Κώστας Ντάλτας: Συμφωνείται με την δήλωση του κ. Ρογκ στην χθεσινοβραδινή του ομιλία ότι οι αγώνες γύρισαν σπίτι τους ; Γιατί το ίδιο είχε πει και στην Αθήνα το 2004.
Μάρκ Άνταμς: Η ομιλία του ήταν πολύ ξεκάθαρη. Ναι, οι Ολυμπιακοί πήγαν στο σπίτι τους στην Αθήνα, με ένα διαφορετικό τρόπο, με ένα πολύ ειδικό τρόπο όμως τα παιχνίδια και ο αθλητισμός ήρθαν εδώ στο σπίτι τους. Ελπίζω όλοι να το καταλαβαίνεται αυτό. Όπως είπε και ο κ. Ρογκ, η Αγγλία είναι η γενέτειρα πολλών αθλητικών γεγονότων τον 19ον αιώνα, και σε αυτό κυρίως ήταν το πλαίσιο στο οποίο κινήθηκε στην ομιλία του. Πιστεύω λοιπόν ότι οι Έλληνες και Βρετανοί πρέπει να είναι πολύ υπερήφανοι που ο αθλητισμός ήρθε στο σπίτι τους 2004, και το 2012 αντίστοιχα.
========
Του Κωστή Γεωργίου
Χωράφια και πρασινάδες, χαρές και τραγούδια, ο Σαίξπηρ περιφερόμενος ως τελάλης επαρχιακού θιάσου να απαγγέλει αποσπάσματα που ουδείς ήταν σε θέση να καταλάβει, καμινάδες και μπουλούκια τσιφλικάδων που περιφέρονταν χαζοχαρούμενοι με τα ψηλά αποκριάτικα καπέλα τους εδώ και κει, παρατηρώντας αποχαυνωμένοι το “θαύμα” του Αγγλικού μεγαλείου και της κραταιάς αυτοκρατορίας.
Πιο κει κορίτσια-πολλά κορίτσια, μαζί με αγόρια-πολλά αγόρια, “σβουρλίζονταν” σε τρελούς χορευτικούς ρυθμούς που μας έκαναν να αισθανόμαστε χαλαροί και άνετοι και σαν κομμάτι των γυρισμάτων της ταινίας “ Ο πυρετός του Σαββατόβραδου” με τον Τζον Τραβόλτα.
Όλοι ήταν εκεί , σε πλήρη ανάπτυξη και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό και ποσότητα που δεν χωρούσαν άλλοι, χαρακτηριστικό σημάδι έλλειψης μέτρου!
ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Ο Μίστερ Μπίν, που με το περιώνυμο καυστικό αγγλικό του χιούμορ κατέγραψε με μια μόνο κίνηση του δαχτύλου του τη βαθιά ρηχότητα των συμπατριωτών του και την απαξίωση τους σε ό,τι δεν είναι αγγλικό, ενώ αστείες γριούλες με αμήχανες και ανούσιες κινήσεις των κεφαλών τους καταδείκνυαν με μοναδικό και αναμφισβήτητο τρόπο την ανεπαρκή κινησιολογική διαχείριση του πλήθους των κομπάρσων.
Παρακάτω, δεκάδες Μαίρη Πόπινς προσγειώνονταν από τον -μονίμως σκοτεινό και βροχερό- ουρανό του Λονδίνου, εμπλουτίζοντας την κιτς σαλάτα του Ολυμπιακού σόου. Ο Χάρυ Πότερ, τα 101 σκυλιά της Δαλματίας, δεκάδες λευκά κρεβάτια με γαλακτερές και αφράτες θειούλες συνέχιζαν να ξετυλίγουν το μεγαλείο της πατρίδας, σκορπίζοντας απλόχερα την “ανωτερότητα” και τη “μεγαλοσύνη” του πιο σνομπ λαού του πλανήτη.
Εκεί που δάκρυσα από τα γέλια, ήταν η εμφάνιση της βασίλισσας στο πλευρό του Τζέιμς Μπόντ. Εδώ το κιτς και η αμηχανία του μοναδικού και ανεκδιήγητου ΝΤΑΝΙ ΜΠΟΙΛ χτύπησε κόκκινα. Του αξίζει όντως ο τίτλος του Σερ και ίσως του βασιλιά του ΚΙΤΣ ακόμη περισσότερο.
Θεέ και κύριε, αναφωνούσα κάθε λεπτό, πόση ακόμη κακογουστιά; Αντικειμενικά η “τελετή” της έναρξης έμοιαζε με βαρέλι δίχως πάτο, γεγονός που μου θύμισε το δικό μας δράμα. Επρόκειτο για ένα βαθιά ανιαρό και παιδαριώδες φαντασμαγορικό πανηγύρι, απευθυνόμενο αποκλειστικά και μόνο στο Βρετανικό κοινό. Μια “ωδή” στη ρηχότητα και την ξιπασιά ενός έθνους. Ένα σόου που έμοιαζε σαν προβολή βιντεοκλιπ που είχε χάσει τελείως το κυρίως θέμα.
Και πιο κει, ένας λαός χαμένος και “αλλήθωρος” να παραληρεί μαζί με τις “έγκριτες” και διεθνούς κύρους Βρετανικές εφημερίδες, δοξάζοντας το τίποτα και κάνοντας φλάμπουρο το κενό, το ρηχό και το ανούσιο. Ένας λαός πάσχων από ομαδικό κοινωνικό “ΒΕΡΤΙΓΚΟ”, τη γνωστή ασθένεια των πιλότων που ενώ αισθάνονται ότι ανεβαίνουν στα ουράνια, στην πραγματικότητα βυθίζονται στο κενό. Ένα “τσίρκο” χρηματοδοτούμενο από νεόπλουτους χασάπηδες, που όνειρο της ζωής τους είναι να μπουν στη σόου μπίζ. Ένα αργόσυρτο αμήχανο βιντεοκλίπ χωρίς όρια και ρυθμό, ένα εσωστρεφές και σνομπίστικο EVENT που όμως, πιστεύω, θα επιστρέψει ως μπούμερανγκ και θα καταλήξει βαριά στις κεφαλές τους στο πεδίο της ιστορίας.
Η φιλοσοφία του FISH AND CHIPS οδηγεί την αισθητική του πλανήτη. Αυτοί θα ταίριαζε να είναι οι υπέρτιτλοι των Βρετανικών εφημερίδων. Αυτή η γκροτέσκα περηφάνια φουσκώνει τα στήθη των Άγγλων που καθοδηγούμενοι παράλληλα και από τις ¨έγκυρες” φυλλάδες τους πίστεψαν μαζί με αυτές ότι δημιούργησαν κάτι μοναδικό και ανεπανάληπτο. ΒΕΡΤΙΓΚΟ και πάλι ΒΕΡΤΙΓΚΟ και πιο κάτω περισσότερο ΒΕΡΤΙΓΚΟ. Και ο κύριος Ρογκ, ναι εκείνος ο “ΕΦΚΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΛΛΑΝΤΑ ΕΦΚΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΑΤΙΝΑ”, μετά πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ξέχασε την γενέτειρα και την ιδέα των Ολυμπιακών αγώνων,εκτός και αν πάσχει από αλτζχάιμερ, ή αν κάποιος, κάπου, κάποτε του έδωσε λανθασμένες πληροφορίες. Μας οδήγησαν στη φωτιά και το χάος και τώρα απαιτούν να τα καταργήσουν όλα. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ, που δείχνει να τους πληγώνει και τους κάνει να φαίνονται ΝΑΝΟΙ.
===========================
=====================
Από το 776 πΧ άρχισε η επίσημη καταγραφή από τους Ηλείους , τα ονόματα των Ολυμπιανικών . Και από τότε άρχισε η επίσημη αρχαία ελληνική χρονολόγηση .
Ο χώρος των αγώνων ήταν ένα απλό γήπεδο , δίπλα στο ιερό άλσος της Άλτεως , διαστάσεων 200 μέτρων μήκους και 175 μέτρων πλάτους .
Η Ολυμπία δεν ήταν πόλη ή συνοικισμός αλλά θρησκευτικό κοινόβιο , ένα είδος σημερινού μοναστηριού , το οποίο βρισκόταν σε απομονωμένη τοποθεσία μακριά από κάθε πόλη . Μόνιμοι κάτοικοι του κοινοβίου αυτού ήσαν οι ιερείς και το απαραίτητο υπηρετικό προσωπικό για την συντήρηση των οικοδομημάτων του χώρου και φιλοξενουμένων. Οι Ελλανοδίκες και αθλητές των εκεί διεξαγομένων αγώνων. Οι επισκέπτες των αγώνων διενυκτέρευαν σε σκηνές ή απλά , κάτω από τα δέντρα του χώρου της Άλτεως .
Τα Ολύμπια ετελούντο επί επτά ημέρες κατά την ιερομηνίαν τον ιερό δηλαδή μήνα , τον μεταξύ του μηνός Παρθενίου και του μηνός Απολλωνίου , κατά το Αιολοδωρικό ημερολόγιο που ίσχυε στην Ήλιδα και μάλιστα κατά τον χρόνο της Πανσελήνου . Ο μήνας αυτός ήταν ο σημερινός Αύγουστος .
Ο Μίστερ Μπίν, που με το περιώνυμο καυστικό αγγλικό του χιούμορ κατέγραψε με μια μόνο κίνηση του δαχτύλου του τη βαθιά ρηχότητα των συμπατριωτών του και την απαξίωση τους σε ό,τι δεν είναι αγγλικό, ενώ αστείες γριούλες με αμήχανες και ανούσιες κινήσεις των κεφαλών τους καταδείκνυαν με μοναδικό και αναμφισβήτητο τρόπο την ανεπαρκή κινησιολογική διαχείριση του πλήθους των κομπάρσων.
Παρακάτω, δεκάδες Μαίρη Πόπινς προσγειώνονταν από τον -μονίμως σκοτεινό και βροχερό- ουρανό του Λονδίνου, εμπλουτίζοντας την κιτς σαλάτα του Ολυμπιακού σόου. Ο Χάρυ Πότερ, τα 101 σκυλιά της Δαλματίας, δεκάδες λευκά κρεβάτια με γαλακτερές και αφράτες θειούλες συνέχιζαν να ξετυλίγουν το μεγαλείο της πατρίδας, σκορπίζοντας απλόχερα την “ανωτερότητα” και τη “μεγαλοσύνη” του πιο σνομπ λαού του πλανήτη.
Εκεί που δάκρυσα από τα γέλια, ήταν η εμφάνιση της βασίλισσας στο πλευρό του Τζέιμς Μπόντ. Εδώ το κιτς και η αμηχανία του μοναδικού και ανεκδιήγητου ΝΤΑΝΙ ΜΠΟΙΛ χτύπησε κόκκινα. Του αξίζει όντως ο τίτλος του Σερ και ίσως του βασιλιά του ΚΙΤΣ ακόμη περισσότερο.
Θεέ και κύριε, αναφωνούσα κάθε λεπτό, πόση ακόμη κακογουστιά; Αντικειμενικά η “τελετή” της έναρξης έμοιαζε με βαρέλι δίχως πάτο, γεγονός που μου θύμισε το δικό μας δράμα. Επρόκειτο για ένα βαθιά ανιαρό και παιδαριώδες φαντασμαγορικό πανηγύρι, απευθυνόμενο αποκλειστικά και μόνο στο Βρετανικό κοινό. Μια “ωδή” στη ρηχότητα και την ξιπασιά ενός έθνους. Ένα σόου που έμοιαζε σαν προβολή βιντεοκλιπ που είχε χάσει τελείως το κυρίως θέμα.
Και πιο κει, ένας λαός χαμένος και “αλλήθωρος” να παραληρεί μαζί με τις “έγκριτες” και διεθνούς κύρους Βρετανικές εφημερίδες, δοξάζοντας το τίποτα και κάνοντας φλάμπουρο το κενό, το ρηχό και το ανούσιο. Ένας λαός πάσχων από ομαδικό κοινωνικό “ΒΕΡΤΙΓΚΟ”, τη γνωστή ασθένεια των πιλότων που ενώ αισθάνονται ότι ανεβαίνουν στα ουράνια, στην πραγματικότητα βυθίζονται στο κενό. Ένα “τσίρκο” χρηματοδοτούμενο από νεόπλουτους χασάπηδες, που όνειρο της ζωής τους είναι να μπουν στη σόου μπίζ. Ένα αργόσυρτο αμήχανο βιντεοκλίπ χωρίς όρια και ρυθμό, ένα εσωστρεφές και σνομπίστικο EVENT που όμως, πιστεύω, θα επιστρέψει ως μπούμερανγκ και θα καταλήξει βαριά στις κεφαλές τους στο πεδίο της ιστορίας.
Η φιλοσοφία του FISH AND CHIPS οδηγεί την αισθητική του πλανήτη. Αυτοί θα ταίριαζε να είναι οι υπέρτιτλοι των Βρετανικών εφημερίδων. Αυτή η γκροτέσκα περηφάνια φουσκώνει τα στήθη των Άγγλων που καθοδηγούμενοι παράλληλα και από τις ¨έγκυρες” φυλλάδες τους πίστεψαν μαζί με αυτές ότι δημιούργησαν κάτι μοναδικό και ανεπανάληπτο. ΒΕΡΤΙΓΚΟ και πάλι ΒΕΡΤΙΓΚΟ και πιο κάτω περισσότερο ΒΕΡΤΙΓΚΟ. Και ο κύριος Ρογκ, ναι εκείνος ο “ΕΦΚΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΛΛΑΝΤΑ ΕΦΚΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΑΤΙΝΑ”, μετά πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ξέχασε την γενέτειρα και την ιδέα των Ολυμπιακών αγώνων,εκτός και αν πάσχει από αλτζχάιμερ, ή αν κάποιος, κάπου, κάποτε του έδωσε λανθασμένες πληροφορίες. Μας οδήγησαν στη φωτιά και το χάος και τώρα απαιτούν να τα καταργήσουν όλα. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ, που δείχνει να τους πληγώνει και τους κάνει να φαίνονται ΝΑΝΟΙ.
===========================
σχόλιο
πράγματι ο κ. Ρόγκ έχει δίκιο , οι Βρετανοί αποικιοκράτες , επανέφεραν τους σύγχρονους/modern Ολυμπιακούς αγώνες /Olympic games ή καλύτερα για να γίνει κατανοητόν στα Ελληνικά ...back to business ... γιατί τώρα τελευταίως είχαμε λίγο ξεστρατήσει και το πηγαίναμε ξανά πίσω , στα παλαιά ιδανικά της συμφιλίωσης των λαών , της συναδέλφωσης , της Ειρήνης στον κόσμο κλπ που πήγε να τους το χαλάσει το 2004 , η Ελλάδα και ολίγον η Κίνα.
Πράγματι αυτό που προσθέσανε οι Αγγλοι ήταν τα παιχνίδια στους αγώνες , δηλαδή το ποδόσφαιρο , ράγμπυ κλπ , δηλαδή τα games , γιατί άλλωστε δεν υπάρχει και αγγλική λέξη για τους αγώνες , παρά η λέξη παιχνίδι/game . Κατ΄ αυτόν τον τρόπο ,πράγματι οι αγώνες επιστρέψανε στην πατρίδα τους . Είναι το ίδιο, για παράδειγμα, οι Αρχαίοι Ελληνες να δίνανε την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων , στους Πέρσες , στα Σούσα και στα Εκβάτανα. Είμαι σίγουρος , ότι οι Πέρσες θα κάνανε ,μία μεγαλειώδη , φαντασμαγορική παράσταση , με μάγους και χανουμάκια και πάσης φύσεως αγύρτες. Το μόνο βέβαια που θα έλειπε , θα ήταν το μέτρο . Λέξη άγνωστη και αυτή ...
Θα εμφανιζόταν και ο Ξέρξης ως εγγυητής της αχανούς αυτοκρατορίας και ο κόσμος θα πάθαινε ντελίριο , από την συγκίνηση.
Θα εμφανιζόταν και ο Ξέρξης ως εγγυητής της αχανούς αυτοκρατορίας και ο κόσμος θα πάθαινε ντελίριο , από την συγκίνηση.
Επιστρέφοντας από τα Σούσα στο Λονδίνο , μπορούμε να πούμε ότι τελικά ,η παράσταση/show τελικά ήταν πράγματι επιτυχημένη και επαναστατική . Μας δείξανε για ξεκάρφωμα, πως από την αγροτική φεουδαρχία , περάσαμε στην βιομηχανική επανάσταση . Είχαμε Beatles και Rolling Stones αλλά και Sid Vicious , τι άλλο θέλουμε ; Είχαμε και James Bond και Ηarry Potter και άλλα τρομερά παραδοσιακά (Βritish Commodities for sale ) προϊόντα όπως το Εθνικό σύστημα υγείας . Ο χαβαλές βέβαια του κου Atkinson δεν έλειψε , για να μην ξεχνάμε το Βρετανικό humor. Εδωσε βέβαια και το καλό παράδειγμα , cheating , τον τρόπο πως να βγαίνεις πρώτος στον αγώνα, βάζοντας τρικλοποδιές . The show must go on . Kαι του χρόνου στην Eurovision τραγουδιού.
=====================
Από το 776 πΧ άρχισε η επίσημη καταγραφή από τους Ηλείους , τα ονόματα των Ολυμπιανικών . Και από τότε άρχισε η επίσημη αρχαία ελληνική χρονολόγηση .
Ο χώρος των αγώνων ήταν ένα απλό γήπεδο , δίπλα στο ιερό άλσος της Άλτεως , διαστάσεων 200 μέτρων μήκους και 175 μέτρων πλάτους .
Η Ολυμπία δεν ήταν πόλη ή συνοικισμός αλλά θρησκευτικό κοινόβιο , ένα είδος σημερινού μοναστηριού , το οποίο βρισκόταν σε απομονωμένη τοποθεσία μακριά από κάθε πόλη . Μόνιμοι κάτοικοι του κοινοβίου αυτού ήσαν οι ιερείς και το απαραίτητο υπηρετικό προσωπικό για την συντήρηση των οικοδομημάτων του χώρου και φιλοξενουμένων. Οι Ελλανοδίκες και αθλητές των εκεί διεξαγομένων αγώνων. Οι επισκέπτες των αγώνων διενυκτέρευαν σε σκηνές ή απλά , κάτω από τα δέντρα του χώρου της Άλτεως .
Τα Ολύμπια ετελούντο επί επτά ημέρες κατά την ιερομηνίαν τον ιερό δηλαδή μήνα , τον μεταξύ του μηνός Παρθενίου και του μηνός Απολλωνίου , κατά το Αιολοδωρικό ημερολόγιο που ίσχυε στην Ήλιδα και μάλιστα κατά τον χρόνο της Πανσελήνου . Ο μήνας αυτός ήταν ο σημερινός Αύγουστος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου