Πως βρίσκουν πάντα τον δρόμο για το σπίτι τα εγκαταλελειμμένα κατοικίδια ; Πως μπορεί να διαισθάνεται κανείς ότι τον παρακολουθούν ; Καταρρίπτοντας την κλασική μηχανιστική αντίληψη που επί τρείς αιώνες εγκλώβιζε την επιστήμη σε μία χωριστική αντιμετώπιση του ανθρώπου ,της φύσης και του Σύμπαντος , ο αιρετικός βιολόγος Rupert Sheldrake παρουσιάζει την νέα επαναστατική ολιστική θεώρηση των μορφογενετικών πεδίων. Τώρα ο καθένας μπορεί να αλλάξει τα πάντα στην ζωή του ( και των άλλων) ,αρκεί να το θελήσει συνειδητά ...
Παράλληλα , ο James Lovelock τολμά να εκθέσει την ανατρεπτική εκδοχή του για την ζωντανή Γαία ,θεωρώντας ολόκληρο τον πλανήτη μας ως μία ενσυνείδητη οντότητα και καταργώντας την έννοια της άψυχης ύλης.
Από τα πειράματα της Κβαντικής Φυσικής γνωρίζουμε ότι,μετά τον αποχωρισμό δύο φωτονίων ,τα οποία έχουν κατά το παρελθόν αλληλεπιδράσει μεταξύ τους , οποιαδήποτε πληροφορία διοχετευτεί σε ένα από αυτά εμφανίζεται την ίδια στιγμή και στο άλλο. Τα δύο φωτόνια συνδέονται μέσω κάποιου αόρατου ενεργειακού νήματος ,ανταλλάσσοντας πληροφορίες . Και μάλιστα ακαριαία ...
Η θεωρία των Μορφογενετικών Πεδίων έρχεται ,μεταξύ άλλων,να μας υπενθυμίσει ότι όλα όσα σκεφτόμαστε ,όλα όσα κάνουμε και όλα όσα βιώνουμε έχουν καθοριστική αξία ,καθώς οι πληροφορίες μπορούν να εξαπλώνονται και να μεταδίδονται σε όλα τα μέλη ενός συνόλου , μέσω ενός αιθερικού πεδίου,το οποίο μάλιστα δεν γνωρίζει περιορισμούς τόπου ή χρόνου ...
Οι πληροφορίες του γενετικού κώδικα DNA των φυτών , όμοιες μεταξύ των σε όλα ανεξαιρέτως τα κύτταρα που τα απαρτίζουν , αδυνατούσαν να εξηγήσουν το γιατί ορισμένα από αυτά τα κύτταρα αναπτύσσονταν για να εξελιχθούν σε φύλλα,ενώ άλλα μετασχηματίζονταν ώστε να αποτελέσουν τον κορμό,τις ρίζες κοκ. Εκείνο που οι βιολόγοι πρότειναν ως πιθανή ερμηνεία στο μυστήριο της μορφογένεσης ,ήταν ότι ο μετασχηματισμός των αρχικά ομοίων κυττάρων σε εντελώς διαφορετικά μέρη ή όργανα οφειλόταν στην επίδραση κάποιου άγνωστου πεδίου ...
Στα μορφογενετικά πεδία αποθηκεύονται , διαδίδονται και αξιολογούνται οι σκέψεις , τα συναισθήματα και κάθε άλλη μορφή πληροφορίας, σε μία διαρκή αλληλεπίδρασή τους με το υλικό κόσμο. Τα έν λόγω πεδία διαθέτουν ένα πεδίο μνήμης και έχουν την ικανότητα να αυτο εξελίσσονται .Η εξέλιξή τους φαίνεται να ακολουθεί ένα προκαθορισμένο σχέδιο ,έναν προορισμό , ο οποίος ονομάζεται ελκυστής ( attractor ). Η ολοκλήρωση της ανθρώπινης ύπαρξης ενυπάρχει μέσα και γύρω από τον άνθρωπο και σύμφωνα με την Αριστοτελική θεωρία της Εντελέχειας (η ολοκλήρωση αποτελεί έμφυτη ιδιότητα των ειδών ) , ο ίδιος έλκεται από αυτήν ,όπως ακριβώς ένα μεταλλικό αντικείμενο έλκεται από ένα μαγνήτη.
Δεν είναι καθόλου απαραίτητο να υποθέσουμε ότι τα φυσικά χαρακτηριστικά των οργανισμών εμπεριέχονται στα γονίδιά τους,καθώς αυτά θα μπορούσαν κάλλιστα να λειτουργούν κατά τρόπο παρόμοιο με τρανζίστορ,συντονιζόμενα στις κατάλληλες συχνότητες για να αποδώσουν αόρατες πληροφορίες σε ορατή μορφή. Τα μορφογενετικά πεδία βρίσκονται αόρατα μέσα και γύρω από τους οργανισμούς και σε αυτά θα μπορούσαν να οφείλονται πολλά μέχρι στιγμής ανεξήγητα φαινόμενα ,όπως η αναδημιουργία των κομμένων μελών στα σκουλίκια της σαλαμάνδρας , τα φασματικά μέλη ανθρώπων που έχουν υποστεί ακρωτηριασμό,οι ολογραφικές ιδιότητες της μνήμης,η τηλεπάθεια,καθώς και η αυξανόμενη ευκολία με την οποία μαθαίνονται νέες γνώσεις,όσο αυξάνεται ο αριθμός του πληθυσμού που τις αποκτά.
Μία από τις θεμελιώδεις αρχές μορφογένεσης στο Σύμπαν είναι η συνήθεια , η οποία εκφράζεται από την τάση της φύσης να επαναλαμβάνεται και να τελειοποιείται ,αφομοιώνοντας όλα τα εκάστοτε νέα δεδομένα. Ολοι μας αποτελούμε μέρη ενός αδιασπάστου συνόλου με την γνώση να διαχέεται μέσα και ανάμεσά μας. Ακριβώς όπως ο κόσμος των ιδεών του Πλάτωνα , όλες οι μορφές του υλικού , αντιληπτού από τις αισθήσεις κόσμου στον οποίο ζούμε ,δημιουργούνται ,υπάρχουν και εξελίσσονται βάσει ενός αρχετύπου σχεδίου , το οποίο είναι σε θέση να αφομοιώνει ολόκληρη την συσσωρευμένη ανά τους αιώνες γνώση και να εκδηλώνεται μέσα από επαναλαμβανόμενες μορφές και νόμους , στηριγμένους στην δύναμη της συνήθειας .
Η αντίληψη ότι τα μάτια δεν είναι απλά δέκτες φωτεινών μηνυμάτων που ο εγκέφαλος ακολούθως ερμηνεύει σε εικόνες ,αλλά μπορούν να εκπέμψουν ψυχική ενέργεια είναι πολύ παλιά. Εκτός από το μάτιασμα της λαικής παράδοσης και το βλέμμα της Μέδουσας της Ελληνικής μυθολογίας , η αίσθηση του οράσθαι απαντάται στα κείμενα των Προσωκρατικών φιλοσόφων και του Αριστοτέλη ,ως τους Νεοπλατωνικούς , ενώ ο Πλωτίνος θεωρεί ότι μέσω της όρασης , η ψυχή προβάλλεται προς τα έξω. Αρκεί να θυμηθεί κανείς το βλέμμα ενός ζώου λίγο πριν επιτεθεί , η τις φορές που νιώθει μια αμυδρή ενόχληση στο πίσω μέρος του σώματός του και γυρνάει για να βρεί ,πράγματι κάποιον να τον κοιτάζει .
Η αίσθηση ότι μας βλέπουν ,οφείλεται σε αλληλεπίδραση των μορφικών πεδίων των ανθρώπων ,κατά τα οποία τα υποκείμενα ανέφεραν πότε νιώθουν ότι παρακολουθούνται χωρίς να έχουν κανενός είδους αισθητηριακή επικοινωνία με τους παρατηρητές τους.
Οι μυστηριώδεις ικανότητες προσανατολισμού των ζώων θα μπορούσαν να εξηγηθούν μόνο με την ύπαρξη ενός μή τοπικού πεδίου ,το οποίο δένει με συγκεκριμένους τόπους. Ακριβώς όπως τα σωματίδια των κβαντικών συστημάτων που μετά την αλληλεπίδρασή τους παραμένουν συνδεδεμένα ως μέλη του ιδίου ,αδιαιρέτου ,μη τοπικού συστήματος,το οποίο αποδείχτηκε πειραματικά από τα περιστέρια τα οποία μπορούν ανά πάσα στιγμή να γνωρίζουν που βρίσκεται η εστία τους , με την ακρίβεια που ένα μεταλλικό αντικείμενο έλκεται από έναν μαγνήτη όταν βρεθεί εντός του πεδίου του. Μάλιστα το ίδιο ακριβώς δέσιμο φαίνεται να υπάρχει και ανάμεσα στα κατοικίδια ζώα και τους ιδιοκτήτες τους. Ωστόσο η πλέον εντυπωσιακή απόδειξη της επίδρασης των μορφικών πεδίων στην φύση προέρχεται από τις κοινωνίες των εντόμων και συγκεκριμένα των τερμιτών. Τα ιδιαίτερα εργατικά αυτά έντομα ,παρόλο που είναι τυφλά, έχουν την ικανότητα να συντονίζονται και να συνεργάζονται με εκπληκτικό τρόπο στο χτίσιμο τεραστίων και ιδιαίτερα περίπλοκων φωλιών , οι οποίες φτάνουν σε ύψος μέχρι και τα έξη μέτρα. Κάθε αποικία τερμιτών απαρτίζεται από πολλά εκατομμύρια έντομα ,ενώ ορισμένες από αυτές τις αποικίες διαρκούν αιώνες , με τον βασιλιά και την βασίλισσα να αντικαθίστανται όταν πεθαίνουν. Οι τερμίτες έχουν την ικανότητα να συντονίζονται με άψογο τρόπο ,χωρίς να έχουν κανενός είδους αισθητηριακή επικοινωνία μεταξύ τους,ενώ οι φωλιές τους χτίζονται εξ αρχής σύμφωνα με ένα αρχετυπικό σχέδιο ,το οποίο απαιτεί την συνεργασία πολλών γενεών εργατών για να ολοκληρωθεί. Αν λοιπόν οι τερμίτες συντονίζονται μέσω ενός πεδίου που συνδέει τα μεμονωμένα μέλη της αποικίας ,θα μπορούσαν παρόμοια συστήματα αλληλοσύνδεσης να λειτουργούν και σε άλλα κοινωνικά ζώα,όπως τα κοπάδια των ψαριών ή τα σμήνη των πουλιών ; Θα μπορούσε αυτό να εξηγήσει πως μια τέτοια ομάδα στρίβει χωρίς τα μέλη της να πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο ;
Η αντίληψη ότι τα μάτια δεν είναι απλά δέκτες φωτεινών μηνυμάτων που ο εγκέφαλος ακολούθως ερμηνεύει σε εικόνες ,αλλά μπορούν να εκπέμψουν ψυχική ενέργεια είναι πολύ παλιά. Εκτός από το μάτιασμα της λαικής παράδοσης και το βλέμμα της Μέδουσας της Ελληνικής μυθολογίας , η αίσθηση του οράσθαι απαντάται στα κείμενα των Προσωκρατικών φιλοσόφων και του Αριστοτέλη ,ως τους Νεοπλατωνικούς , ενώ ο Πλωτίνος θεωρεί ότι μέσω της όρασης , η ψυχή προβάλλεται προς τα έξω. Αρκεί να θυμηθεί κανείς το βλέμμα ενός ζώου λίγο πριν επιτεθεί , η τις φορές που νιώθει μια αμυδρή ενόχληση στο πίσω μέρος του σώματός του και γυρνάει για να βρεί ,πράγματι κάποιον να τον κοιτάζει .
Η αίσθηση ότι μας βλέπουν ,οφείλεται σε αλληλεπίδραση των μορφικών πεδίων των ανθρώπων ,κατά τα οποία τα υποκείμενα ανέφεραν πότε νιώθουν ότι παρακολουθούνται χωρίς να έχουν κανενός είδους αισθητηριακή επικοινωνία με τους παρατηρητές τους.
Οι μυστηριώδεις ικανότητες προσανατολισμού των ζώων θα μπορούσαν να εξηγηθούν μόνο με την ύπαρξη ενός μή τοπικού πεδίου ,το οποίο δένει με συγκεκριμένους τόπους. Ακριβώς όπως τα σωματίδια των κβαντικών συστημάτων που μετά την αλληλεπίδρασή τους παραμένουν συνδεδεμένα ως μέλη του ιδίου ,αδιαιρέτου ,μη τοπικού συστήματος,το οποίο αποδείχτηκε πειραματικά από τα περιστέρια τα οποία μπορούν ανά πάσα στιγμή να γνωρίζουν που βρίσκεται η εστία τους , με την ακρίβεια που ένα μεταλλικό αντικείμενο έλκεται από έναν μαγνήτη όταν βρεθεί εντός του πεδίου του. Μάλιστα το ίδιο ακριβώς δέσιμο φαίνεται να υπάρχει και ανάμεσα στα κατοικίδια ζώα και τους ιδιοκτήτες τους. Ωστόσο η πλέον εντυπωσιακή απόδειξη της επίδρασης των μορφικών πεδίων στην φύση προέρχεται από τις κοινωνίες των εντόμων και συγκεκριμένα των τερμιτών. Τα ιδιαίτερα εργατικά αυτά έντομα ,παρόλο που είναι τυφλά, έχουν την ικανότητα να συντονίζονται και να συνεργάζονται με εκπληκτικό τρόπο στο χτίσιμο τεραστίων και ιδιαίτερα περίπλοκων φωλιών , οι οποίες φτάνουν σε ύψος μέχρι και τα έξη μέτρα. Κάθε αποικία τερμιτών απαρτίζεται από πολλά εκατομμύρια έντομα ,ενώ ορισμένες από αυτές τις αποικίες διαρκούν αιώνες , με τον βασιλιά και την βασίλισσα να αντικαθίστανται όταν πεθαίνουν. Οι τερμίτες έχουν την ικανότητα να συντονίζονται με άψογο τρόπο ,χωρίς να έχουν κανενός είδους αισθητηριακή επικοινωνία μεταξύ τους,ενώ οι φωλιές τους χτίζονται εξ αρχής σύμφωνα με ένα αρχετυπικό σχέδιο ,το οποίο απαιτεί την συνεργασία πολλών γενεών εργατών για να ολοκληρωθεί. Αν λοιπόν οι τερμίτες συντονίζονται μέσω ενός πεδίου που συνδέει τα μεμονωμένα μέλη της αποικίας ,θα μπορούσαν παρόμοια συστήματα αλληλοσύνδεσης να λειτουργούν και σε άλλα κοινωνικά ζώα,όπως τα κοπάδια των ψαριών ή τα σμήνη των πουλιών ; Θα μπορούσε αυτό να εξηγήσει πως μια τέτοια ομάδα στρίβει χωρίς τα μέλη της να πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου