Μετά το 403 π.Χ όταν η Σπάρτη νίκησε στο λεγόμενο Πελοποννησιακό πόλεμο την Αθήνα , άρχισε να εισρέει χρυσός και άργυρος στην Λυκουργική πολιτεία. Όμως, μαζί με τον χρυσό και τον άργυρο , αποτέλεσμα των συναναστροφών Σπαρτιατών και Αθηναίων , άρχισε να εισρέει και η διαφθορά . Με το πέρας του πολέμου ,οι Σπαρτιάτες καταργούν τον πανάρχαιο νόμο του Λυκούργου , που δεν τους επέτρεπε να πωλούν και να υποθηκεύουν τον κλήρο τους . Ο Νόμος έλεγε ότι μετά το πέρας της ζωής των , ο κλήρος επέστρεφε στο Κράτος . Με την κατάργηση όμως του Νόμου αυτού , νέα ήθη και έθιμα άρχισαν να επικρατούν στην Σπάρτη . Ο Πλουτισμός . Η Λυκουργική πολιτεία βρέθηκε σε αποσύνθεση. Άρχισε η συγκέντρωση των κλήρων σε ολίγα χέρια ,από την πώληση των χρεωμένων ιδιοκτητών. Το σύνολο των Σπαρτιατικών οικογενειών είχε συρρικνωθεί στις επτακόσιες ,εκ των οποίων μόνον εκατό είχαν κλήρο ! Στις υπόλοιπες 600 οικογένειες , που έχασαν τον κλήρο τους αφαιρέθηκαν τα πολιτικά δικαιώματα , λόγω της οικονομικής τους κατάστασης , και δεν μπορούσαν πλέον να ετοιμάζονται για την στρατιωτική ζωή . Το οικοδόμημα της Λυκουργικής πολιτείας , βρέθηκε σε κίνδυνο διάλυσης , αν και νικητές του πολέμου.
Η οικογένεια του Αγιδος Δ΄ ,ήταν μέσα στις 100 πλουσιότερες οικογένειες , ευνοημένη από την αλλαγή του νόμου. Όμως με την ανάληψη της βασιλείας , παρουσιάσθηκε στην Απέλλα και ανακοίνωσε την απόφασή του να δωρίσει στο κράτος όλη την αγροτική του περιουσία και τα χρήματα των 600 ταλάντων . Πρόσθεσε δε, ότι ελπίζει ότι και η μητέρα του , η γιαγιά του και όλοι οι συγγενείς και φίλοι του θα έκαμαν το ίδιο. Επί πλέον ανακοινώνει την κατάργηση των ενυπόθηκων δανείων και διατάζει την αναδιανομή της γης , με βάση τον ίσο κλήρο, όπως είχε γίνει επί Λυκούργου. Έτσι 4500 Σπαρτιάτες συμπεριλαμβανομένων των Περιοίκων και ξένων , απέκτησαν κλήρο και πλήρη πολιτικά δικαιώματα.
Όποιος αντιτάχθηκε υπέστη διωγμούς. Στις επαναστατικές αυτές πρακτικές του Αγιδος , η αντίδραση ήρθε από μέσα . Από τον δεύτερο βασιλέα , τον Λεωνίδα Β' . Ο οποίος υπεραμύνθηκε τα συμφέροντα των πλουσίων και έθεσε ως στόχο την καθαίρεση του συμβασιλέως του , τον Αγιδα δηλαδή. Η σύγκρουση ήταν μετωπική . Ο Άγις αν και εφήρμοσε επαναστατικές πρακτικές ,έκανε ένα μοιραίο λάθος που τελικά του στοίχισε. Δεν ήθελε την αιματοχυσία , αδελφικού αίματος . Ήταν μεγαλόψυχος , και πίστευε ότι δια της πειθούς θα επέβαλε την επανάστασή του , γιατί άλλωστε ήταν και δίκαιη.
Εξεδίωξε ,λοιπόν τον αντιβασιλέα Λεωνίδα Β' , και στην θέση του τοποθέτησε έναν δικό του άνθρωπο , τον Κλεόμβροτο Β' . Εξεδίωξε πραξικοματικά τους 5 εφόρους και τους αντικατέστησε με 5 φίλους του. Συνεκρότησε δε μία κόκκινη φρουρά οπλισμένων νέων γύρω του. Ελευθέρωσε και έδωσε πολιτική αμνηστία στους φυλακισμένους . Η επανάσταση επικράτησε ολοκληρωτικά.
Μαθαίνοντας ο Άγις ότι ο θείος του Αγησίλαος που τον έκανε και έφορο ,αδελφός της μητέρας του , επρόκειτο να θανατώσει τον Λεωνίδα Β' , έδωσε εντολή να ελευθερωθεί ο Λεωνίδας και τον στέλνει στην Τεγέα για να ζητήσει άσυλο. Ο Αγησίλαος όμως τον πρόδωσε για ταξικούς λόγους. Είχε μεν συμφέρον να καταργηθούν τα χρέη , αλλά όταν στην αγορά συγκεντρώθηκαν σε μία πυραμίδα όλα τα χρεώγραφα και εκάησαν εν μέσω επευφημιών , κατάφερε να αποτρέψει την εφαρμογή της αναδιανομής της γης , εφ΄όσον ο ίδιος ήταν μεγαλοκτήμων. Πριν τα συμβάντα είχε φροντίσει να στείλει , τον Αγιδα ως στρατηγό στην Κόρινθο να πολεμήσει τον εξωτερικό εχθρό και να βοηθήσει τους Αχαιούς , συμμάχους της Σπάρτης , κατά των Αιτωλών. Όταν επέστρεψε ο Άγις βρήκε την Σπάρτη σε αναβρασμό ,εναντίον του Αγησιλάου , επειδή είχε αθετήσει τον λόγο του για την αναδιανομή της γης.
Μέσα στην ανακατωσούρα και τον αναβρασμό ο Λεωνίδας Β΄ , που είχε στείλει στην Τεγέα ο Άγις , βρήκε την ευκαιρία να επανέλθει και να καταλάβει τον θρόνο , που είχε χάσει. Αμέσως αντικαθιστά τους 5 εφόρους , και με προδοσία να συλλάβει τον Αγιδα και να τον οδηγήσει στην φυλακή . Η αρχή του τέλους της επανάστασης , ήταν γεγονός . Και αυτό γιατί ,οι αντεπαναστάτες ήταν περισσότερο αποφασιστικοί και όχι απλώς ιδεολόγοι όπως ο Άγις . Με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς δίκη , οι νέοι 5 έφοροι , οδηγούν τον Αγιδα στο απόσπασμα. Μαζί με αυτόν , την μητέρα του και την γιαγιά του , που ήταν ένθερμοι υποστηρικτές του , αν και πλούσιοι.
Οι ήρωες πάντοτε δικαιώνονται από την ιστορία. Εξαίρεση δεν υπάρχει. Πρώτα κατοικούν στην Άδη όπου χλευάζονται από τον όχλο και το κατεστημέντο. Μετά όμως από κάποιο χρονικό διάστημα που διαφέρει για τον καθένα , επανέρχονται στη ζωή. Αυτή την δικαίωση ονομάζουμε ιστορική ανάσταση. Η ανάσταση του Άγιδος έγινε πολύ γρήγορα , με την άνοδο στην βασιλεία του Κλεομένους Γ΄(236-227) ,υιού της Κρατησικλείας και του Λεωνίδα Β΄ , δημίου του Άγιδος . Ο Κλεομένης είχε και αυτός το ίδιο τραγικό τέλος. Ο ποιητής Καβάφης έγραψε δύο ποιήματα ,για τον συνεχιστή του Άγιδος, τον Κλεομένη Άγε, ω βασιλεύ Λακεδαιμονίων και Εν Σπάρτη .
====================
Διατηρούμε την γραφή ως - ο Άγις - του Άγιδος - τον Άγιδα
Η γραφή ως ο Άγης - του Άγη - τον Άγη ,υποτιμά την νοημοσύνη μας , είναι παντελώς αυθαίρετη και ανεπίτρεπτη δημιούργημα Φραγκικής λογικής και των σημερινών ψευδο δημοτικιστών φιλολόγων.
Δυστυχώς και για την Λιλή Μαυροκεφάλου που έγραψε το μυθιστόρημα - Άγης - , Κέδρος 1977
====================
Ο Ηλίας Ηλιού προλόγισε το βιβλίο του Μιχάλη Περιστεράκη - Άγις - Αθήνα 1976 -
Ο Άγις εμπνέεται από τα μεγάλα ιδανικά εκείνα που κάτω από ποικιλία κοινωνικών συστημάτων , σφραγίζουν την ευγενή πρόθεση . Είτε στην εποχή της δουλοκτησίας ,είτε του φεουδαλισμού .είτε του καπιταλισμού ή ακόμα και του σοσιαλισμού , υπάρχει πάντα ένας κοινός παρονομαστής . Υπάρχει εκείνος που αδικείται και ο ποιητής που του συμπαραστέκεται .
=================
Ο Άγις Δ΄ δεν υπήρξε ο πρώτος βασιλεύς της Σπάρτης που εθανατώθη . Όμως ο Άγις ο Δ΄ υπήρξε ο πρώτος και ο τελευταίος εκ των βασιλέων που κατεδικάσθη σε θάνατο και εξετελέσθη από την Σπαρτιατική πολιτεία , ως επικίνδυνος επαναστάτης .
Εξεχώρισε όλων των άλλων βασιλέων διότι όπως οι ήρωες και οι άγιοι , μόλις ενηλικιώθη έδωσε όλον τον εαυτό του και την ζωή για τους συνανθρώπους του. Η θυσία συνεκλόνισε όλον τον αρχαίο κόσμο , μέχρι και των ημερών μας.
=====================
Η ιστορία του Άγιδος όμως κατέδειξε , την συνέχεια της φυλής μας . Σαν να μην άλλαξε τίποτε στην ψυχοσύνθεση του Έλληνα . Ο ήρωας που αντιστέκεται , να ανατρέψει κατεστημένα προς όφελος του λαού. Από τον Προμηθέα , τον Ηρακλή στον Άγιδα . Αλλά ποιό είναι αυτό το κατεστημένο που αντιστάθηκε στον Άγιδα ; Οι πλούσιοι ; Οι φτωχοί ; Κανείς από αυτούς . Οι βολεμένοι ... ο θείος του ο Αγησίλαος που ενώ είχε υποθηκευμένα τα κτήματά του και με τα σεισάχθεια πού έφερε ο Άγις , χαρίστηκαν τα χρέη , έβαλε εμπόδια στην διανομή του κλήρου στους φτωχούς . Ενας σοσιαλισμός κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του καθενός . Όπως σήμερα , οι αριστεροί δήθεν βολεψάκιδες των ΔΕΚΟ που εν ονόματι ενός παραμορφωμένου σοσιαλισμού , υπερασπίζονται τα κεκτημένα τους εις βάρος του λαού. Γιατί στην ουσία όπως τότε και σήμερα δεν υπάρχει σοσιαλισμός μήτε καπιταλισμός .
Ποτέ κατά την διάρκεια της Σπαρτιατικής πολιτείας δεν ετέθη σε αμφισβήτηση η αναγκαιότητα υπάρξεως των Ειλώτων , ούτε από τον Λυκούργο , αλλά δυστυχώς ούτε από τον Άγιδα Δ΄ , διότι οι Είλωτες υπήρξαν ο ακρογωνιαίος λίθος του συστήματος. Η ανάγκη είχε γίνει αρετή.
Στους κλασσικούς χρόνους , οι Είλωτες ήσαν περίπου 225000 , ενώ οι Σπαρτιάτες ήσαν 10000 μάχιμοι .
Σήμερα , μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητος ότι το κοινωνικο οικονομικό σύστημα που εφαρμόζεται στην Ελλάδα δεν είναι ούτε καπιταλιστικό , μήτε σοσιαλιστικό. Σε ένα καπιταλιστικό σύστημα το ρεύμα θα έπεφτε η τιμή του λόγω πτώσεως της κατανάλωσης και του ανταγωνισμού , όπως γίνεται περίπου στα τηλέφωνα. Στο σοσιαλιστικό - κομμουνιστικό σύστημα θα παρήχετο δωρεά στους ανέργους και μη έχοντες . Αντί αυτού , αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα είναι ότι έκανε ο Αγησίλαος , ο θείος του Αγιδα. Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ αντί να μειώσουν τον μισθό τους , αυξάνουν την τιμή του ρεύματος στους Είλωτες . Η ανάγκη γίνεται αρετή.
Οι ήρωες πάντοτε δικαιώνονται από την ιστορία. Εξαίρεση δεν υπάρχει. Πρώτα κατοικούν στην Άδη όπου χλευάζονται από τον όχλο και το κατεστημέντο. Μετά όμως από κάποιο χρονικό διάστημα που διαφέρει για τον καθένα , επανέρχονται στη ζωή. Αυτή την δικαίωση ονομάζουμε ιστορική ανάσταση. Η ανάσταση του Άγιδος έγινε πολύ γρήγορα , με την άνοδο στην βασιλεία του Κλεομένους Γ΄(236-227) ,υιού της Κρατησικλείας και του Λεωνίδα Β΄ , δημίου του Άγιδος . Ο Κλεομένης είχε και αυτός το ίδιο τραγικό τέλος. Ο ποιητής Καβάφης έγραψε δύο ποιήματα ,για τον συνεχιστή του Άγιδος, τον Κλεομένη Άγε, ω βασιλεύ Λακεδαιμονίων και Εν Σπάρτη .
====================
Διατηρούμε την γραφή ως - ο Άγις - του Άγιδος - τον Άγιδα
Η γραφή ως ο Άγης - του Άγη - τον Άγη ,υποτιμά την νοημοσύνη μας , είναι παντελώς αυθαίρετη και ανεπίτρεπτη δημιούργημα Φραγκικής λογικής και των σημερινών ψευδο δημοτικιστών φιλολόγων.
Δυστυχώς και για την Λιλή Μαυροκεφάλου που έγραψε το μυθιστόρημα - Άγης - , Κέδρος 1977
====================
Ο Ηλίας Ηλιού προλόγισε το βιβλίο του Μιχάλη Περιστεράκη - Άγις - Αθήνα 1976 -
Ο Άγις εμπνέεται από τα μεγάλα ιδανικά εκείνα που κάτω από ποικιλία κοινωνικών συστημάτων , σφραγίζουν την ευγενή πρόθεση . Είτε στην εποχή της δουλοκτησίας ,είτε του φεουδαλισμού .είτε του καπιταλισμού ή ακόμα και του σοσιαλισμού , υπάρχει πάντα ένας κοινός παρονομαστής . Υπάρχει εκείνος που αδικείται και ο ποιητής που του συμπαραστέκεται .
=================
Ο Άγις Δ΄ δεν υπήρξε ο πρώτος βασιλεύς της Σπάρτης που εθανατώθη . Όμως ο Άγις ο Δ΄ υπήρξε ο πρώτος και ο τελευταίος εκ των βασιλέων που κατεδικάσθη σε θάνατο και εξετελέσθη από την Σπαρτιατική πολιτεία , ως επικίνδυνος επαναστάτης .
Εξεχώρισε όλων των άλλων βασιλέων διότι όπως οι ήρωες και οι άγιοι , μόλις ενηλικιώθη έδωσε όλον τον εαυτό του και την ζωή για τους συνανθρώπους του. Η θυσία συνεκλόνισε όλον τον αρχαίο κόσμο , μέχρι και των ημερών μας.
=====================
Η ιστορία του Άγιδος όμως κατέδειξε , την συνέχεια της φυλής μας . Σαν να μην άλλαξε τίποτε στην ψυχοσύνθεση του Έλληνα . Ο ήρωας που αντιστέκεται , να ανατρέψει κατεστημένα προς όφελος του λαού. Από τον Προμηθέα , τον Ηρακλή στον Άγιδα . Αλλά ποιό είναι αυτό το κατεστημένο που αντιστάθηκε στον Άγιδα ; Οι πλούσιοι ; Οι φτωχοί ; Κανείς από αυτούς . Οι βολεμένοι ... ο θείος του ο Αγησίλαος που ενώ είχε υποθηκευμένα τα κτήματά του και με τα σεισάχθεια πού έφερε ο Άγις , χαρίστηκαν τα χρέη , έβαλε εμπόδια στην διανομή του κλήρου στους φτωχούς . Ενας σοσιαλισμός κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του καθενός . Όπως σήμερα , οι αριστεροί δήθεν βολεψάκιδες των ΔΕΚΟ που εν ονόματι ενός παραμορφωμένου σοσιαλισμού , υπερασπίζονται τα κεκτημένα τους εις βάρος του λαού. Γιατί στην ουσία όπως τότε και σήμερα δεν υπάρχει σοσιαλισμός μήτε καπιταλισμός .
Ποτέ κατά την διάρκεια της Σπαρτιατικής πολιτείας δεν ετέθη σε αμφισβήτηση η αναγκαιότητα υπάρξεως των Ειλώτων , ούτε από τον Λυκούργο , αλλά δυστυχώς ούτε από τον Άγιδα Δ΄ , διότι οι Είλωτες υπήρξαν ο ακρογωνιαίος λίθος του συστήματος. Η ανάγκη είχε γίνει αρετή.
Στους κλασσικούς χρόνους , οι Είλωτες ήσαν περίπου 225000 , ενώ οι Σπαρτιάτες ήσαν 10000 μάχιμοι .
Σήμερα , μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητος ότι το κοινωνικο οικονομικό σύστημα που εφαρμόζεται στην Ελλάδα δεν είναι ούτε καπιταλιστικό , μήτε σοσιαλιστικό. Σε ένα καπιταλιστικό σύστημα το ρεύμα θα έπεφτε η τιμή του λόγω πτώσεως της κατανάλωσης και του ανταγωνισμού , όπως γίνεται περίπου στα τηλέφωνα. Στο σοσιαλιστικό - κομμουνιστικό σύστημα θα παρήχετο δωρεά στους ανέργους και μη έχοντες . Αντί αυτού , αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα είναι ότι έκανε ο Αγησίλαος , ο θείος του Αγιδα. Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ αντί να μειώσουν τον μισθό τους , αυξάνουν την τιμή του ρεύματος στους Είλωτες . Η ανάγκη γίνεται αρετή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου