Καθώς ο ρόλος της λογικής αποδεικνύεται και πειραματικά πλέον όλο και μικρότερος σε σχέση με αυτόν των συναισθημάτων ,όσον αφορά την ευτυχία και την πληρότητα της ζωής μας , είναι εξαιρετικά ωφέλιμο να γνωρίζουμε την μέθοδο της αρμονικής συνύπαρξης με τα συναισθήματά μας .
Μιλώντας για συναισθηματική νοημοσύνη , εύλογη είναι η απορία γιατί οι άνθρωποι (αλλά και τα ζώα) να νιώθουν συναισθήματα ! Ποία είναι η χρησιμότητα των συναισθημάτων από εξελικτική αλλά και ψυχολογική άποψη ; Γιατί τις περισσότερες φορές το ένστικτο και το συναίσθημα υπερτερούν της λογικής ; Αρχικά πρέπει να αναφέρουμε την αντίδραση πάλης ή φυγής που αρκετές φορές διέπει την καθημερινή μας ζωή . Έδωσαν αυτό το όνομα στην αντίδραση που συμβαίνει στο σώμα μας , κάθε φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν υπαρκτό ή φανταστικό κίνδυνο . Το σώμα ,φοβισμένο , προετοιμάζεται είτε να φύγει μακρυά με όλες του τις δυνάμεις , ή να μείνει και να πολεμήσει με όλες του τις δυνάμεις . ( fight or flight ) . Έτσι ο φόβος , η ανησυχία το άγχος και η ετοιμότητα προετοιμάζουν το σώμα να δράσει και να επιβιώσει . Αυτή η αντίδραση συμβαίνει κάθε φορά που νιώθουμε έντονο άγχος ή όταν κάτι μας ξαφνιάζει . Ο ρόλος των συναισθημάτων είναι καταλυτικός . Ο φόβος σημαίνει αύξηση της γλυκόζης στο αίμα , επιτάχυνση του καρδιακού παλμού και αυξημένη ετοιμότητα των μυών . Ο φόβος ψυχολογικά αλλά και σωματικά είναι ένα πολύτιμο μήνυμα επιβίωσης . Το σώμα προετοιμάζεται για δράση και αυτό που νιώθει παράλληλα , το ονομάζουμε φόβο. Τι σημαίνει θλίψη για το σώμα ; Σημαίνει ελάττωση της ενέργειας στο σώμα και απόσυρση σε ασφαλές μέρος . Πράγματι , όταν είμαστε θλιμμένοι από κάποιο γεγονός , νιώθουμε την ενέργειά μας πεσμένη και θέλουμε να μείνουμε μόνοι μας στο σπίτι . Αποφεύγουμε την διασκέδαση και την εκτόνωση ενέργειας και συγκεντρώνουμε την σκέψη μας στο γεγονός που στεναχωρεί ! Αυτή η διαδικασία σταδιακά επιτρέπει την επανεκτίμηση της κατάστασης , την σταδιακή αύξηση της ενέργειας , μέχρι να ξεπεράσουμε την θλίψη . Το συναίσθημα μας προφυλάσσει από περιττές δαπάνες ενέργειας . Έτσι η θλίψη βοηθάει την προσαρμογή στην ζωή .
Έρευνες έχουν δείξει ότι η αγάπη σταθεροποιεί το ορμονικό σύστημα και δυναμώνει το ανοσοποιητικό . Η ταυτόχρονη αύξηση της λειτουργίας του παρασυμπαθητικού συστήματος ,ηρεμεί το σώμα και στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα αρμονίας . Σε αυτήν την κατάσταση αρμονίας , η ψυχή είναι έτοιμη να μοιραστεί συναισθήματα , να δώσει στην σχέση αγάπης και να πάρει από αυτή . Κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να γίνει μόνο με την λογική . Όμως , τα συναισθήματα έχουν λογική και υπάρχουν για να μας υπηρετούν . Κάθε συναίσθημα είναι και ένα δυνατό μήνυμα για δράση ή αντίδραση για το σώμα . Εκφραστής του συναισθήματος της Αγάπης ο Λεό Μπουσκάλια . Ο οποίος και ενέταξε το μάθημα της Αγάπης στην διδακτέα ύλη των πανεπιστημίων στην Αμερική ! Ο Μπουσκάλια πιστεύει ότι ο ορισμός της νοημοσύνης πρέπει να περιλαμβάνει και την ικανότητά μας να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας και ιδιαίτερα την αγάπη. Υπάρχουν πολλοί έξυπνοι άνθρωποι στα ψυχιατρεία , υποστηρίζει , μόνο και μόνο επειδή δεν είχαν μάθει να εκδηλώνουν συναισθήματα αγάπης . Χωρίς αγάπη , η ζωή μας είναι άδεια και η ακαδημαϊκή εξυπνάδα φαίνεται μάταιη .
Ο Αριστοτέλης πίστευε ότι η καρδιά ήταν το κέντρο των συναισθημάτων . Σε αυτό κατέληξε αφού παρατήρησε ότι κάποιες συναισθηματικές αντιδράσεις είχαν το αντίκτυπό τους στην καρδιά , όπως πχ αύξηση του καρδιακού παλμού , της πίεσης του αίματος , τσιμπήματα στο στήθος κλπ . Σήμερα γνωρίζουμε ότι πράγματι τα συναισθήματα μεταβιβάζονται όχι μόνο στην καρδιά αλλά και σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος διαμέσου των νευροδιαβιβαστών και των ορμονών ! Ολόκληρο το σώμα είναι συναισθηματικά ευφυές και όχι μόνο η καρδιά και ο εγκέφαλος .
Ο Robert Plutchik είναι ένας ψυχολόγος που ασχολήθηκε με τα συναισθήματα . Κατέληξε ότι υπάρχουν οκτώ βασικά συναισθήματα .
Φόβος , έκπληξη , λύπη , αηδία , θυμός , προσμονή , χαρά και αποδοχή .
Τα άλλα συναισθήματα είναι συνδυασμός των ανωτέρω συναισθημάτων .
χαρά + αποδοχή = αγάπη
φόβος + έκπληξη = δέος
προσμονή + χαρά = αισιοδοξία
θυμός
ΜΥΘΟΣ = ΘΥΜΟΣ
Η Μυθολογία αποκαλύπτει την πρώτην της κρυφή αντίθεσιν , όταν δια του ανωτέρω αναγραμματισμού , εμφανίζεται η επιθυμία των αισθήσεων έναντι του λόγου / λογικής της σκέψεως , ως αποδεκτή φιλοσοφική έννοια . Τα μυθο-λογικά σύμβολα καθίστανται τότε θυμο-λογικά δια της ενθυμήσεως . Και ο ψυχικός μας βίος παραπαίει μεταξύ δύο αντιθετικών τάσεων : υπερισχύσεως της λογικής ή του συναισθήματος . Όταν υπερισχύει η λογική , είμεθα τέκνα Διός . Εάν αντιθέτως παρασυρώμεθα από το συναίσθημα , είμεθα τέκνα Ποσειδώνος .Τα δύο βαρύτερα στοιχεία η Γη και το Ύδωρ ,ανήκουν στον Ποσειδώνα και χαρακτηρίζουν ,λόγω του βάρους και της πυκνότητάς των , αδυναμίες και ελαττώματα , όμως διαθέτουν ταυτοχρόνως και ισχυρές διαισθητικές ικανότητες . Τα στοιχεία του αέρος και του πυρός , δικαιοδοσίας Διός , λόγω της ελαφροτέρας συστάσεως και ανυψώσεως των εις τον αιθέρα ,αντιστοιχούν εις την σκέψιν και την νόησιν , οδηγούντα εις την ενόρασιν.
Ο θυμός είναι μία τυπική περίπτωση συναισθηματικής ανοησίας ! Παρ' όλο που όλοι σχεδόν αντιλαμβανόμαστε την ματαιότητα του θυμού σε συγκεκριμένες καταστάσεις , οι περισσότεροι έχουμε θυμώσει πολύ και ενδεχομένως ,έχουμε μιλήσει άσχημα ! Μία μειοψηφία πιθανώς έχει θέσει και την σωματική του ακεραιότητα σε κίνδυνο εξαιτίας αυτού του εκρηκτικού συναισθήματος . Η ματαιότητα του θυμού φαίνεται αργότερα σε κατάσταση ηρεμίας , όταν νηφάλιοι πια εξετάζουμε ψυχρά τα γεγονότα . Τις περισσότερο φορές διαπιστώνουμε ότι θα μπορούσαμε να λύσουμε τα προβλήματά μας πολύ καλύτερα χωρίς την έκρηξη θυμού ! Ακόμη και κατά την διάρκεια του θυμού , υπάρχουν άτομα που αναφέρουν ότι ένα τμήμα του εαυτού μου ήθελε να τον χτυπήσει ,ενώ το άλλο ήθελε να συζητάει λογικά. Το πρώτο τμήμα αντιπροσωπεύει την πρωτόγονη επιθετικότητα του ανθρώπου σε καταστάσεις κινδύνου , που συνεχίζει να εκφράζεται στην σημερινή κοινωνία παρ ' όλο που οι κίνδυνοι έχουν εκλείψει . Το δεύτερο τμήμα είναι το πολιτισμένο κομμάτι του εαυτού μας , που στην θολούρα του θυμού , βλέπει ξεκάθαρα ότι δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος επιβίωσης , για αυτήν την έκρηξη αδρεναλίνης . Είναι πολύ πιθανόν λοιπόν ο θυμός να είναι μέρος του DNA μας , σαν μία πρωτόγονη αντίδραση άμυνας στις προσβολές από ξαφνικό κίνδυνο . Ένα όργανο επιβίωσης , άχρηστο στην σημερινή κοινωνία , ξεριζώνεται με πολύ προσπάθεια .
Έρευνες έχουν δείξει ότι η αγάπη σταθεροποιεί το ορμονικό σύστημα και δυναμώνει το ανοσοποιητικό . Η ταυτόχρονη αύξηση της λειτουργίας του παρασυμπαθητικού συστήματος ,ηρεμεί το σώμα και στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα αρμονίας . Σε αυτήν την κατάσταση αρμονίας , η ψυχή είναι έτοιμη να μοιραστεί συναισθήματα , να δώσει στην σχέση αγάπης και να πάρει από αυτή . Κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να γίνει μόνο με την λογική . Όμως , τα συναισθήματα έχουν λογική και υπάρχουν για να μας υπηρετούν . Κάθε συναίσθημα είναι και ένα δυνατό μήνυμα για δράση ή αντίδραση για το σώμα . Εκφραστής του συναισθήματος της Αγάπης ο Λεό Μπουσκάλια . Ο οποίος και ενέταξε το μάθημα της Αγάπης στην διδακτέα ύλη των πανεπιστημίων στην Αμερική ! Ο Μπουσκάλια πιστεύει ότι ο ορισμός της νοημοσύνης πρέπει να περιλαμβάνει και την ικανότητά μας να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας και ιδιαίτερα την αγάπη. Υπάρχουν πολλοί έξυπνοι άνθρωποι στα ψυχιατρεία , υποστηρίζει , μόνο και μόνο επειδή δεν είχαν μάθει να εκδηλώνουν συναισθήματα αγάπης . Χωρίς αγάπη , η ζωή μας είναι άδεια και η ακαδημαϊκή εξυπνάδα φαίνεται μάταιη .
Ο Αριστοτέλης πίστευε ότι η καρδιά ήταν το κέντρο των συναισθημάτων . Σε αυτό κατέληξε αφού παρατήρησε ότι κάποιες συναισθηματικές αντιδράσεις είχαν το αντίκτυπό τους στην καρδιά , όπως πχ αύξηση του καρδιακού παλμού , της πίεσης του αίματος , τσιμπήματα στο στήθος κλπ . Σήμερα γνωρίζουμε ότι πράγματι τα συναισθήματα μεταβιβάζονται όχι μόνο στην καρδιά αλλά και σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος διαμέσου των νευροδιαβιβαστών και των ορμονών ! Ολόκληρο το σώμα είναι συναισθηματικά ευφυές και όχι μόνο η καρδιά και ο εγκέφαλος .
Ο Robert Plutchik είναι ένας ψυχολόγος που ασχολήθηκε με τα συναισθήματα . Κατέληξε ότι υπάρχουν οκτώ βασικά συναισθήματα .
Φόβος , έκπληξη , λύπη , αηδία , θυμός , προσμονή , χαρά και αποδοχή .
Τα άλλα συναισθήματα είναι συνδυασμός των ανωτέρω συναισθημάτων .
χαρά + αποδοχή = αγάπη
φόβος + έκπληξη = δέος
προσμονή + χαρά = αισιοδοξία
θυμός
ΜΥΘΟΣ = ΘΥΜΟΣ
Η Μυθολογία αποκαλύπτει την πρώτην της κρυφή αντίθεσιν , όταν δια του ανωτέρω αναγραμματισμού , εμφανίζεται η επιθυμία των αισθήσεων έναντι του λόγου / λογικής της σκέψεως , ως αποδεκτή φιλοσοφική έννοια . Τα μυθο-λογικά σύμβολα καθίστανται τότε θυμο-λογικά δια της ενθυμήσεως . Και ο ψυχικός μας βίος παραπαίει μεταξύ δύο αντιθετικών τάσεων : υπερισχύσεως της λογικής ή του συναισθήματος . Όταν υπερισχύει η λογική , είμεθα τέκνα Διός . Εάν αντιθέτως παρασυρώμεθα από το συναίσθημα , είμεθα τέκνα Ποσειδώνος .Τα δύο βαρύτερα στοιχεία η Γη και το Ύδωρ ,ανήκουν στον Ποσειδώνα και χαρακτηρίζουν ,λόγω του βάρους και της πυκνότητάς των , αδυναμίες και ελαττώματα , όμως διαθέτουν ταυτοχρόνως και ισχυρές διαισθητικές ικανότητες . Τα στοιχεία του αέρος και του πυρός , δικαιοδοσίας Διός , λόγω της ελαφροτέρας συστάσεως και ανυψώσεως των εις τον αιθέρα ,αντιστοιχούν εις την σκέψιν και την νόησιν , οδηγούντα εις την ενόρασιν.
Ο θυμός είναι μία τυπική περίπτωση συναισθηματικής ανοησίας ! Παρ' όλο που όλοι σχεδόν αντιλαμβανόμαστε την ματαιότητα του θυμού σε συγκεκριμένες καταστάσεις , οι περισσότεροι έχουμε θυμώσει πολύ και ενδεχομένως ,έχουμε μιλήσει άσχημα ! Μία μειοψηφία πιθανώς έχει θέσει και την σωματική του ακεραιότητα σε κίνδυνο εξαιτίας αυτού του εκρηκτικού συναισθήματος . Η ματαιότητα του θυμού φαίνεται αργότερα σε κατάσταση ηρεμίας , όταν νηφάλιοι πια εξετάζουμε ψυχρά τα γεγονότα . Τις περισσότερο φορές διαπιστώνουμε ότι θα μπορούσαμε να λύσουμε τα προβλήματά μας πολύ καλύτερα χωρίς την έκρηξη θυμού ! Ακόμη και κατά την διάρκεια του θυμού , υπάρχουν άτομα που αναφέρουν ότι ένα τμήμα του εαυτού μου ήθελε να τον χτυπήσει ,ενώ το άλλο ήθελε να συζητάει λογικά. Το πρώτο τμήμα αντιπροσωπεύει την πρωτόγονη επιθετικότητα του ανθρώπου σε καταστάσεις κινδύνου , που συνεχίζει να εκφράζεται στην σημερινή κοινωνία παρ ' όλο που οι κίνδυνοι έχουν εκλείψει . Το δεύτερο τμήμα είναι το πολιτισμένο κομμάτι του εαυτού μας , που στην θολούρα του θυμού , βλέπει ξεκάθαρα ότι δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος επιβίωσης , για αυτήν την έκρηξη αδρεναλίνης . Είναι πολύ πιθανόν λοιπόν ο θυμός να είναι μέρος του DNA μας , σαν μία πρωτόγονη αντίδραση άμυνας στις προσβολές από ξαφνικό κίνδυνο . Ένα όργανο επιβίωσης , άχρηστο στην σημερινή κοινωνία , ξεριζώνεται με πολύ προσπάθεια .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου