ΚΥΚΛΑΔΕΣ ... Το όνομα τους δόθηκε από τους αρχαίους γεωγράφους εξαιτίας της κυκλικής διάταξης γύρω απ' την ιερή νήσο Δήλο (γενέτειρα της θεάς Άρτεμης και του Απόλλωνα) σε αντιδιαστολή των υπολοίπων νήσων του Αιγαίου που τις αποκαλούσαν Σποράδες.
Ο πλούτος που συγκεντρώθηκε στο νησί και οι φιλικές σχέσεις των Δηλίων με τη Ρώμη ήταν η κύρια αιτία της καταστροφής. Η Δήλος καταστράφηκε και λεηλατήθηκε δυο φορές: το 88 π.Χ. από τον βασιλιά του Πόντου Μιθριδάτη, που ήταν σε πόλεμο με τους Ρωμαίους, και το 69 π.Χ., από τους πειρατές του Αθηνόδωρου, συμμάχου του Μιθριδάτη. Από τότε, το νησί έπεσε σε παρακμή και σταδιακά εγκαταλείφθηκε.
Στον Ελλαδικό χώρο, ο οποίος δέχεται έντονες επιδράσεις γεωμαγνητικών ακτινοβολιών, καθώς είναι η πρώτη ξηρά που δημιουργήθηκε στον πλανήτη, ορισμένες θετικές γεωμαγνητικές ακτινοβολίες που εκπέμπονται σε ιδιαίτερους χώρους ,όπως της ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ και της ΔΗΛΟΥ είναι από τις ισχυρότερες στον κόσμο.. Γι΄αυτό , το να παραμείνει κανείς και να κοιμηθεί σε αυτούς τους χώρους έχει ευεργετικά αποτελέσματα στην υγεία και σε όλη την ψυχοσωματική ισορροπία του ανθρώπου.
Ίση απόσταση από το ιερό νησί της Δήλου έχουν:
- Κόρινθος – Μυτιλήνη (1188 στάδ. – κύκλος Αλέξανδρου Κόλμπε)
- Ασκληπιείο Κω – Ασκληπιείο Επιδαύρου (1020 σταδ.)
- Αθήνα – Καρδαμύλη Χίου (800 σταδ. – κύκλος Πυκεβίλ)
- Σμύρνη – Θήβα (1080 στάδια – κύκλος Αμερικανών Φιλελλήνων)
- Θέρμη Θεσσαλονίκης – Φίλιπποι
- Ρέθυμνο – Δίκτυννα – Κνωσός (1256 σταδ. – κύκλος Ιωσήφ Ροζαλόρ)
- Ιδαίον άντρο – μαντείο Τροφωνίου (1296 σταδ. – κ. Φιλελλήνων Κομιτάου)
- Σπάρτη – Πέργαμος (1360 σταδ. – κύκλος Χάμιλτων)
- Ίλιον Τρωάδος – Ιωλκός (κύκλος Εταιρίας Φιλικών)
- Δελφοί – Αλεξάνδρεια Τρωάδος (1460 σταδ. – κύκλος Νηλ Άρμστρογκ)
- Αργος – Μυκήνες, 1200 στάδια (1210 σταδ. – κύκλος Καποδίστρια)
- Σαμοθράκη – Θέρμον (1859 σταδ. – κύκλος Ιακ. Μονρώ)
Ο κύκλος είναι η τομή μιας τέλειας σφαίρας που με την σειρά της συμβολίζει γεωμετρικά το άπαν του Σύμπαντος κόσμου. Σχετίζεται με τον Ήλιο και τη Σελήνη καθώς επίσης με τον ουροβόρο όφι και το γιν/γιανγκ. Ο κύκλος είναι αντικείμενο προστασίας, το οποίο αποκρούει την αρνητικότητα.
Ο κύκλος είναι σύμβολο της αιωνιότητας, της ενότητας, της μετενσάρκωσης "..Ο ίδιος ο Διόνυσος είναι αυτός που γνωστοποιεί στη μητέρα του τη στιγμή κατά την οποία η ψυχή επι-τυγχάνει την απελευθέρωση: «Πες στην Περσεφόνη ότι ο ίδιος ο Βάκχος σε ελευθέρωσε». Alberto Bernabe.
Ο Διόνυσος είναι η δημιουργική δυναμη της φύσης που αναγεννάται μέσα απο την θάνατο. Το νήμα που χρησιμοποίησα παραπέμπει στον τρόπο που ο Νόννος κρατάει και συνεχίζει νήμα της Ομηρικής παράδοσης και τον τρόπο που πλέκονται οι επιδράσεις αυτές με αυτές με την τραγωδία, την αλεξανδρινή και ρωμαϊκή ποίηση και όλες μαζί δημιουργούν ένα έργο επικό που αποτελεί αντανάκλασεις της εκστρατείας του Μ. Αλεξάνδρου.
Ο κύκλος είναι σύμβολο της αιωνιότητας, της ενότητας, της μετενσάρκωσης "..Ο ίδιος ο Διόνυσος είναι αυτός που γνωστοποιεί στη μητέρα του τη στιγμή κατά την οποία η ψυχή επι-τυγχάνει την απελευθέρωση: «Πες στην Περσεφόνη ότι ο ίδιος ο Βάκχος σε ελευθέρωσε». Alberto Bernabe.
Ο Διόνυσος είναι η δημιουργική δυναμη της φύσης που αναγεννάται μέσα απο την θάνατο. Το νήμα που χρησιμοποίησα παραπέμπει στον τρόπο που ο Νόννος κρατάει και συνεχίζει νήμα της Ομηρικής παράδοσης και τον τρόπο που πλέκονται οι επιδράσεις αυτές με αυτές με την τραγωδία, την αλεξανδρινή και ρωμαϊκή ποίηση και όλες μαζί δημιουργούν ένα έργο επικό που αποτελεί αντανάκλασεις της εκστρατείας του Μ. Αλεξάνδρου.
ο Ιερός Κύκλος έχει δύο όψεις: Μαύρο- Άσπρο, Ήλιος - Σελήνη, Αρσενικό - Θηλυκό, Φως - Σκοτάδι κ.ά..
Τέλος στον Ορφισμό, ο Χρόνος και η Μοίρα, ήταν και τα δύο κύκλοι.
==============================================================
¨Ολα αρχίζουν κάπου, κάποτε και όλα τελειώνουν κάπου, κάποτε – και τούτη η εξελικτική πορεία συνεχίζεται στον αιώνα τον άπαντα. Για τη δυτική σκέψη,η αιώνιότητα είναι ο ατέρμων χρόνος που κυλάει προς μια μοναδική κατεύθυνση,όπως τα ποτάμια, ενώ για την
ανατολική σκέψη, η έννοια του ιστορικού χρόνου δεν υφίσταται καν, αφού όλα,παρελθόντα, τωρινά και μελλούμενα, τελούνται στον κυκλικό χρόνο της αιωνιότητας.
Η ευθεία είναι το γεωμετρικό σχήμα της αβεβαιότητας και της απροσδιοριστίας: ∆εν ξέρεις μέχρι που μπορεί να προεκταθεί μια ευθεία. Ο κύκλος είναι το γεωμετρικό σχήμα της βεβαιότητας και της σταθερότητας: Ξέρεις πως ό,τι υπάρχει εντός του κύκλου είναι καλά προφυλαγμένο μέσα στην κλειστή καμπύλη, που ούτε αρχίζει κάπου ούτε τελειώνει κάπου. Η αρχή και το τέλος της καμπύλης του κύκλου είναι το ίδιο πράγμα και τούτη την αρχή που είναι και τέλος, μπορείς να την τοποθετήσεις σ'όποιο σημείο της περιφέρειας θέλεις. Ο Θεός λοιπόν έχει το σχήμα του κύκλου: Η αρχή και το τέλος του συμπίπτουν αιωνίως και γι'αυτό είναι Άναρχος (χωρίς αρχή),ενώ “κατοικία” του είναι ολόκληρη η περιφέρεια του κύκλου που περικλείει τα δημιουργήματα του. Απο θεολογική άποψη, και σύμφωνα με τα παραπάνω,νοσταλγία είναι η θλιμμένη αναπόληση της σιγουριάς του χαμένου κύκλου ή του χαμένου Θεού.
====================================================Τέλος στον Ορφισμό, ο Χρόνος και η Μοίρα, ήταν και τα δύο κύκλοι.
==============================================================
¨Ολα αρχίζουν κάπου, κάποτε και όλα τελειώνουν κάπου, κάποτε – και τούτη η εξελικτική πορεία συνεχίζεται στον αιώνα τον άπαντα. Για τη δυτική σκέψη,η αιώνιότητα είναι ο ατέρμων χρόνος που κυλάει προς μια μοναδική κατεύθυνση,όπως τα ποτάμια, ενώ για την
ανατολική σκέψη, η έννοια του ιστορικού χρόνου δεν υφίσταται καν, αφού όλα,παρελθόντα, τωρινά και μελλούμενα, τελούνται στον κυκλικό χρόνο της αιωνιότητας.
Η ευθεία είναι το γεωμετρικό σχήμα της αβεβαιότητας και της απροσδιοριστίας: ∆εν ξέρεις μέχρι που μπορεί να προεκταθεί μια ευθεία. Ο κύκλος είναι το γεωμετρικό σχήμα της βεβαιότητας και της σταθερότητας: Ξέρεις πως ό,τι υπάρχει εντός του κύκλου είναι καλά προφυλαγμένο μέσα στην κλειστή καμπύλη, που ούτε αρχίζει κάπου ούτε τελειώνει κάπου. Η αρχή και το τέλος της καμπύλης του κύκλου είναι το ίδιο πράγμα και τούτη την αρχή που είναι και τέλος, μπορείς να την τοποθετήσεις σ'όποιο σημείο της περιφέρειας θέλεις. Ο Θεός λοιπόν έχει το σχήμα του κύκλου: Η αρχή και το τέλος του συμπίπτουν αιωνίως και γι'αυτό είναι Άναρχος (χωρίς αρχή),ενώ “κατοικία” του είναι ολόκληρη η περιφέρεια του κύκλου που περικλείει τα δημιουργήματα του. Απο θεολογική άποψη, και σύμφωνα με τα παραπάνω,νοσταλγία είναι η θλιμμένη αναπόληση της σιγουριάς του χαμένου κύκλου ή του χαμένου Θεού.
Ένας πολύ προηγμένος πολιτισμός είχε υπάρξει στη Γη, 65.000 περίπου χρόνια πριν, έχει υποστηρίξει ο συγγραφέας Maurice Chatelain, πρώην τεχνικός της NASA.
Θεωρείται ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της θεωρίας των «αρχαίων εξωγήινων», δηλαδή πως επισκέπτες από το διάστημα βοήθησαν την ανθρωπότητα με προηγμένες πληροφορίες στα μαθηματικά, την ηλεκτρική ενέργεια και την αστρονομία στο απώτατο παρελθόν.
Maurice Chatelain
Στο βιβλίο του «Οι κοσμικοί πρόγονοί μας» υπάρχει ένα κεφάλαιο με τίτλο: «Ο Μαλτέζικος Σταυρός του Αιγαίου».
Υποστηρίζει μέσα στο κεφάλαιο αυτό ότι αν συνδέσουμε κάποιες συγκεκριμένες τοποθεσίες του ελλαδικού χώρου με ευθείες γραμμές από σημείο σε σημείο με την ακόλουθη σειρά:
Δήλος (στο κέντρο), Ματαπάν, Ερμιόνη, Δελφοί – Δήλος, Ψαθούροι, Λέσβος, Αντάνδρος, Δήλος, Σαρδής, Δίδυμα, – Δήλος, Άκρα, Ντιά, Αράντεν και Δήλος,
σχηματίζουμε την γεωμετρική μορφή που είναι γνωστή ως «Μαλτέζικος Σταυρός».
Δηλαδή ότι κατά μήκος των γραμμών και στις κορυφές των σημείων αυτών, βρέθηκαν ιεροί χώροι / ναοί στις αντίστοιχες θέσεις της γης. Ο ίδιος ο σταυρός αποτελείται από 3/28 ° και 4/28 ° ενός κύκλου σύμφωνα με το βιβλίο του Chatelain και είναι ακριβής σε έως την πέμπτη δεκαδική. Ο κύκλος έχει διάμετρο ακριβώς 540 χιλιομέτρων και μπορεί να φαίνεται αλλοιωμένος καθώς ο χάρτης είναι σε ένα γεωγραφικό σύστημα συντεταγμένων που επίσης σημαίνει ότι οι ευθείες γραμμές σε μια απόσταση δεν φαίνονται ακριβώς ευθεία καθώς αρχίζουν να καμπυλώνουν.
Ορισμένα σημεία είναι τώρα βυθισμένα, αλλά αυτό δεν συνέβαινε πάντοτε, καθώς πριν από τα 10 χιλιάδες περίπου χρόνια(τέλος της εποχής των παγετώνων) η στάθμη της θάλασσας ήταν τουλάχιστον 170 μέτρα χαμηλότερα από σήμερα. Τοποθεσίες στην ηπειρωτική Ελλάδα που δεν ταιριάζουν με τις διασταυρώσεις, θα μπορούσαν να προκύψουν από το γεγονός πως η λιθοσφαιρική πλάκα κινείται προς βορρά.
Δήλος (στο κέντρο), Ματαπάν, Ερμιόνη, Δελφοί – Δήλος, Ψαθούροι, Λέσβος, Αντάνδρος, Δήλος, Σαρδής, Δίδυμα, – Δήλος, Άκρα, Ντιά, Αράντεν και Δήλος,
σχηματίζουμε την γεωμετρική μορφή που είναι γνωστή ως «Μαλτέζικος Σταυρός».
Δηλαδή ότι κατά μήκος των γραμμών και στις κορυφές των σημείων αυτών, βρέθηκαν ιεροί χώροι / ναοί στις αντίστοιχες θέσεις της γης. Ο ίδιος ο σταυρός αποτελείται από 3/28 ° και 4/28 ° ενός κύκλου σύμφωνα με το βιβλίο του Chatelain και είναι ακριβής σε έως την πέμπτη δεκαδική. Ο κύκλος έχει διάμετρο ακριβώς 540 χιλιομέτρων και μπορεί να φαίνεται αλλοιωμένος καθώς ο χάρτης είναι σε ένα γεωγραφικό σύστημα συντεταγμένων που επίσης σημαίνει ότι οι ευθείες γραμμές σε μια απόσταση δεν φαίνονται ακριβώς ευθεία καθώς αρχίζουν να καμπυλώνουν.
Ορισμένα σημεία είναι τώρα βυθισμένα, αλλά αυτό δεν συνέβαινε πάντοτε, καθώς πριν από τα 10 χιλιάδες περίπου χρόνια(τέλος της εποχής των παγετώνων) η στάθμη της θάλασσας ήταν τουλάχιστον 170 μέτρα χαμηλότερα από σήμερα. Τοποθεσίες στην ηπειρωτική Ελλάδα που δεν ταιριάζουν με τις διασταυρώσεις, θα μπορούσαν να προκύψουν από το γεγονός πως η λιθοσφαιρική πλάκα κινείται προς βορρά.
Κέντρο του σχήματος είναι η Δήλος σύμφωνα με τον Chatelain
Όσον αφορά τη σημασία και την προέλευση του Μαλτέζικου Σταυρού ως σύμβολο, το συναντάμε πρώτη φορά ως διακοσμητικό στοιχείο στον βυζαντινό πολιτισμό από τον 6ο αιώνα μ.Χ. Η σύνδεση του συμβόλου με την παράκτια πόλη Amalfi της νότιας Ιταλίας χρονολογείται στον 11ο αιώνα, καθώς το συγκεκριμένο σύμβολο φέρεται να βρίσκεται σε νομίσματα που κόπηκαν τότε στο Δουκάτο του Αμάλφι.
Σταυρός της Μάλτας
Ωστόσο, κανένα ιστορικά γνωστό και αποδεκτό στοιχείο δεν δείχνει ότι ο σταυρός της Μάλτας οκτώ σημείων χρησιμοποιήθηκε από τους Ιππότες της Μάλτας πριν εμφανιστεί στα νομίσματα της Μάλτας το 1567. Σαν σύμβολο χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους Ιωαννίτες Ιππότες(Ιππότες της Μάλτας) κατά τον 15ο αιώνα και από πολλές μυστικές λέσχες στα χρόνια που ακολούθησαν έως σήμερα. Ο σταυρός της Μάλτας (ή σταυρός των οκτώ σημείων) κατά τον Σίρλοτ εκφράζει τις κεντρομόλες δυνάμεις της Γης. Σύμφωνα, όμως, με τις μυστικές διδασκαλίες των εσωτερικών σχολών της Δύσης, ο σταυρός αυτός που φαίνεται να αποτελείται από τις κεφαλές τεσσάρων τόξων, παριστάνει τη γρήγορη και δυνατή επίδραση του Φωτός. Του Φωτός που έρχεται πίσω από το πέπλο εκείνο που καλύπτει την εκτυφλωτική ακτινοβολία της δημιουργικής πηγής.
Δυστυχώς, ο Chatelain δεν ανέφερε ποτέ από πού προέρχονταν τα στοιχεία του, ούτε αναφέρθηκε για αυτά στα κεφάλαια. Ίσως βέβαια και η απόκρυψη των πηγών του να ήταν και επιτηδευμένη, καθώς φημολογείται ότι η Nasa κατέχει χειρόγραφα αρχαίων Ελλήνων που θεωρούνται χαμένα στο ευρύ κοινό όπως το «περί Αιθέρος» του Αριστοτέλη. Μήπως γνώριζε κάποια πράγματα εκ των έσω που δεν έπρεπε να γνωρίζει;
Αν θεωρήσουμε ορθή την θεωρία του Chatelain, ο Σταυρός της Μάλτας του ελλαδικού χώρου, με την ακρίβεια εκατοστού, μπορεί να δημιουργήθηκε μόνο με εξελιγμένα δορυφορικά συστήματα καθοδήγησης θέσης. Ήταν αδύνατο «σύμφωνα με τη συμβατική ιστορία» να δημιουργήσει κάποιος κάτι τόσο πολύπλοκο με τα τεχνολογικά δεδομένα της τότε εποχής. Μήπως τελικά η προϊστορία είναι πολύ διαφορετική από ότι σήμερα γνωρίζουμε;
Σταυρός της Μάλτας
Ωστόσο, κανένα ιστορικά γνωστό και αποδεκτό στοιχείο δεν δείχνει ότι ο σταυρός της Μάλτας οκτώ σημείων χρησιμοποιήθηκε από τους Ιππότες της Μάλτας πριν εμφανιστεί στα νομίσματα της Μάλτας το 1567. Σαν σύμβολο χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους Ιωαννίτες Ιππότες(Ιππότες της Μάλτας) κατά τον 15ο αιώνα και από πολλές μυστικές λέσχες στα χρόνια που ακολούθησαν έως σήμερα. Ο σταυρός της Μάλτας (ή σταυρός των οκτώ σημείων) κατά τον Σίρλοτ εκφράζει τις κεντρομόλες δυνάμεις της Γης. Σύμφωνα, όμως, με τις μυστικές διδασκαλίες των εσωτερικών σχολών της Δύσης, ο σταυρός αυτός που φαίνεται να αποτελείται από τις κεφαλές τεσσάρων τόξων, παριστάνει τη γρήγορη και δυνατή επίδραση του Φωτός. Του Φωτός που έρχεται πίσω από το πέπλο εκείνο που καλύπτει την εκτυφλωτική ακτινοβολία της δημιουργικής πηγής.
Δυστυχώς, ο Chatelain δεν ανέφερε ποτέ από πού προέρχονταν τα στοιχεία του, ούτε αναφέρθηκε για αυτά στα κεφάλαια. Ίσως βέβαια και η απόκρυψη των πηγών του να ήταν και επιτηδευμένη, καθώς φημολογείται ότι η Nasa κατέχει χειρόγραφα αρχαίων Ελλήνων που θεωρούνται χαμένα στο ευρύ κοινό όπως το «περί Αιθέρος» του Αριστοτέλη. Μήπως γνώριζε κάποια πράγματα εκ των έσω που δεν έπρεπε να γνωρίζει;
Αν θεωρήσουμε ορθή την θεωρία του Chatelain, ο Σταυρός της Μάλτας του ελλαδικού χώρου, με την ακρίβεια εκατοστού, μπορεί να δημιουργήθηκε μόνο με εξελιγμένα δορυφορικά συστήματα καθοδήγησης θέσης. Ήταν αδύνατο «σύμφωνα με τη συμβατική ιστορία» να δημιουργήσει κάποιος κάτι τόσο πολύπλοκο με τα τεχνολογικά δεδομένα της τότε εποχής. Μήπως τελικά η προϊστορία είναι πολύ διαφορετική από ότι σήμερα γνωρίζουμε;
