Ο Κώστας Αξελός στο βιβλίο του '' Προς την Συμπαντική σκέψη '' ισχυρίζεται ότι το ''εν τω μεταξύ ΄΄ κυριαρχεί στη ζωή μας , ως μια δύναμη - αυτοδύναμη σπάζοντας την δυαδικότητα ως παλιρροϊκό κύμα και προς τις δύο κατευθύνσεις . Είναι βέβαια ο '' δαίμων '' του Σωκράτη , που φέρνει σε επαφή Θεούς και ανθρώπους . Απόλυτα καλό και κακό δεν υπάρχει . Μεταξύ του μαύρου και του άσπρου κυριαρχεί το φαιό , το γκρίζο.Το μαύρο δεν είναι κατ΄ αρχήν χρώμα ,δεν αναλύεται έτι περισσότερο , αναμφισβήτητα δε συγκρίνεται με το σκότος και το ασυνείδητο . Το άσπρο , αναλύεται στα 7 χρώματα της ίριδος και χωρίς αμφιβολία συγκρίνεται με το φως και το συνειδητό . Αυτό που μένει και κυριαρχεί στην συμπεριφορά του ανθρώπου είναι το υποσυνείδητο. Το συμπέρασμα βέβαια έρχεται αβίαστα ότι για να κατανοήσουμε την δυαδικότητα που μας περιβάλει , χρειαζόμαστε την τριαδικότητα.
Μαύρο - Φαιό - Άσπρο
Ασυνείδητο -Υποσυνείδητο - Συνειδητό
Σκότος - Ημίφως - Φως
Η ελευθερία του ανθρώπου κατά του Δόκτωρα Μουρούτη Κωνσταντίνου δεν υπερβαίνει το 5% .
Αυτό το 5% αυτοδυναμίας του ανθρώπου δεν ελέγχεται από καμία θεία δύναμη . Είναι όμως ικανό να καταστρέψει κατ΄ αρχήν τον εαυτόν του αλλά και τον κόσμο ολόκληρο . Αυτό το 5% δεν είναι προγραμματισμένο από το Θείον , είναι ελεύθερο να χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο κατά το δοκούν . Είναι αυτό που ο Χριστιανισμός , ονομάζει κατ΄ εικόνα και ομοίωση . Είναι αυτό που τελικά θα κρίνει την πορεία του ανθρώπου πάνω στη γη και θα τον οδηγήσει στον παράδεισο ή στην κόλαση δηλαδή στο φως ή στο σκότος. Η συσσώρευση του θείου δημιουργείται στο υποσυνείδητο του ανθρώπου. Από εκεί ο άνθρωπος αντλεί την δημιουργικότητά του , οριοθετεί και νοηματοδοτεί την ύπαρξή του και την ζωή του. Μέσα από το υποσυνείδητο και την ενέργειά που προσπαθεί να εκτονωθεί στο συνειδητό , ο άνθρωπος ανθίζει ή καταρρέει.
Ο λόγος είναι ότι το υποσυνείδητο στέλνει διφορούμενα και όχι καθαρά μηνύματα . Ο άνθρωπος συνήθως τα μεταφράζει λανθασμένα και τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά για τον ίδιο. Ένα απλό παράδειγμα της κακής χρήσης του υποσυνείδητου είναι οι υψηλοί στόχοι που θέτει στο άτομο . Οι στόχοι συνήθως είναι ανυπέρβλητοι και το άτομο πέφτει σε κατάθλιψη . Πχ να γίνεις γιατρός , να γίνεις επιτυχημένος οικονομικά , κοινωνικά , ερωτικά . Όλες αυτές οι ματαιώσεις , δημιουργούν υπαρξιακά προβλήματα. Ο δαίμων του υποσυνείδητου λειτουργεί με το σκεπτικό του χριστιανικού διαβόλου . Είναι όμως ; Ο Χριστιανισμός συστήνει ταπεινότητα για να απορροφήσει την ενέργεια του υποσυνείδητου.
Ο λόγος είναι ότι το υποσυνείδητο στέλνει διφορούμενα και όχι καθαρά μηνύματα . Ο άνθρωπος συνήθως τα μεταφράζει λανθασμένα και τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά για τον ίδιο. Ένα απλό παράδειγμα της κακής χρήσης του υποσυνείδητου είναι οι υψηλοί στόχοι που θέτει στο άτομο . Οι στόχοι συνήθως είναι ανυπέρβλητοι και το άτομο πέφτει σε κατάθλιψη . Πχ να γίνεις γιατρός , να γίνεις επιτυχημένος οικονομικά , κοινωνικά , ερωτικά . Όλες αυτές οι ματαιώσεις , δημιουργούν υπαρξιακά προβλήματα. Ο δαίμων του υποσυνείδητου λειτουργεί με το σκεπτικό του χριστιανικού διαβόλου . Είναι όμως ; Ο Χριστιανισμός συστήνει ταπεινότητα για να απορροφήσει την ενέργεια του υποσυνείδητου.
Στην Χριστιανική τριαδικότητα έχουμε την διάταξη :
Πατέρας - Άγιο Πνεύμα - Υιός
Ο Πατέρας , είναι βέβαια το Ασυνείδητο , σκοτεινός και δυσπρόσιτος . Όλα καθοδηγούνται από το Άγιο Πνεύμα , που επικοινωνεί με τον Πατέρα και φέρνει τις εντολές του στο υιό του. Ένας δαίμονας με θετική προαίρεση που όμως αντίκειται στον προγραμματισμό του ανθρώπου (υποσυνείδητο) . Μία μεταμέλεια του Πατέρα για διόρθωση , σύσταση χρήσης του ακατέργαστου υποσυνείδητου .Ένας δαίμονας από τον κόσμο των αγγέλων. Ο υιός του ανθρώπου επεξεργάζεται τις πληροφορίες του Αγίου Πνεύματος με εμπιστοσύνη και όπως είπαμε πράττει κατά το δοκούν μέσα από το 5% της ελευθερίας του.
Πνεύμα - Ψυχή - Ύλη
Η ψυχή συμπαντική ή ανθρώπινος , είναι η οντότητα εκείνη η οποία ήλθε σε ύπαρξη και εκδήλωση , όταν το Πνεύμα και η Ύλη ήλθαν εις συνάφεια και συν κοινωνία. Όπως γίνεται και ανθρωπίνως αντιληπτό η ψυχή δεν είναι καθαρό πνεύμα , αλλά ούτε και καθαρή ύλη . Είναι ένα κράμα και των δύο , ο μεσάζων παράγων αυτής της δυαδικότητας ,το μέσον στοιχείον , ο κρίκος που ενώνει την Θεότητα με τον άνθρωπο . Όταν υποφέρει το πνεύμα ,υποφέρει και η ψυχή.Όταν υποφέρει το σώμα ,υποφέρει και η ψυχή. Η ψυχή λειτουργεί όπως η αράχνη σε έναν ιστό. Προσπαθεί να επιδιορθώσει το σημείο που έπαθε βλάβη ο ιστός.
Στο Σύμπαν αναγνωρίζουμε την έκφραση της ενέργειας ή διαφορετικά της Ζωής. Η ενέργεια αυτή διεισδύει σε κάθε σώμα σε κάθε χώρο και τόπο και προσδίδει Ζωή. Η Ζωή όταν εκδηλώνεται δημιουργεί ύπαρξη και ενέργεια και αποτελεί την ριζική αιτία κάθε εκδήλωσης ,κατανοείται ως πηγή της δυαδικότητας , και εξαφανίζεται με τον θάνατο του φυσικού σώματος. Όταν η Ζωή εκδηλώνεται μέσα από την Ύλη ,δημιουργεί έναν άλλο παράγοντα . Την συνείδηση , που είναι το αποτέλεσμα της ένωσης του Πνεύματος και της Ύλης και είναι η ψυχή όλων των εκδηλώσεων , διεισδύει σε κάθε ουσίαν ή αντικειμενική ενέργεια
Όπως γνωρίζουμε ότι τα βασικά στοιχεία του κυττάρου αποτελείται από νερό H2O και άνθρακα C . Αυτό που του δίνει ζωή , είναι μία δύναμη από έξω . Και αυτό είναι το ΦΩΣ που δημιουργεί , ας πούμε , την φωτοσύνθεση . Ποιά είναι άραγε αυτή η δύναμη ; Φυσικά ο Πατέρας , ο Προγραμματιστής , το Τσί των Κινέζων , η πέμπτη Ουσία των αρχαίων Ελλήνων , ο αιθέρας , η Οργόνη του Ράιχ. Αυτή λοιπόν η δύναμη είναι δυνατόν να κινητοποιηθεί αυταπαγγέλτως , από μόνη της αλλά και κατόπιν παράκλησης - προσευχής . Εδώ θα κάνουμε και μία υπέρβαση και θα πούμε και βιαίως . Πώς ; Η Κίρκη απαντώντας στον Οδυσσέα γιατί μεταμόρφωσε τους συντρόφους του σε γουρούνια είπε : Για να μην καταστρέψουν κατ΄ αρχήν τον εαυτό τους και κατόπιν τους γύρω τους .
Για να επιστρέψουμε στο κύτταρο , να πούμε ότι τελικά αυτό που μένει εντός του ανθρώπου είναι το ΦΩΣ . Γιατί απλά το νερό και ο άνθρακας ως φθαρτά υλικά αποβάλλονται από το σώμα του ανθρώπου. Αυτός είναι και ο λόγος που ο άνθρωπος πρέπει να καταναλώνει τροφές που περικλείουν ΦΩΣ . Και αυτά δεν είναι άλλα από την ωμοφαγια, φρουτα και καρπούς . Είναι τα τρόφιμα που δίνουν μήνυμα ζωής και όχι μήνυμα της θανάτου.
η επόμενη τριάδα μπορεί να εκφρασθεί ως κάτωθι :
Μαύρη Μαγεία - Γνώση - Λευκή Μαγεία
Η γνώση είναι αυτή που μπορεί να αντικαταστήσει τις Μαντινάδες (μαντικές ωδές) προς το μαύρο ή το λευκό . Η γνώση είναι ο οδηγός προς ναυτιλλομένους για να μην ναυαγήσουν. Είναι ένας δαίμονας χωρίς χρώμα και ιδεολογία . Δεν είναι μαύρη , δεν είναι λευκή ,έχει χρώμα φαιό. Είναι η φαιά ουσία του εγκεφάλου. Είναι ένας δαίμονας που μπορεί να κατανικήσει και το υποσυνείδητο αλλά και το άγιο πνεύμα. Είναι ο δαίμονας που μπορεί να υπερκαλύψει το ενδιάμεσο και να πάει στην πηγή. Να φτάσει στα όρια του άφατου , στην στιγμή της δημιουργίας του κόσμου τούτου αλλά και του επάνω κόσμου . Να αναγνωρίσει την ΥΛΗ , την ΠΫΛΗ αλλά και τα ΗΛΥΣΣΙΑ ΠΕΔΙΑ.
Η γνώση μπορεί να αντικαταστήσει την έκκριση αδρεναλίνης στον άνθρωπο που δίνει μήνυμα θανάτου , με την έκκριση ενδορφινών που αναμφισβήτητα δίνουν μήνυμα ζωής.
Η ροή ενέργειας , δίνεται απλόχερα από τον δημιουργό . Η ενέργεια κατανέμεται από την Ανατολή του Ηλίου στο μέγιστο , μέχρι την Δύση του Ήλιου . Μετά την Δύση του Ήλιου δεν υπάρχει ροή ενέργειας . Κάθε εργασία μετά την δύση του Ήλιου ο άνθρωπος καταναλώνει από τα αποθέματά του . Ακόμη και η λήψη τροφής μετά την δύση του Ηλίου , δεν προσφέρεται προς κατανάλωση.
Ο ύπνος είναι υποχρεωτικός από τις 11 μέχρι της 6 το πρωί . Κατά την διάρκεια των ωρών αυτών παράγεται η ορμόνη μελατονίνη που στην συνέχεια παράγει την σεροτονίνη. Όποιος εργάζεται κατά την διάρκεια των ανωτέρω ωρών όχι μόνον δεν παίρνει ενέργεια αλλά αντιθέτως καταναλώνει και τα λιγοστά αποθέματά του . Αποτέλεσμα να στέλνει μηνύματα θανάτου , δημιουργώντας ελεύθερες ρίζες .
Επιστρέφοντας στο ''Συμπόσιο'' του Πλάτωνα και στην ομιλία του Αριστοφάνη , περί του Ερμαφρόδιτου , αντιλαμβανόμαστε πλέον τι εννοεί ο Σωκράτης με τον δαίμονά του ΄΄Μα τον Κύνα'' .
Αρσενικό - Ερμαφρόδιτο - Θηλυκό.
Και βέβαια δεν εννοούσε ο Σωκράτης , την ομοφυλοφιλία . Ο Ερμής και η Αφροδίτη σε σάρκα μία . Ο Ερμής ο αγγελιαφόρος των Θεών . Και η Αφροδίτη , η αδήρητη ανάγκη για ένωση του Αρσενικού και Θηλυκού, σε γήινο επίπεδο . Οι Θεοί ήταν καθ΄ ολοκληρίαν ΕΡΜΑΦΡΟΔΙΤΟΙ. Περιείχαν μέσα τους και τα δύο γένη και βέβαια ήταν οντότητες με καταγωγή από τον ΣΕΙΡΙΟ. Σε γήινο επίπεδο επήρχετο ο διαχωρισμός σε 6 άνδρες και 6 γυναίκες , σύνολο 12 ΘΕΟΙ . Τα δύο Ι συμβολίζουν τον ΣΕΙΡΙΟ . HΝΙΟΧΟΣ - ΙΣΙΣ - ΟΣΙΡΙΣ - ΙΣΤΙΟ .Τον πάνω και τον κάτω κόσμο. Τον Σείριο και την Γαία . Τον γονιμοποιό Σείριο και την Μήτρα Γαία . Το Ιστίο και τον ναό. (Ναυς -> νηός -> ναός) . Καρφωμένος ο Οδυσσέας στο Ιστίο της νηός , προσπαθούσε να αποφύγη το μοιραίο . Τις Σειρήνες (δαίμων) . Τί όμως ; Την έλξη που εξασκούσαν οι Σειρήνες , που θολώνουν το μυαλό , όπως ο Έρωτας. Γιατί όμως να τις αποφύγει ; Ενώ στην Κίρκη ενέδωσε ;;;!!!
Ο Κώστας Αξελός ορίζει το ''Είναι'' , ως το Είναι εν τω γίγνεσθαι... Τίποτε δεν είναι σταθερό , όλα κινούνται ,διαμορφώνονται και εξελίσσονται . Παρελθόν , Παρών και Μέλλον είναι αυτή η στιγμή που ζούμε . Αυτό που επικρατεί είναι το λεγόμενο ''σύγχρονο'' . Δηλαδή όλοι οι χρόνοι συμπιεσμένοι στο Τώρα - Παρών που είναι αέναο ... Όποιος δεν συμμετέχει στο τώρα , είναι εκτός χρόνου . Άχρονος , όπως ο Θεός που φυσικά έρχεται από το Μέλλον . Και φυσικά μιλάμε για τον Αληθινό Θεό και όχι από τους Θεούς οντότητες ( 12 Θεοί του Ολύμπου ) που έρχονται από το παρελθόν και της Προγονο- λατρείας. Ο άνθρωπος ανάμεσα στις συμπληγάδες και εγκλωβισμένος στο αέναο παρών , έχει το ένα μάτι του στραμμένο στο παρελθόν δηλαδή του αρέσει η σταθερότητα του ''Είναι'' , στην λεγόμενη συντήρηση των πραγμάτων ως έχει αλλά το άλλο του το μάτι έχει στραμμένο στο Μέλλον δηλαδή του αρέσει και η ρευστότητα του γίγνεσθαι. Δηλαδή θέλει να είναι μέσα και στις εξελίξεις . Θέλει να αλλάξουν και τα πράγματα ,άσχετα προς ποια κατεύθυνση . Η ρευστότητα περικλείει ηδονή. Δημιουργεί την συνουσία και τον νέο άνθρωπο , με νέες ιδέες ικανές να ανατρέψουν το παλαιομένο σκηνικό που ο ίδιος έστησε αλλά δεν του αρέσει πλέον ή το βαρέθηκε . Θέλει να δεί και κάτι άλλο διαφορετικό . Δεν ξέρει βέβαια ακριβώς τι θέλει . Το νέο θα το αξιολογήσει στην πορεία , μέχρι να γίνει και αυτό κατεστημένο. Έχουμε λοιπόν την εξέλιξη των πραγμάτων . Η εμπειρία δια μέσω των αιώνων μας δίνει την δυνατότητα να αξιολογήσουμε την εξέλιξη των πραγμάτων . Δηλαδή την τάση του ανθρώπου για το νέο . Νομίζω ότι το συμπέρασμα αβίαστα είναι ότι ο άνθρωπος μέσω του νέου προσπαθεί να διευκολύνει τον βίο του . Προσπαθεί να ανακαλύψει τρόπους και πράγματα που θα τον βοηθήσουν περισσότερο πρακτικά στην καθημερινή του ρουτίνα . πχ αυτοκίνητο , αεροπλάνο , τραίνο που θα τον απαλλάξει από το αργό πλοίο ή κάρο. Έχει δηλαδή ο άνθρωπος την τάση να δώσει μία ταχύτητα στην εξέλιξη . Ότι είναι να γίνει , να γίνει γρήγορα. Ακόμη και η καταστροφή , αρκεί να γίνει και να προλάβει να γίνει μάρτυρας του μέλλοντος . Θέλει μια επιτάχυνση των πραγμάτων για να προλάβει να δεί το τέλος του Θεϊκού έργου . Όποιο και αν είναι αυτό . Η τάση του ανθρώπου σήμερα μπορούμε να πούμε είναι προς την Τεχνολογική εξέλιξη.
Δηλαδή ποιά άλλη τάση θα μπορούσε να έχει δια μέσω των αιώνων ; Φυσικά την Πνευματική . Στην τάση αυτή μπορούμε σήμερα αβίαστα να πούμε ότι έχει μείνει πίσω . Γιατί ; Γιατί για κάποιο λόγο , ο μέσος άνθρωπος δεν θέλει να σκέφτεται . Η σκέψη τον κουράζει και τον δημιουργεί κατάθλιψη . Ο λόγος ; Γιατί η σκέψη τον οδηγεί σε αδιέξοδο και στην εσωτερική του ματαίωση . Δεν βλέπει εκεί εξέλιξη , καλή ή κακή δεν έχει σημασία . Ότι είναι αργό και δεν έχει άμεσα αποτελέσματα , απορρίπτεται στην συνείδησή του . Προτιμά λοιπόν την Τεχνολογική εξέλιξη που τα αποτελέσματα τουλάχιστον είναι ορατά.Έστω και καταστροφικά. Είναι σχεδόν βέβαιο σήμερα ότι ο άνθρωπος στην συνείδησή του θα γνέψει θετικά στο πείραμα με τα σπίρτα , τα οποία βέβαια θα αναφλεγούν και θα τον κάψουν και αυτόν τον ίδιο . Το πρωτοπατορικό αμάρτημα δηλαδή ήταν αναπόφευκτο . Η συνείδησή του έχει μάλλον μια αυτοκαταστροφική τάση . Κάτι μεταξύ Λιαντίνη και Καρυωτάκη . Μία ηρωική έξοδος από το σκηνικό της ζωής που προτίμησαν τον γρήγορο θάνατο αντί ενός αργού.
Μάλλον πρέπει να πούμε ότι ο άνθρωπος έχει θυσιάσει και έχει θέσει την πνευματική του εξέλιξη στην υπηρεσία της Τεχνολογικής του εξέλιξης . Δηλαδή να πούμε με απλά λόγια δεν αναπτύσσει το πνεύμα του αυτοδύναμα ή ακόμη και να θέσει την Τεχνολογική του εξέλιξη στην υπηρεσία της Πνευματικής του εξέλιξης. Συνεπώς, για το λόγο αυτό και μόνο οδηγούμαστε στον όλεθρο της Ύλης και της ανθρωπότητας . Το λάθος είναι στον προγραμματισμό ; Τότε πρέπει να μιλάμε για έναν άδικο Θεό και να δικαιώνεται ο Αναξίμανδρος που πρέσβευε ότι είναι ύβρις ακόμη και ύπαρξις του ανθρώπου ...
Μέλλον - Παρών - Παρελθόν
Πνεύμα - Ψυχή - Ύλη
Η ψυχή συμπαντική ή ανθρώπινος , είναι η οντότητα εκείνη η οποία ήλθε σε ύπαρξη και εκδήλωση , όταν το Πνεύμα και η Ύλη ήλθαν εις συνάφεια και συν κοινωνία. Όπως γίνεται και ανθρωπίνως αντιληπτό η ψυχή δεν είναι καθαρό πνεύμα , αλλά ούτε και καθαρή ύλη . Είναι ένα κράμα και των δύο , ο μεσάζων παράγων αυτής της δυαδικότητας ,το μέσον στοιχείον , ο κρίκος που ενώνει την Θεότητα με τον άνθρωπο . Όταν υποφέρει το πνεύμα ,υποφέρει και η ψυχή.Όταν υποφέρει το σώμα ,υποφέρει και η ψυχή. Η ψυχή λειτουργεί όπως η αράχνη σε έναν ιστό. Προσπαθεί να επιδιορθώσει το σημείο που έπαθε βλάβη ο ιστός.
Στο Σύμπαν αναγνωρίζουμε την έκφραση της ενέργειας ή διαφορετικά της Ζωής. Η ενέργεια αυτή διεισδύει σε κάθε σώμα σε κάθε χώρο και τόπο και προσδίδει Ζωή. Η Ζωή όταν εκδηλώνεται δημιουργεί ύπαρξη και ενέργεια και αποτελεί την ριζική αιτία κάθε εκδήλωσης ,κατανοείται ως πηγή της δυαδικότητας , και εξαφανίζεται με τον θάνατο του φυσικού σώματος. Όταν η Ζωή εκδηλώνεται μέσα από την Ύλη ,δημιουργεί έναν άλλο παράγοντα . Την συνείδηση , που είναι το αποτέλεσμα της ένωσης του Πνεύματος και της Ύλης και είναι η ψυχή όλων των εκδηλώσεων , διεισδύει σε κάθε ουσίαν ή αντικειμενική ενέργεια
Όπως γνωρίζουμε ότι τα βασικά στοιχεία του κυττάρου αποτελείται από νερό H2O και άνθρακα C . Αυτό που του δίνει ζωή , είναι μία δύναμη από έξω . Και αυτό είναι το ΦΩΣ που δημιουργεί , ας πούμε , την φωτοσύνθεση . Ποιά είναι άραγε αυτή η δύναμη ; Φυσικά ο Πατέρας , ο Προγραμματιστής , το Τσί των Κινέζων , η πέμπτη Ουσία των αρχαίων Ελλήνων , ο αιθέρας , η Οργόνη του Ράιχ. Αυτή λοιπόν η δύναμη είναι δυνατόν να κινητοποιηθεί αυταπαγγέλτως , από μόνη της αλλά και κατόπιν παράκλησης - προσευχής . Εδώ θα κάνουμε και μία υπέρβαση και θα πούμε και βιαίως . Πώς ; Η Κίρκη απαντώντας στον Οδυσσέα γιατί μεταμόρφωσε τους συντρόφους του σε γουρούνια είπε : Για να μην καταστρέψουν κατ΄ αρχήν τον εαυτό τους και κατόπιν τους γύρω τους .
Για να επιστρέψουμε στο κύτταρο , να πούμε ότι τελικά αυτό που μένει εντός του ανθρώπου είναι το ΦΩΣ . Γιατί απλά το νερό και ο άνθρακας ως φθαρτά υλικά αποβάλλονται από το σώμα του ανθρώπου. Αυτός είναι και ο λόγος που ο άνθρωπος πρέπει να καταναλώνει τροφές που περικλείουν ΦΩΣ . Και αυτά δεν είναι άλλα από την ωμοφαγια, φρουτα και καρπούς . Είναι τα τρόφιμα που δίνουν μήνυμα ζωής και όχι μήνυμα της θανάτου.
η επόμενη τριάδα μπορεί να εκφρασθεί ως κάτωθι :
Μαύρη Μαγεία - Γνώση - Λευκή Μαγεία
Η γνώση είναι αυτή που μπορεί να αντικαταστήσει τις Μαντινάδες (μαντικές ωδές) προς το μαύρο ή το λευκό . Η γνώση είναι ο οδηγός προς ναυτιλλομένους για να μην ναυαγήσουν. Είναι ένας δαίμονας χωρίς χρώμα και ιδεολογία . Δεν είναι μαύρη , δεν είναι λευκή ,έχει χρώμα φαιό. Είναι η φαιά ουσία του εγκεφάλου. Είναι ένας δαίμονας που μπορεί να κατανικήσει και το υποσυνείδητο αλλά και το άγιο πνεύμα. Είναι ο δαίμονας που μπορεί να υπερκαλύψει το ενδιάμεσο και να πάει στην πηγή. Να φτάσει στα όρια του άφατου , στην στιγμή της δημιουργίας του κόσμου τούτου αλλά και του επάνω κόσμου . Να αναγνωρίσει την ΥΛΗ , την ΠΫΛΗ αλλά και τα ΗΛΥΣΣΙΑ ΠΕΔΙΑ.
Η γνώση μπορεί να αντικαταστήσει την έκκριση αδρεναλίνης στον άνθρωπο που δίνει μήνυμα θανάτου , με την έκκριση ενδορφινών που αναμφισβήτητα δίνουν μήνυμα ζωής.
Η ροή ενέργειας , δίνεται απλόχερα από τον δημιουργό . Η ενέργεια κατανέμεται από την Ανατολή του Ηλίου στο μέγιστο , μέχρι την Δύση του Ήλιου . Μετά την Δύση του Ήλιου δεν υπάρχει ροή ενέργειας . Κάθε εργασία μετά την δύση του Ήλιου ο άνθρωπος καταναλώνει από τα αποθέματά του . Ακόμη και η λήψη τροφής μετά την δύση του Ηλίου , δεν προσφέρεται προς κατανάλωση.
Ο ύπνος είναι υποχρεωτικός από τις 11 μέχρι της 6 το πρωί . Κατά την διάρκεια των ωρών αυτών παράγεται η ορμόνη μελατονίνη που στην συνέχεια παράγει την σεροτονίνη. Όποιος εργάζεται κατά την διάρκεια των ανωτέρω ωρών όχι μόνον δεν παίρνει ενέργεια αλλά αντιθέτως καταναλώνει και τα λιγοστά αποθέματά του . Αποτέλεσμα να στέλνει μηνύματα θανάτου , δημιουργώντας ελεύθερες ρίζες .
Επιστρέφοντας στο ''Συμπόσιο'' του Πλάτωνα και στην ομιλία του Αριστοφάνη , περί του Ερμαφρόδιτου , αντιλαμβανόμαστε πλέον τι εννοεί ο Σωκράτης με τον δαίμονά του ΄΄Μα τον Κύνα'' .
Αρσενικό - Ερμαφρόδιτο - Θηλυκό.
Και βέβαια δεν εννοούσε ο Σωκράτης , την ομοφυλοφιλία . Ο Ερμής και η Αφροδίτη σε σάρκα μία . Ο Ερμής ο αγγελιαφόρος των Θεών . Και η Αφροδίτη , η αδήρητη ανάγκη για ένωση του Αρσενικού και Θηλυκού, σε γήινο επίπεδο . Οι Θεοί ήταν καθ΄ ολοκληρίαν ΕΡΜΑΦΡΟΔΙΤΟΙ. Περιείχαν μέσα τους και τα δύο γένη και βέβαια ήταν οντότητες με καταγωγή από τον ΣΕΙΡΙΟ. Σε γήινο επίπεδο επήρχετο ο διαχωρισμός σε 6 άνδρες και 6 γυναίκες , σύνολο 12 ΘΕΟΙ . Τα δύο Ι συμβολίζουν τον ΣΕΙΡΙΟ . HΝΙΟΧΟΣ - ΙΣΙΣ - ΟΣΙΡΙΣ - ΙΣΤΙΟ .Τον πάνω και τον κάτω κόσμο. Τον Σείριο και την Γαία . Τον γονιμοποιό Σείριο και την Μήτρα Γαία . Το Ιστίο και τον ναό. (Ναυς -> νηός -> ναός) . Καρφωμένος ο Οδυσσέας στο Ιστίο της νηός , προσπαθούσε να αποφύγη το μοιραίο . Τις Σειρήνες (δαίμων) . Τί όμως ; Την έλξη που εξασκούσαν οι Σειρήνες , που θολώνουν το μυαλό , όπως ο Έρωτας. Γιατί όμως να τις αποφύγει ; Ενώ στην Κίρκη ενέδωσε ;;;!!!
Ο Κώστας Αξελός ορίζει το ''Είναι'' , ως το Είναι εν τω γίγνεσθαι... Τίποτε δεν είναι σταθερό , όλα κινούνται ,διαμορφώνονται και εξελίσσονται . Παρελθόν , Παρών και Μέλλον είναι αυτή η στιγμή που ζούμε . Αυτό που επικρατεί είναι το λεγόμενο ''σύγχρονο'' . Δηλαδή όλοι οι χρόνοι συμπιεσμένοι στο Τώρα - Παρών που είναι αέναο ... Όποιος δεν συμμετέχει στο τώρα , είναι εκτός χρόνου . Άχρονος , όπως ο Θεός που φυσικά έρχεται από το Μέλλον . Και φυσικά μιλάμε για τον Αληθινό Θεό και όχι από τους Θεούς οντότητες ( 12 Θεοί του Ολύμπου ) που έρχονται από το παρελθόν και της Προγονο- λατρείας. Ο άνθρωπος ανάμεσα στις συμπληγάδες και εγκλωβισμένος στο αέναο παρών , έχει το ένα μάτι του στραμμένο στο παρελθόν δηλαδή του αρέσει η σταθερότητα του ''Είναι'' , στην λεγόμενη συντήρηση των πραγμάτων ως έχει αλλά το άλλο του το μάτι έχει στραμμένο στο Μέλλον δηλαδή του αρέσει και η ρευστότητα του γίγνεσθαι. Δηλαδή θέλει να είναι μέσα και στις εξελίξεις . Θέλει να αλλάξουν και τα πράγματα ,άσχετα προς ποια κατεύθυνση . Η ρευστότητα περικλείει ηδονή. Δημιουργεί την συνουσία και τον νέο άνθρωπο , με νέες ιδέες ικανές να ανατρέψουν το παλαιομένο σκηνικό που ο ίδιος έστησε αλλά δεν του αρέσει πλέον ή το βαρέθηκε . Θέλει να δεί και κάτι άλλο διαφορετικό . Δεν ξέρει βέβαια ακριβώς τι θέλει . Το νέο θα το αξιολογήσει στην πορεία , μέχρι να γίνει και αυτό κατεστημένο. Έχουμε λοιπόν την εξέλιξη των πραγμάτων . Η εμπειρία δια μέσω των αιώνων μας δίνει την δυνατότητα να αξιολογήσουμε την εξέλιξη των πραγμάτων . Δηλαδή την τάση του ανθρώπου για το νέο . Νομίζω ότι το συμπέρασμα αβίαστα είναι ότι ο άνθρωπος μέσω του νέου προσπαθεί να διευκολύνει τον βίο του . Προσπαθεί να ανακαλύψει τρόπους και πράγματα που θα τον βοηθήσουν περισσότερο πρακτικά στην καθημερινή του ρουτίνα . πχ αυτοκίνητο , αεροπλάνο , τραίνο που θα τον απαλλάξει από το αργό πλοίο ή κάρο. Έχει δηλαδή ο άνθρωπος την τάση να δώσει μία ταχύτητα στην εξέλιξη . Ότι είναι να γίνει , να γίνει γρήγορα. Ακόμη και η καταστροφή , αρκεί να γίνει και να προλάβει να γίνει μάρτυρας του μέλλοντος . Θέλει μια επιτάχυνση των πραγμάτων για να προλάβει να δεί το τέλος του Θεϊκού έργου . Όποιο και αν είναι αυτό . Η τάση του ανθρώπου σήμερα μπορούμε να πούμε είναι προς την Τεχνολογική εξέλιξη.
Δηλαδή ποιά άλλη τάση θα μπορούσε να έχει δια μέσω των αιώνων ; Φυσικά την Πνευματική . Στην τάση αυτή μπορούμε σήμερα αβίαστα να πούμε ότι έχει μείνει πίσω . Γιατί ; Γιατί για κάποιο λόγο , ο μέσος άνθρωπος δεν θέλει να σκέφτεται . Η σκέψη τον κουράζει και τον δημιουργεί κατάθλιψη . Ο λόγος ; Γιατί η σκέψη τον οδηγεί σε αδιέξοδο και στην εσωτερική του ματαίωση . Δεν βλέπει εκεί εξέλιξη , καλή ή κακή δεν έχει σημασία . Ότι είναι αργό και δεν έχει άμεσα αποτελέσματα , απορρίπτεται στην συνείδησή του . Προτιμά λοιπόν την Τεχνολογική εξέλιξη που τα αποτελέσματα τουλάχιστον είναι ορατά.Έστω και καταστροφικά. Είναι σχεδόν βέβαιο σήμερα ότι ο άνθρωπος στην συνείδησή του θα γνέψει θετικά στο πείραμα με τα σπίρτα , τα οποία βέβαια θα αναφλεγούν και θα τον κάψουν και αυτόν τον ίδιο . Το πρωτοπατορικό αμάρτημα δηλαδή ήταν αναπόφευκτο . Η συνείδησή του έχει μάλλον μια αυτοκαταστροφική τάση . Κάτι μεταξύ Λιαντίνη και Καρυωτάκη . Μία ηρωική έξοδος από το σκηνικό της ζωής που προτίμησαν τον γρήγορο θάνατο αντί ενός αργού.
Μάλλον πρέπει να πούμε ότι ο άνθρωπος έχει θυσιάσει και έχει θέσει την πνευματική του εξέλιξη στην υπηρεσία της Τεχνολογικής του εξέλιξης . Δηλαδή να πούμε με απλά λόγια δεν αναπτύσσει το πνεύμα του αυτοδύναμα ή ακόμη και να θέσει την Τεχνολογική του εξέλιξη στην υπηρεσία της Πνευματικής του εξέλιξης. Συνεπώς, για το λόγο αυτό και μόνο οδηγούμαστε στον όλεθρο της Ύλης και της ανθρωπότητας . Το λάθος είναι στον προγραμματισμό ; Τότε πρέπει να μιλάμε για έναν άδικο Θεό και να δικαιώνεται ο Αναξίμανδρος που πρέσβευε ότι είναι ύβρις ακόμη και ύπαρξις του ανθρώπου ...
Μέλλον - Παρών - Παρελθόν
