Translate

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

ΚΑΜΥ - ΤΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ

Ο Καμύ χωρίς αμφιβολία είναι ο πρώτος ο οποίος έμπασε στη λογοτεχνία τη διάσταση του παραλόγου . Και λέμε στην λογοτεχνία γιατί στη φιλοσοφία το πράγμα έρχεται από πολύ μακριά. 
Ο Καμύ στο θεατρικό του έργο η  Παρεξήγηση αναλύει με απλά ,αλλά επαρκώς πειστικά θεατρικά επιχειρήματα τη θεωρία που πρώτοι επεξεργάστηκαν οι υπαρξιστές (Κίργκερκωρντ , Χάιντεγκερ , Σάρτρ ) για την εξορία του ανθρώπου μέσα στον άφιλο κόσμο . 
Τα τρία πρόσωπα του έργου βιώνοντας τον αφόρητο μοναχικό βίο , το φορτίο της υπάρξεως ,κληρώνουν τη μοίρα τους , το θάνατο ή τη μοναξιά χωρίς ούτε να κατανοούν το νόημα της υπάρξεως , ούτε να συμβιβάζονται με την αναγκαιότητα του θανάτου . Ελεύθερα ,εκλέγουν μία αναίτια ζωή μεταξύ του παραλογισμού της γεννήσεως και του σκανδάλου του θανάτου .

Ο Καμύ είναι ένας από τους προδομένους του καιρού του ,απογοητευμένος από τους ολοκληρωτισμούς , τους δογματισμούς και τις σωτηριακές ιδεολογίες . Ναυαγός ενός κόσμου που βουλιάζει ,αρνείται τις σχεδίες του βίου που του ρίχνει ο πολιτισμός . Μόνο σωσίβιο η ύπαρξη που κινείται προς την καταξίωσή της μέσα από το αγώνισμα . Αυτός ο απελπισμένος αγώνας για να κατορθωθεί ο θάνατος είναι η ελευθερία , ο λαχνός που κληρώνει πάντα το μηδέν.
Αυτή η νέα αγιότητα , που προτείνει , νέα γιατί είναι χωρίς Θεό , αλλά παλιά στην αδιαλλαξία της , αφού ξεκινάει από τον Ιερό Αυγουστίνο ,

  • Ο θεός σταυρώθηκε πιθανό ,επειδή είναι αδύνατο 
  • Ο θεός αναστήθηκε δυνατό , επειδή  είναι απίθανο 
έχει μία ακεραιότητα μοναδική ,γιατί αποκαλύπτει πόση δύναμη έχει η μοναξιά του όντος και πόση μοναξιά περιέχει το φαίνεσθαι της δύναμης . 
Στο θεατρικό του έργο ο Καλιγούλας αρνείται το άλλοθι του νόμου ,της ηθικής του έρωτα και αντλεί κύρος από την άρνησή τους . Ωθεί τα πράγματα ως την έσχατη συνέπειά τους , ως το όριο που καθετί οφείλει να αναμετρηθεί με τον θάνατο. Παίζοντας ο ίδιος με το θάνατο ,έχοντας αποδεχτεί τον παραλογισμό του θανάτου ,εκθέτει την ανθρωπότητα ανεπανόρθωτα στο δίλημμα του Καραμαζώφ . Διαλέγει τη βία , όπως ο Ναζωραίος διάλεξε την αγάπη και ο Βούδας την απάθεια . Το απόλυτο λειτουργεί ως καταλύτης και αποδεσμεύει το παράλογο. Θύτης και Θύμα ταυτίζονται πέραν του καλού και του κακού .
Είναι αυτά μια νέα ποιητική ;
Ένα νέο καταφύγιο ;
Μια νέα αυταπάτη ;
Ο Καμύ νιώθει σαν εφευρέτης ,σαν πυρηνικός φυσικός . Ανακάλυψε μια δύναμη και το φορέα μιας αρρώστιας . Όταν ο Καλιγούλας δολοφονείται κραυγάζει :
Κι όμως είμαι ακόμη ζωντανός ...
που σημαίνει ο σπόρος μου υπάρχει έξω από μένα , πρίν από μένα .
Η ύπαρξη συνεχίζεται και πάσχει από την ανίατη ασθένεια της ελευθερίας .Όταν η ασθένεια γίνει πάνδημη , θα έχει καταργηθεί ο θάνατος , θα έχει γίνει το παράλογο λόγος και μέσα από το μηδέν θα αναδυθεί το είναι , όπως η πόρνη σώθηκε επειδή πολύ αγάπησε .

Δεν υπάρχουν σχόλια: