μέρος 2ον
συνεχίζεται ... μέρος 3ο ΜΕΡΟΣ 3ο - ΚΟΛΧΙΔΑ
Πρώτος βασιλέας της Ιωλκού είναι ο Κρηθέας , γιος του Αιόλου .
Ο Κρηθέας νυμφεύθηκε τη Τυρώ . Γέννησαν πολλά παιδιά μεταξύ αυτών τον Αίσονα και τους διδύμους Πελία και Νηλέα . Κατ΄ άλλους οι δίδυμοι Νηλέας και Πελίας , τους έκανε η Τυρώ με τον Ποσειδώνα . Ο Πελίας και ο Νηλέας εγκαταλείφθηκαν σε βρεφική ηλικία και ανατράφηκαν από μια φοράδα και αργότερα από ένα βοσκό. Αργότερα, όταν μεγάλωσαν, αναγνωρίσθηκαν από τη μητέρα τους και φιλονίκησαν για τη βασιλεία.
Κατά πάσαν πιθανότητα ο Αίσων, ως πρωτότοκος γιος του Κρηθέα είχε το δικαίωμα κληρονομιάς της βασιλείας από τον πατέρα τους Κρηθέα ,αλλά για κάποιο λόγο εμπιστεύτηκε την εξουσία στον αδελφό του Πελία μέχρι την ενηλικίωση του γιου του Ιάσονα .
Ο Πελίας έδιωξε τον Νηλέα, όπως και τον Αίσονα, και έγινε βασιλιάς στην Ιωλκό , όπου πήρε ως σύζυγό του την Αναξιβία και απέκτησαν 4 κόρες, τις Πεισιδίκη, Πελοπία, Ιπποθόη και Άλκηστη,
(γνωστές συλλογικά ως Πελιάδες) και ένα γιο τον Άκαστο.
Βέβαια ο Πελίας δεν τήρησε την υπόσχεσή του να παραδώσει την εξουσία στον γιο του αδελφού του Αίσονα , δηλαδή στον Ιάσονα . Αντιθέτως προσπάθησε να τον δηλητηριάσει . Ο τρόπος εξόντωσης του Ιάσονα από τον Πελία , μάλλον δικαιώνει τον μύθο ότι ο Ιάσονας ήταν ο νόμιμος διάδοχος της εξουσίας . Ο κένταυρος Χείρων σώζει όμως τον Ιάσονα , ο οποίος μάλλον αηδιασμένος από την κατάσταση που υπήρχε στην Ιωλκό , ετοιμάζει το ταξίδι της μεγάλης φυγής .
Ναυπηγεί λοιπόν ένα σκάφος στις Παγασές ,που απείχε 20 στάδια από την Ιωλκό.
Ναυπηγεί λοιπόν μία πεντηκόντορο , δηλαδή με 50 ερέτες (κωπηλάτες) , 25 σε κάθε πλευρά.
Η πεντηκόντορος ήταν μια αρχαία ελληνική γαλέρα , ευέλικτη και μακράς ακτίνας δράσης που χρησιμοποιήθηκε για θαλάσσιο εμπόριο, πειρατεία και πολεμικές επιχειρήσεις. Ένα μεσαίο κατάρτι με τετράγωνο ιστίο χρησιμοποιούνταν επίσης για την προώθηση του πλοίου, όταν υπήρχε ευνοϊκός άνεμος .
Σύμφωνα με συγκριτικούς υπολογισμούς πιστεύεται ότι οι πεντηκόντοροι είχαν μήκος 28 - 38 μέτρα και πλάτος 4 - 5 μέτρα με μικρό βύθισμα . Θεωρείται ακόμη ότι ήταν ικανές να αναπτύξουν ταχύτητα ως και εννέα (9) κόμβους. Το σκάφος αυτό ονομάσθηκε ΑΡΓΩ .
Το ταξίδι που προγραμματίστηκε η μακρινή ΚΟΛΧΙΔΑ , αποικία της Κορίνθου , με βασιλιά τον Αιήτη . Σκοπός τους ήταν να φέρουν στην Ιωλκό τα ''μήλα των Εσπερίδων'' . Μήλα στα αρχαία είναι τα πρόβατα και κατ΄επέκτασιν ''το χρυσόμαλλο δέρας '' .
Με άλλα λόγια να μάθουν την τέχνη της ΑργυροΧρυσοχοϊας . Χρυσόμαλλο δέρας ήταν το κόσκινο χρυσού που χρησιμοποιούσαν στις κοίτες του ποταμού Φάσις της Κολχίδας . Για να στεγνώσουν το χρυσόμαλλο δέρας το άπλωναν στα δέντρα και αυτό έλαμπε από τον χρυσό που είχε κατακαθήσει στο δέρμα. Ένα άλλο μυστικό του ταξιδιού αυτού ήταν και ένα άλλο περίεργο μαύρο υγρό σαν λάδι που καιγόταν . Αυτό που λέμε σήμερα πετρέλαιο .
Ποιος τα ήξερε όλα αυτά ; Ο Άργος , ο γιος του Φρίξου , αυτός που κατασκεύασε την Αργώ . Ο Άργος τα ήξερε από τον πατέρα του Φρίξο που είχε πάει στην Κολχίδα , στον Αιήτη . Το μυστικό αυτό εμπιστεύτηκε ο Άργος στον Ιάσονα και την επιχείρηση χρηματοδότησε ο Πελίας . Ακόμη ο Άργος διηγήθηκε στον Ιάσονα και ένα άλλο περίεργο γεγονός που του διηγήθηκε ο πατέρας του Φρίξος που είδε στη Κολχίδα . Ένα περίεργο ιπτάμενο αντικείμενο κατέπεσε από τον ουρανό στην Κολχίδα και , είδαν ότι μέσα στο αντικείμενο αυτό υπήρχαν όλα χρυσά , ένα άροτρο , ένα αγγείο (σκίφος) και μια φαρέτρα με βέλη . Το πιο περίεργο όμως είναι όσοι ήρθαν σε επαφή με τα αντικείμενα αυτά , πέθαναν ... μέσα σ΄ένα χρόνο .
Μάλλον ήταν μαγικά τα αντικείμενα αυτά .
Τα κίνητρα το ταξιδιού λοιπόν ήταν πολλά ...
