ΣΥΝΑΛΛΗΛΙΑ ΚΑΙ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ

Εκκοσμίκευση σημαίνει πορεία προς μία άθρησκη κοινωνία . Είναι η μετατόπιση του ανθρώπου από περιφέρεια του Θεού σε κέντρο , χωρίς Θεό , σε αντικατάσταση του Θεού από τον άνθρωπο . Γι αυτό και η εκκοσμίκευση ονομάζεται ουμανισμός . Το άτομο μόνο , ίσταται πλέον χωρίς Θεό και αντικαθιστά το θέλημα του Θεού με τον μύθο της προόδου .

Σε μία πρώτη φάση , υπάρχει αδιαφορία για τον Θεό . Η επιμονή όμως της θεϊκής παρουσίας που εξακολουθεί να υφίσταται στην κοινωνία , φέρνει το αντικληρικό και ουσιαστικό άθεο άτομο του ΙΗ΄18ου αιώνος - τον εποναζόμενο libre penseuer  ( ελεύθερο μυαλό ) σε αυξανόμενη και προκλητική εχθρότητα προς τον Θεό , για τον οποίο ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει . Από τον μαρκήσιο του Σάντ , στον λόρδο Βύρωνα έως τον Νίτσε , ο ουμανιστής περνά από τον ανοικτό σατανισμό στην περίφημη κραυγή . Ο Θεός είναι νεκρός , χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι θα έπρεπε αντ΄αυτού να αναφωνήση .

Ο άνθρωπος είναι νεκρός . 

Εξ άλλου , η σταδιακή πτώση της Δύσης στην βαρβαρότητα του καπιταλισμού , μέσω της υλικής προόδου , αντικατοπρίζεται στην σταδιακή εξαφάνιση των ελληνικών ως υποχρεωτική γλώσσα των μορφωμένων πολιτών της δυτικής κοινωνίας και στην υποβάθμιση του Πλάτωνα σε ξεπερασμένο φιλόσοφο που ουδείς πλέον διαβάζει και παράλληλα ,στην σταδιακή εξαφάνιση όχι μόνο της θεολογίας αλλά και της φιλοσοφίας . Η τελευταία αυτή λέξη χρησιμοποιείται πλέον για να οrρίση την τεχνολογία και την οικονομία , αναφερόμενη φερ΄ ειπείν στην φιλοσοφία της αγοράς .

Με τον όρο εκκοσμίκευση (secularization) εννοούμε μία φοβερή πληγή στο αρμονικό σώμα της ανθρωπότητας , που έχει ως αναπόφευκτη συνέπεια την ακατάσχετη αιμορραγία του κοινωνικού σώματος και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον θάνατο !

Όταν η εκκοσμίκευση κτυπά μία κοινωνία δημιουργεί , χωρίς εξαίρεση , μία αντίδραση εξ ίσου βιαία : τον θρησκευτικό ή και ιδεολογικό φανατισμό , που αποτρέπει κάποια διαλεκτική λύση , η οποία και μπορούσε να επουλώση την πληγή . Αυτό το φαινόμενο , με την σειρά , δημιουργεί ένα κλίμα όλο και πιο βίαιο , με ατομικές και συλλογικές συγκρούσεις . Το άτομο γίνεται όλο και πιο επιθετικό  , το χρήμα γίνεται θεός , το έγκλημα παίρνει κατακλυσμικές διαστάσεις , οι γενικευμένοι πόλεμοι γίνονται συνεχώς και πιο αιματηροί .

Ο άνθρωπος δεν ζη μόνον με τον εγκέφαλο αλλά χρειάζεται αρμονική συγκατοίκηση του εγκεφάλου με την καρδιά . Σύνθεση που μόνον ο Θεός εξασφαλίζει ...

Όταν στο ΙΗ΄ 18ο αιώνα που οι αστοί πήραν και πολιτικά την εξουσία , Γαλλική Επανάσταση 1789 , αντέστρεψαν την κοινωνική δομή τοποθετώντας το στομάχι στο κεφάλι και το κεφάλι στο στομάχι . Η συναλληλία κατέρρευσε και η Εκκλησία αποτραβήχθηκε απομονωμένη στην γωνία . Η Γαλλική Επανάσταση έδειξε ένα πρωτοφανές μίσος κατά της Εκκλησίας . Έκλεισε τα μοναστήρια , έσφαξε τους μοναχούς και τους ιερείς , κατέσχε της εκκλησιαστική περιουσία και υπέταξε τον κλήρο δημιουργώντας μία τάξη ιερέων - δημοσίων υπαλλήλων με κρατικό μισθό . Όσοι αντιστάθηκαν πέρασαν στην παρανομία . Το αντίστοιχο μαρτύριο που υπέστη η Ορθόδοξος Εκκλησία από τους Ρώσους Μπολσεβίκους μετά το 1917 , φαντάζει λεπτομέρεια μπροστά του Γαλλικού αντικληρικαλισμού . Η εκκλησία υποβιβάστηκε σε παράρτημα του υπουργείου Υγείας , με αποκλειστική ενασχόληση να υπηρετεί τους αρρώστους και τους πτωχούς . Το 1794 η Γαλλική επαναστατική κυβέρνηση έδωσε την χαριστική βολή στην Εκκλησία και τους πέταξε στο δρόμο. Αφού της είχε αρπάξει την περιουσία και την είχε ανταλλάξει με μισθό του δημοσίου , με νέο διάταγμα κηρύσσει τον χωρισμό Εκκλησίας - Κράτους . Για λόγους Οικονομίας . Η ιστορία επαναλαμβάνεται και σήμερα . Άθεος καπιταλισμός - Άθεος κομμουνισμός . 

Η συναλληλία ή καλύτερα συμφωνία εξασφαλίζει την αρμονία της κοινωνίας . Ήταν και είναι διαχρονικά το κλειδί των παραδοσιακών κοινωνιών του πλανήτη. Η κοινωνική δομή , δομημένη σε τάξεις , έθετε στην πρώτη θέση το πνεύμα , δηλαδή στην περίπτωση των Ελλήνων , τους αγίους της Εκκλησίας που συνέτειναν στην αρμονική πορεία του κοινωνικού συνόλου τοποθετώντας τους μοναχούς πρώτους , με εκτελεστικό βραχίωνα την στρατιωτική τάξη των κυβερνώντων υπό της εξουσίας του Βασιλέως . Η σχέση Εκκλησίας (πνευματική εξουσία ) και Βασιλέως (κοσμική εξουσία ) σε ίση απόσταση και υπό την υψίστη εποπτεία του Θεού ή του Ουρανού : το τριγωνικό δηλαδή αυτό σύμφωνο διοικήσεως της κοινωνίας ωνομάσθηκε συναλληλία ή συμφωνία Εκκλησίας και Εξουσίας .
Ο Θρησκευτικός φανατισμός εμφανίσθηκε πρώτα στην Δύση ,μέσω της Ιεράς Εξέτασης , την στιγμή ακριβώς που η κοινωνία της Αναγέννησης , ώδευε προς την εκκοσμίκευση . Πριν την Αναγέννηση , το φαινόμενο των Σταυροφοριών δεν ήταν μόνον λόγω φανατισμού αλλά ιδίως από το πάθος για το χρήμα . Αντιθέτως , η Ιερά Εξέταση που ιδρύθηκε στην Ισπανία το 1478 , Πορτογαλία το 1531 , και στην Ρώμη το 1542 δεν λειτούργησε με κίνητρο το χρήμα . Αλλά από ένα αρρωστημένο δογματισμό . Η ιδιομορφία της Δυτικής Ιεράς Εξέτασης δεν είναι η εγκληματικότητα ,αλλά ο φανατισμός και η παραμόρφωση της Πίστης σε θρησκεία . Ο π. Ι.Ρωμανίδης ορίζει τον φανατισμό ως βραχύκυλωμα μεταξύ εγκεφάλου και καρδιάς . Ο θρησκευτικός φανατισμός δεν διαφέρει σε τίποτα από τον άθεο φανατισμό . Ο φανατικός φλέγεται από την επιθυμία να προσαρτήσει στην πίστη του τον απέναντί του . Ο Ρωμαιο καθολικός ιερέας έσφαζε τους Αμερινδιάνους και την ίδια στιγμή τους έδιδε να φιλήσουν τον Σταυρό για να σωθούν οι ψυχές τους ! Τό ίδιο έκανε η  Ορθόδοξη Ρωσία τον 9ο αιώνα εναντίον των τοπικών δοξασιών . Το ίδιο έκανε και η Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατά των οπαδών της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας . Αν και αυτό έγινε πρωτίστως από του Αυτοκράτορες και όχι από την Εκκλησία , με στόχο να αποφύγουν την εξασθένιση της αυτοκρατορικής εξουσίας . Φυσικά όμως η Ορθόδοξη Εκκλησία ελέγχεται για τον αφανισμό των τοπικών Ελληνικών δοξασιών , γιατί μπορεί τα εγκλήματα να μην έγιναν υπό την ευλογίαν της , αλλά σίγουρα υπό την ανοχή της . Κάποια στιγμή η Ελληνική Εκκλησία , πρέπει να απολογηθεί για τα αμαρτήματά της και να ζητήσει συγχώρηση , από τον Ελληνικό λαό . Ο Ελληνισμός είναι ενιαίος ανεξαρτήτως πίστεως και όχι μόνο Χριστιανικός Ορθόδοξος και μόνον . Γιατί αυτό θα μας οδηγήσει βαθμιαίως σε διχασμό . Στην Ελλάδα αντιθέτως της Γαλλικής Επανάστασης , η Ελληνική Εκκλησία παλαντζάρει μεταξύ συναλληλίας και εκκοσμίκευσης . Με αυτό τον φανατικό τρόπο ,  χαρίσαμε αμιγείς  Ελληνικούς πληθυσμούς στους Τούρκους και Αλβανούς λόγω θρησκεύματος . Δηλαδή γίνανε Αλεβίδες Μουσουλμάνοι . Και η Εκκλησία τους καταδίκασε ... Όχι όμως ο λαός ...
Το ίδιο θα συμβεί και στην Αναβίωση της Ελληνικής θρησκείας , των προγόνων μας  ;