έλληνες.Ο Κίμων αναγκάζει τον βασιλιά της Περσίας Αρταξέρξη να υπογράψει ταπεινωτική συνθήκη ειρήνης.

448 π.Χ.: Εκ νέου εχθροπραξίες μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης.Δεύτερος ιερός πόλεμος 447 π.Χ.: Νίκη των Βοιωτών κατά των Αθηναίων στην Μάχη της Χαιρώνειας. Πρόβλημα στην Αθηναϊκή συμμαχία.

446 π.Χ.: Αποστατεί  η Εύβοια από  την Αθηναϊκή Συμμαχία αλλά επανέρχεται με εκστρατεία των Αθηναίων. Αποστατούν τα Μέγαρα - σκοτώνουν  την αθηναϊκή φρουρά 445 π.Χ.: Επαναστατούν οι Βοιωτοί και αποχωρούν από την συμμαχία με τους Αθηναίους. Ο Περικλής κατακτά την Βοιωτία και την επαναφέρει στην Αθηναϊκή συμμαχία. Με την πάροδο της πενταετίας ανανεώνεται η ανακωχή μεταξύ Πελοποννήσου και Αθηναίων για άλλα τριάντα χρόνια. Η Αθηναϊκή δημοκρατία στο απόγειο.

444 π.Χ.: Ο Περικλής κυβερνάει χωρίς κανέναν πολιτικό αντίπαλο. Βρίσκεται στην εξουσία εδώ και 25 χρόνια και πρόκειται να συνεχίσει να κυβερνάει για άλλα δεκαπέντε χρόνια. Η Αθήνα γνωρίζει την υψηλότερη ακμή του πολιτισμού της. Επεκτείνονται τα τείχη από την Αθήνα στον Πειραιά. Οι Αθηναίοι στέλνουν αποικιακή αποστολή στους Θούριους της Μεγάλης Ελλάδας, την οποία συνοδεύουν οι Ηρόδοτος, Θουκυδίδης και Λυσίας.

440 π.Χ.: Πόλεμος της Σάμου. Η Σάμος και το Βυζάντιο καταλαμβάνονται

439 π.Χ.: Πόλεμος μεταξύ Κορίνθου και Κερκύρας.

437 π.Χ.: Οι Αθηναίοι στέλνουν αποικιακή αποστολή στην Αμφίπολη.

434 π.Χ.: Ξεσπάει πόλεμος μεταξύ Κορίνθου και Κερκύρας εξαιτίας της Επιδάμνου. Νίκη των Κερκυραίων στην Ναυμαχία του Άκτιου.

433 π.Χ.: Συμμαχία της Αθήνας με την Κέρκυρα. Ναυμαχία μεταξύ Κερκυραίων και Κορινθίων στα Σύβοτα, στην οποία παίρνουν μέρος και οι Αθηναίοι.

432 π.Χ.: Η Ποτίδαια επαναστατεί εναντίον της Αθηναϊκής συμμαχίας. Ίδρυση της Ηράκλειας.

****************************************************************

431 π. Χ έναρξη του Πελοποννησιακού πολέμου .