ΘΕΑ ΘΕΤΙΣ - ΟΥΤΟΠΙΑ & ΕΥΤΟΠΙΑ

Η Θεά Θέτις ήταν μία από τις πενήντα Νηρηίδες .

Το ρήμα τοποθετώ δηλώνει την ενέργεια για το προσδιορισμό της θέσης μέσα στον τόπο. Η Θέτις ετυμολογικά ,είναι αυτή η οποία είχε την ιδιότητα να προσδιορίζει την θέση του τόπου .Οπως ακριβώς ,το σύγχρονο  δορυφορικό σύστημα GPS έχει σαν στόχο να προσδιορίζει την ακριβή θέση του συγκεκριμένου τόπου.

Τα πλοία των Φαιάκων  από την Οδύσσεια του Ομήρου και η Ατλαντίδα από τον Τίμαιο του Πλάτωνα ,αναφέρονται από τον Τόμας Μούρ ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ,ουτοπίας στην αρχαιότητα ενώ σήμερα η ουτοπία έχει χαρακτηριστικά της ακτιβίστικης ουτοπίας , δηλαδή ως παράδειγμα να πούμε , της green peace.

Ο Κορνήλιος Καστοριάδης γράφει σχετικά ότι  δεν υπάρχει  σχέση ανάμεσα στην επιστήμη της σύγχρονης Δύσης και την επιστήμη της αρχαίας Ελλάδας .

Οι επιστημονικές θεωρίες διαδέχονται η μία την άλλη .

Στην διαδοχή δε αυτή δεν μπορούμε να δούμε ούτε τάξη ,ούτε απλή αταξία. Σε τακτά χρονικά διαστήματα ,οι αποδεκτές θεωρίες αποκαλύπτεται πως είναι ψευδείς ή πως δεν είναι αληθείς ,όπως νόμιζαν όταν τις διατύπωναν . Οι καινούργιες θεωρίες δεν είναι καλύτερες προσεγγίσεις . Έχουν μία άλλη λογική δομή και διαφορετικές μεταφυσικές προϋποθέσεις ,δεν προστίθενται στις πρώτες ,τις αναιρούν και τις καταργούν.

Μέσα στον κόσμο της ζωής μπορούμε να ρωτήσουμε ,

και ρωτάμε γιατί ;

τι είναι ;

Η απάντηση είναι πολλές φορές αβέβαιη .

Δεν ρωτάμε όμως αυτό που ρωτάει ο Αριστοτέλης :

Τι είναι το οράν ;

τι είναι αυτό που βλέπουμε ;

τι είναι αυτός που βλέπει ;

Ακόμη λιγότερο ρωτάμε :

τι είναι αυτό το ίδιο το ερώτημα ;

και το ερώτημα εν γένει ;

Η σωστή  απάντηση σε μία ερώτηση είναι η  ερώτηση και όχι η απάντηση που είναι ουτοπία.

Υπάρχει Θεός ;

Τι είναι Θεός ; (σωστή απάντηση)

Ναι υπάρχει Θεός (Λάθος απάντηση ,ουτοπία)

Το αντίθετο της ουτοπίας θεωρείται η ευτοπία (Βικιπαίδεια) .

Δηλαδή η οικονομική κοινωνική κατάσταση που όλοι βιώνουμε σήμερα θεωρείται , ως ευτοπία . Και μία πιθανώς κομμουνιστική κοινωνία ,ως ουτοπία. Αν δε ,  ζούσαμε σε μία κομμουνιστική κοινωνία , ουτοπία να θεωρείται η καπιταλιστική κοινωνία.  Όλα μοιάζουν να σπεύδουν προς το τέλος τους και συμμετέχουμε σε αυτό , με ένα κράμα ευχαρίστησης και λύπης ,γιατί αγαπάμε και την σταθερότητα του είναι και την ρευστότητα του γίγνεσθαι.

Βάσει της ανάλυσης του Κ.Αξελού για την δύναμη των -ισμών * αυτό που  βιώνουμε σήμερα είναι πιθανώς , μία εικονική πραγματικότητα (virtual reality).

Και όταν αυτή κάποτε αλλάξει πχ από κομμουνιστική σε καπιταλιστική ή και το αντίθετο , και ταυτόχρονα  σε θρησκευτική , χριστιανική, μωαμεθανική,βουδιστική κλπ είναι εικονικές πραγματικότητες μέσα σε εικονική πραγματικότητα .

Τίποτα δεν είναι αληθινό . Όπως το κρεμμύδι που ξεφλουδίζει , και ξεφλουδίζει ...  Στο τέλος και ό ίδιος ο άνθρωπος δεν είναι εις θέση να τοποθετηθεί  μέσα στον χώρο. Έχει ξεχάσει την αλήθεια και πιστεύει πλέον ασυνείδητα , σε ένα ψέμα . Αλλά επειδή του αρέσει και η σταθερότητα του είναι , παραμένει στην πίστη του ψέματος , μέχρι να αντικατασταθεί από ένα άλλο ψέμα . Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να πιστεύει σε κάτι . Γιατί ο άνθρωπος αισθάνεται αδύναμος .

Η ουτοπία είναι μία πράξη δημιουργική , που ωθεί τον άνθρωπο σε νέους δρόμους ,πέραν των καθιερωμένων. Μία πράξη ανατρεπτική της καθεστηκυίας τάξης , της ομοιομορφίας και της ομαλότητας . Η ουτοπία ,τον οδηγεί στην τέχνη , και στο τέλος τον λυτρώνει. Τον οδηγεί σε εναλλακτικούς δρόμους ,γιατί τους έχει ανάγκη , για την επιβεβαίωση της ύπαρξής του. Και ας κάνει κύκλους και περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του. Σε μία περιδίνηση χωρίς έξοδο. Και όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα μέσα στην εικονική πραγματικότητα , και είναι έτοιμος να καταρρεύσει τότε εμφανίζεται από μηχανής Θεά , η Θέτις.    

Η Θεά Θέτις , η οδηγός για τον Σείριο την κοιτίδα του σύμπαντος , τον πυρήνα  του κόσμου .

Η Θέτις θα απεγκλωβίσει τον άνθρωπο από την εικονική πραγματικότητα, την αράχνη και τον ιστό της. Θα τον τοποθετήσει ξανά μέσα στο χώρο για να περιπλανηθεί και να παραπλανηθεί.

Στην Οδύσσεια η Θέτις βοηθά τον άνθρωπο Οδυσσέα ,  να βρει τον δρόμο για τον Σείριο , της αυτογνωσίας . Αυτό που θα λέγαμε σήμερα , τον έβαλε στον σωστό δρόμο. Δηλαδή στον σωστό τόπο. Άρα μάλλον έχουμε ,ευτοπία παρά ουτοπία , όπως θέλει να πιστεύει ο κύριος Τόμας Μούρ.

Στην Ατλαντίδα , μία πολιτεία  στην γη , αντίγραφο πολιτείας στον Σείριο , ο Θεός που κυριαρχούσε ήταν ο Ποσειδώνας .

Με την καταβύθιση της Ατλαντίδος βυθίστηκε και η κυριαρχία του Ποσειδώνα .

Ο Ποσειδώνας ήταν και ο Θεός που υποστήριζε την Τροία , το τελευταίο επίγειο μέρος της Ατλαντίδος . Με την πτώση της Τροίας ,κατέπεσε και ο Ποσειδώνας. Στα πλοία των Φαιάκων , αυτός που προσπαθούσε να αποτρέψει τα πλοία  και τον Οδυσσέα για τον Σείριο ήταν ο Ποσειδώνας και αυτή που προσπαθούσε να τα οδηγήσει στο Σείριο ήταν η Θέτις.

Όλα έχουν μία συνάφεια αν τα δεις τα θέματα ολοκληρωμένα και όχι ξεχωριστά . Δεν υπάρχει καμία ουτοπία. Αντιθέτως υπάρχει η ευτοπία ,της Θέτιδος.

Όπως γνωρίζουμε η ιστορία γράφεται από τον νικητή του πολέμου.

Είτε είναι εχθροπραξία στο πεδίο της μάχης , είτε είναι κοινωνικό οικονομική με την επιβολή της γνώμης του ισχυρότερου . Εδώ στην ουσία έχουμε μια ουτοπία , με την επιβολή γνώμης , η οποία οσονούπω και θα καταρρεύσει από μία άλλη ουτοπία . Η μία ουτοπία θα διαδέχεται την άλλη ,μέχρι του ολοκληρωτικού θανάτου και απαλοιφή κάθε ύπαρξης ζωής.

Υπάρχει  Θάνατος ;

 Τι είναι Θάνατος ; (Η σωστή απάντηση)

Δεν υπάρχει Θάνατος (Λάθος απάντηση , Ουτοπία)

*************************************

* Η δύναμη των – ισμών ,του Κώστα Αξελού.  Ηδονισμός,στωικισμός,ασκητισμός,δογματισμός,κριτικισμός,σχετικισμός,μηδενισμός κλπ υπόσχονται περισσότερα από όσα τηρούν. 
Δεν ολοκληρώνουν ποτέ τον αρχικό τους στόχο. 
Τίποτε δεν ολοκληρώνεται.
Ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο κυριαρχεί το φαιό.
Κανένα άτομο και καμία κοινωνία δεν υπήρξε ,ούτε και μπορεί να υπάρξει ποτέ, απόλυτα χριστιανική, δημοκρατική, σοσιαλιστική .
Μέσα σε αυτό το παρ’ ολίγο γίνονται και απογίνονται τα όντα και τα πράγματα, ανάμεσα στην εγρήγορση ,το ενύπνιο και το ψέμα. 
Η χριστιανική θρησκεία υποστηρίζοντας πότε την μία πλευρά και πότε την άλλη, πότε πλατωνική και πότε σαν αντιπλατωνική ,ορθολογική ,κοσμική , φοβερά απαισιόδοξη αλλά και τρελά αισιόδοξη .Τραγική και συμβιβαστική ,πρακτική, συμπαγής, γήινη κι’ ιδεώδης ,πνευματική , ουράνια, διατηρώντας την λειτουργία της επανάληψης και διακηρύσσοντας την αλλαγή . Με την μορφή της πίστης και της δοξασίας αναλαμβάνει την πλήρη ευθύνη για όλη την ζωή . Από την γέννηση , στον θάνατο και πέραν από αυτόν έχοντας απάντηση στα πάντα ,αλλά χωρίς να φροντίσει να συνδέσει τις αντίθετες και συμπληρωματικές δυνάμεις που εκμεταλλεύεται ταυτόχρονα και διαδοχικά.
Η πλανητική σκέψη αντιστοιχεί στην περιπλάνηση του είναι εν τω γίγνεσθαι της ολότητας του κόσμου. Η ελπίδα και η έμμονη ιδέα μίας τελικής καταστροφής εδρεύουν στους γιούς του ουρανού και της γής . Όλα μοιάζουν να σπεύδουν προς το τέλος τους και συμμετέχουμε σε αυτό , με ένα κράμα ευχαρίστησης και λύπης ,γιατί αγαπάμε και την σταθερότητα του είναι και την ρευστότητα του γίγνεσθαι.




***********************************
  


"Η Ουτοπία" "Utopia",  του Thomas Moore 
Τι είναι όμως η ουτοπία;
Πρόκειται για σύνθετη λέξη («ου» και «τόπος»), δηλαδή χωρίς τόπο και περιγράφει κάτι το μη πραγματοποιήσιμο, ένα φαντασιοκόπημα και ειδικότερα την ιδανική κοινότητα ή κοινωνία, ένα σχέδιο κοινωνικής αναμόρφωσης ανεφάρμοστο. 
Ταυτόχρονα ο όρος χρησιμοποιείται στη τέχνη, τη φιλοσοφία, την αρχιτεκτονική, τη πολιτική και τη λογοτεχνία για να περιγράψει ιδανικές καταστάσεις πολύ δύσκολο ή αδύνατο να υλοποιηθούν. 


Από την κλασσική έχουμε φτάσει σήμερα στην ακτιβιστική ουτοπία. 
Η κλασσική ουτοπία, αποτελεί την εικόνα της καλής κοινωνίας, της ιδανικής πόλης, η οποία δρα ως όργανο εκπαίδευσης και ηθικής και είναι η έκφραση της κοσμικής νομοτέλειας επί της γης. 
Αρχικά έχουμε την ομηρική πολιτεία των Φαιάκων ενώ αργότερα ο Πλάτωνας γράφει για τη μυθική Ατλαντίδα .