ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Οι αυθεντικοί πολιτισμοί που υπάρχουν στον πλανήτη είναι δύο : ο Ελληνικός και ο Κινέζικος . Τον ΙΕ'  αιώνα ενεφανίσθη ένας τρίτος πολιτισμός , που ονομάσθηκε Αναγέννηση και κατόπιν Δύση . Αυτός ο πολιτισμός εξαπλώθηκε  σε όλον τον πλανήτη και κατέκτησε τους δύο μεγάλους πολιτισμούς των Ελλήνων και των Κινέζων , φαινόμενο που ονομάσθηκε , Δυτικοποίηση.

Στα μέρη όμως του πλανήτη που είχαν παραμείνει βάρβαρα , δηλαδή στην Αμερική , την Αυστραλία , την Νέα Ζηλανδία και την Αφρική ,εστάλησαν τα απόβλητα της Δυτικής κοινωνίας , κλέφτες ,πόρνες , παντός είδους τυχοδιώκτες , οι οποίοι αφάνισαν τους γηγενείς βαρβάρους ,παίρνοντας την θέση τους , χωρίς να κατορθώσουν οι τυχοδιώκτες να διαδώσουν τον Δυτικό πολιτισμό , στα ερημωμένα εδάφη που κατέλαβαν. Τα ήθη και τα έθιμα των γηγενών βαρβάρων αλλά και των κατακτητών βαρβάρων ονομάσθηκε κουλτούρα , η οποία αντικαθιστούσε την λέξη πολιτισμός που στην ουσία υποβιβάστηκε στο επίπεδο των εξωτερικών γνωρισμάτων , του υλικού τρόπου ζωής μιας κοινωνίας .

Ο Αμερικάνικος τρόπος ζωής της coca cola , mc donald burger , blue jeans , country music κλπ απέχει πολύ από τον Δυτικό ευρωπαϊκό πολιτισμό , και συνιστά κουλτούρα. Η λέξη πολιτισμός που σημαίνει βασικά πόλις , αλλά και πολίτης και πόλεμος ξεκίνησε και αναπτύχθηκε στην αρχαία Αθήνα . Στην ουσία στην αρχαία Αθήνα για να αναπτυχθεί ο πολιτισμός , προϋπόθεση ήταν να αναπτυχθεί ένας έρωτας του πολίτη για την πόλη του. Δηλαδή ο αρχαίος Αθηναίος , ζούσε , εξελίσσεται  και πεθαίνει πάντα στην Αθήνα .  ΠΟΛΙΣ - ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΠΟΛΕΜΟΣ - POLICE
 Εν αντιθέσει με τον σημερινό Νεοϋορκέζο που για κάποια δολάρια παραπάνω είναι έτοιμος να μεταναστεύσει σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Έτσι , από τον Αμερικάνο λείπει η βαθιά νοσταλγία του Έλληνα μετανάστη για την πόλη του και το χωριό του ... Αρα για να αναπτυχθεί ένας πολιτισμός δεν πρέπει να είσαι νομάς . Τα χαρακτηριστικά των νομάδων , είναι η αφοσίωση στην δράση και την ακατάπαυστη κινητικότητα. Το λεξιλόγιό του είναι απλό και απέριττο και δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με τον εαυτό του και να εμβαθύνει. fast track , fast food , δεν έχει χρόνο για χάσιμο.

 Έχει χάσει την έννοια του μέτρου , και καταναλώνει τα πάντα σε μεγάλες ποσότητες κάτι που του δίνει και μεγάλη ευχαρίστηση. Είναι υπέρ της ποσότητας και όχι υπέρ της ποιότητας . Η χρονοβόρα διαδικασία της κουζίνας είναι αδιανόητη για τον μέσο Αμερικάνο. Όλα πρέπει να είναι φαντασμαγορικά , εντυπωσιακά   και γρήγορα εναλλασσόμενα για να τον κρατήσουν ξύπνιο . Όπως οι Αμερικάνικες ταινίες . Η γνώση έχει αξία , μόνο όταν σου αποφέρει χρήμα . Ο μέσος Αμερικάνος έχει απομυθοποιήσει την γνώση και δεν διστάζει να το ομολογήσει όταν  κάτι - δεν το γνωρίζει .

Έχει την αφέλεια μικρού παιδιού . Από το χαρακτηριστικό αυτό προέρχεται και η έλλειψη προσποιητής ευγένειας .

Υπάρχει παντελή έλλειψη χάρης . Το χαμόγελο είναι πλαστικό , οι κινήσεις ρομποτικές , η σεξουαλικότητα τεχνητή που ανάγεται σε body building. Σε αντίθεση με την γυναίκα της Δύσης και του Βυζαντίου που καλύπτει όλο το σώμα με φαρδυά ρούχα , που υποχρεώνει τον άνδρα να επικεντρωθεί στα τεράστια και βαθιά μάτια της και στον πλούτο της ψυχής της .

Σημειωτέον τα κύρια χαρακτηριστικά του Ελληνικού και του Κινέζικου πολιτισμού είναι το μέτρον .     

Στα Ελληνικά η λέξη κουλτούρα δεν υπάρχει . Και αυτό , όχι μόνον διότι ο ορισμός της λέξης συνδέεται με τις σύγχρονες έννοιες έθνους και εθνικισμού , αλλά και διότι πάντα το ελληνικό ιδεώδες δεν ήταν εθνικιστικό και δεν συνδέεται με σύνορα ψυχικά ή πολιτικά. Το ελληνικό πρότυπο απευθύνεται στον Άνθρωπο επί της γης , επί των πλανητών , επί των γαλαξιών , επί του Σύμπαντος ! Για αυτό , αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς , ένας είναι ο πολιτισμός , ο Ελληνικός , με εξαίρεση ίσως τον Κινέζικο  , και όλοι οι άλλοι αποκαλούμενοι καταχρηστικώς πολιτισμοί προέρχονται από τους δύο αυτούς πολιτισμούς ... Ένας πολιτισμός συνδέεται με διαχρονικότητα και έχει ιστορικό βάθος. Η κουλτούρα ,αντίθετα συνδέεται με τον νομαδισμό , όπως και η ιστορική έννοια των βαρβάρων συνδέεται επίσης με τον νομαδισμό ή με την σύγχρονη μορφή του , την λαθρομετανάστευση και τον τυχοδιωκτισμό. Ο πολιτισμός συνδέεται με εγκατεστημένο πληθυσμό δηλαδή αρχικώς με την αγροτική κοινωνία. Ένας πολιτισμός οικοδομείται ως σύνθεση νομάδων που κατακτούν τους εγκατεστημένους αγρότες , τους διοικούν και κατόπιν αυτού κατακτώνται από τους δούλους τους και εκπολιτίζονται. Η συνεχής μετακίνηση επί των ίππων δεν δημιουργεί ιστορία , και συνεπώς δεν δημιουργεί πολιτισμό.
Στην σύγχρονη Αμερική έχουμε τον λεγόμενο Νομαδικό Καπιταλισμό . Ο νομάς - βάρβαρος δεν εκφράζεται μέσω της Ιστορίας , η οποία και τον αφήνει αδιάφορο , αλλά μέσω της κοινωνιολογίας , δηλαδή των εθίμων της καθημερινότητάς του. Βαρβαρότης , δεν σημαίνει φυσικά και έλλειψη τέχνης . Όπως και στην προϊστορία υπήρχε τέχνη και στην Αφρική υπάρχει τέχνη και στους νομάδες Ινδιάνους υπάρχει τέχνη. Στους μεγάλους πολιτισμούς , η είσοδος των βαρβάρων νομάδων είχε ως αποτέλεσμα τον εκπολιτισμό των βαρβάρων και όχι τον εκβαρβαρισμό των πολιτισμένων . Έτσι ο Ελληνικός πολιτισμός κατόρθωσε επί αιώνες να αφομοιώσει όλους τους πολιτισμούς αλλά και να ανανεωθεί μέσω αυτών . Ακόμη και σήμερα οι Σλάβοι , πέραν των πρόσκαιρων πολιτικών σκοπιμοτήτων και τα προσωρινά οφέλη  , επιζητούν οι ίδιοι να αφομοιωθούν από τον Ελληνικό πολιτισμό , αναγνωρίζοντας αυτόν ως ανώτερο . Σε βάθος χρόνου , θα ταυτιστούν με τον Ελληνικό πολιτισμό και θα χάσουν την κουλτούρα τους.
Ο σύγχρονος καπιταλισμός είναι το μόνο κοινωνικό-οικονομικό σύστημα ανεπίδεκτο πολιτισμού . Η τεράστια υλική υπεροχή του , τσακίζει όλους τους πολιτισμούς του πλανήτη και αποτρέπει οποιαδήποτε αλληλοεπίδραση. Συνεπώς ο εκβαρβαρισμός της οικουμένης με την διάδοση της Αμερικανικής κουλτούρας είναι δεδομένος . Ο μή Αμερικάνος νέος σε όλον τον πλανήτη ενώ κυοφορείται από άκρατο αντι-αμερικανισμό εν τούτοις όλες οι διασκεδάσεις του , όλα τα προϊόντα που αγοράζει , το ντύσιμό του , στην μουσική που ακούει , στο φαΐ που τρώει ,στις αθλητικές του προτιμήσεις,στις λεκτικές εκφράσεις του ,προσπαθεί να μοιάσει όσο το δυνατόν περισσότερο με το Αμερικάνικο πρότυπο ! Ο έντονος μιμητισμός του νέου τον σπρώχνει να θεωρεί πολιτισμό οτιδήποτε είναι ισχυρό και επιτυχημένο. 

ΒΙΛΧΕΜ ΡΑΙΧ - WILHELM REICH - Ο ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ

Στην εποχή μας , έζησε ένας άνθρωπος που μαζί με άλλους πρωτοπόρους της επιστήμης και της αναζήτησης , θέλησε να βγάλει τον άνθρωπο από τον φαύλο κύκλο του διαβόλου και της εξάρτησης των μονοπωλίων ,προσφέροντάς του ψυχική και σωματική υγεία ,δωρεάν απεριόριστη ενέργεια , οικολογική ισορροπία και συμπαντική συνείδηση . Λόγοι βέβαια αρκετοί για να συρθεί στις φυλακές , να συκοφαντηθεί και να περιθωριοποιηθεί ως ...διαταραγμένη προσωπικότητα . Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο Βίλχεμ Ράιχ.  

Όσοι έχουν μελετήσει λίγο την οποιαδήποτε φιλοσοφία ή θρησκεία , θα έχουν επισημάνει αυτή την μόνιμη και διαχρονική επιθυμία κάθε ανθρώπου : την ανάγκη του να ενωθεί με μία δύναμη ,πανταχού παρούσα - που κατά καιρούς και κατά τόπους έχει πάρει εκατοντάδες ονόματα . Πολλές φράσεις περιγράφουν αυτή την εγγενή ανάγκη ,είτε από την χώρο της φιλοσοφίας και της ψυχολογίας ή και της θρησκείας : επιστροφή στην Μήτρα , επιστροφή στην γλυκιά αγκαλιά της Μάνας Γης , επιστροφή στα χέρια του Θεού , στον Οίκο του πατρός κλπ .

Αλλά αν ο άνθρωπος είναι χωρισμένος από αυτή την δύναμη , θα πρέπει να υπάρχει κάποιος  λόγος . Και θα πρέπει να υπάρχει και κάποιος δρόμος που να μας επιτρέπει να ξαναγυρίσουμε στο πατρικό μας σπίτι.

Μέσα απ΄αυτή την σύγκρουση ανάμεσα στην συμπαντική-ενωτική(Ζευς) προέλευση και την ατομική-χωριστική(Δίας) υπόσταση του ανθρώπου ,γεννήθηκε η ιδέα του διαβόλου . Αυτού δηλαδή που διαβάλλει ,χωρίζει απομακρύνει … σε αντίθεση με τον Θεό που συμβάλει,ενώνει. Δυστυχώς οι περισσότερες φιλοσοφίες γύρω από την ανθρώπινη αθλιότητα ,είναι χτισμένες πάνω στην φυγή από το ουσιαστικό . Ο χώρος του διαβόλου είναι ένας φαύλος κύκλος ,μία κινούμενη άμμος. Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια κάνεις για να βγεις ,τόσο βαθύτερα χώνεσαι μέσα.

Ο διάβολος δεν είναι τίποτα άλλο από μία συμβολική αναφορά αυτού που ο Ράιχ ονόμασε Θωρακισμένος Άνθρωπος . Δεν είναι τίποτε άλλο από τον άνθρωπο που έχει αποκοπεί από κάθε άμεση επαφή με την φύση ,τους συνανθρώπους του και τις βασικές ζωτικές του λειτουργίες . Ένας τέτοιος άνθρωπος αναπτύσσει ένα υποκατάστατο επαφής με τον εαυτό του και τους άλλους ,που χαρακτηρίζεται κυρίως από μία έλλειψη αυθεντικότητας και αυθορμητισμού . Περιβάλλεται από ένα θώρακα συναισθηματικής ακαμψίας που αντανακλάται και στη σωματική του στάση και υγεία. Κάθε ερωτική ορμή βρίσκει το δρόμο της φραγμένο από το τείχος της θωράκισης. Έτσι για να εκφραστεί , είναι αναγκασμένη να τρυπήσει με βία το σκληρό αυτό τείχος , μεταβαλλόμενη αναπόφευκτα σε σκληρότητα και μίσος … Η καταστροφή του περιβάλλοντος , οι άρρωστες σχέσεις , η διαρκής μη ικανοποίηση είναι πλέον φυσικά επακόλουθα.

Όταν ένας οργανισμός ψυχομαχά , το ζωτικό στοιχείο μέσα του αμύνεται με δυνατούς σπασμούς - τους σπασμούς του θανάτου -  ενάντια στο σταμάτημα των ζωτικών λειτουργιών. Παρόμοια και η κοινωνία αμύνεται ενάντια στην ασφυξία στην οποία την καταδικάζουν τα λανθασμένα συστήματα σκέψης,με συστήματα καινούργια ,που φαίνονται συνήθως επαναστατικά ή πρωτάκουστα . Αν όμως τα κοιτάξουμε από πιο κοντά θα δούμε ότι πρόκειται για απεγνωσμένες προσπάθειες να ξαναζωντανέψουν ιδέες πάρα πολύ παλιές ,που  ή δεν είχαν μπορέσει να επικρατήσουν ή γιατί η μάζα των οκνηρών στο πνεύμα ανθρώπων τις είχαν κάνει στείρες.

Η θωράκιση του σώματος,εμποδίζει τις θεμελιακές οργανικές αισθήσεις και επομένως και κάθε αληθινή αίσθηση ευεξίας. Η αίσθηση του ιδίου μας του σώματος είναι ανύπαρκτη και μαζί μ΄ αυτήν και η αυτοποεποίθηση . Τις αισθήσεις μας αντικαθιστούν οι θεατρινισμοί και το ψευτοφιλότιμο. Με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος σχίζεται σε δύο αντιφατικές οντότητες : το σώμα που βρίσκεται από την μία πλευρά και την ψυχή και το πνεύμα από την άλλη. Η λογική και η διανόηση ,έχουν αποκοπεί από τον υπόλοιπο οργανισμό , ο οποίος θεωρείται ευσυγκίνητος και παράλογος και πρέπει να τιθασευτεί . Το πιό θλιβερό είναι ότι όλα αυτά με την κοινή λογική φαίνονται απόλυτα σωστά. Δεδομένου ότι ένα παχύ στρώμα κακίας παρεμβάλεται ανάμεσα στο φυσιολογικό βαθύ πυρήνα και την εξωτερική εμφάνιση, η αρχική καλοσύνη παραμένει κρυμμένη και απρόσιτη. Άρα οι συγκινήσεις θεωρούνται κακές και η διάνοια καλή. Η ιδέα μιας συνύπαρξης και συνεργασίας ανάμεσα στις υγιείς συγκινήσεις και στην υγιή διάνοια , δεν περνάει καν από το μυαλό. Ο μπλοκαρισμένος ζωτικός χώρος εκδηλώνεται με μορφή άγχους , μόλις η ειλικρινής αυτοθέαση προσπαθήσει να γκρεμίσει το σκληρό τείχος.

Η νοσταλγία του υπερφυσικού εξασφαλίζει αμέσως δύο ισχυρούς συμμάχους : ο ένας είναι η βιαιότητα που προκύπτει από την συνεχή προσπάθεια να κατανικηθεί η ακαμψία του οργανισμού. Ο άλλος είναι ο άφατος τρόμος που γίνεται αισθητός σαν φόβος θανάτου κάθε φορά που θυμάται τον χαμένο παράδεισο . Για αυτό άλλωστε ,όπου μία θρησκεία καταπίεσε τα φυσικά ένστικτα ,αναπτύχθηκε παράλογος φόβος για τον θάνατο...

Έτσι ο άνθρωπος φτιάχνει ένα μείγμα μυστικισμού ,βιαιότητος και φόβου για τις βασικές λειτουργίες της ζωής. Για να βγει από αυτό τον φαύλο κύκλο ,που μέσα του φυλακίστηκε από μόνος του , θα πρέπει :

• Να καταλάβει και να αναγνωρίσει ποιο είναι το λογικό ,ποιο είναι το χρήσιμο και ποιο το άχρηστο μέσα στο παραδοσιακό πλαίσιο της ζωής και της σκέψης. Χωρίς μια τέτοια προσπάθεια κατανόησης κάθε απόπειρα βελτίωσης της ανθρώπινης μοίρας είναι καταδικασμένη να πεθάνει ή ακόμη και να δημιουργήσει πολύ χειρότερες συνθήκες από αυτές που επεδίωκε να βελτιώσει . 
• Να πάψει να εξαγγέλλει νέα προγράμματα και να δημιουργεί νέες πολιτικές πλατφόρμες. Η φρικτή αλήθεια που δεν θέλουμε να δεχτούμε είναι ότι ο άνθρωπος αναγκάστηκε να δραπετεύσει από τον εαυτό του μόλις συνειδητοποίησε την αθλιότητά του , μόλις άρχισε να λαχταρά την ελευθερία του . Όλα τα μεγάλα φιλοσοφικά ,κοινωνικά ,θρησκευτικά κινήματα ήταν στην αρχή λογικά ,αλλά όλα ανεξαιρέτως - απευθυνόμενα σε θωρακισμένους ανθρώπους - εκφυλίστηκαν αργά η γρήγορα , και η διαδικασία εκφυλισμού τους προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερη βαρβαρότητα.

Πρέπει επίσης να αντιληφθούμε ότι η έξοδος από το κατεστημένο κοινωνικό και ηθικό οικοδόμημα ,δεν σημαίνει αναρχία ούτε αρνητική απομόνωση . Σημαίνει απλά να κοιτάξεις τα πράγματα όπως έχουν , όσο θλιβερά ή γελοία και αν είναι ! Το δικό μας πρόβλημα θα πρέπει να είναι με ποιο τρόπο θα μπορέσουμε να κάνουμε τους ανθρώπους να γυρίσουν στον εαυτό τους , πως θα τους απελευθερώσουμε από τις αναρίθμητες ύπουλες καταστροφές και αηδιστικές μανούβρες ενός κόσμου στον οποίο βασιλεύουν η πολιτική , η αισχροκέρδεια , η νευρωτική διαπεδαγώγηση και μία ιατρική δειλή και επαγγελματική.

Μπορεί να μας φανεί παράξενο αλλά το κυριότερο εμπόδιο που θα συναντήσουμε στο δρόμο μας θα είναι ο φόβος απέναντι στη ζωή ,στον έρωτα , στη μεγαλειώδη απλότητα της φυσικής λειτουργίας , ο φόβος που  είναι φωλιασμένος μέσα στους ίδιους τους ανθρώπους ...

Είναι σίγουρο πως η θρησκεία και ο μυστικισμός δεν έκαναν λάθος επιμένοντας πως υπάρχει ένα βασίλειο του διαβόλου. Ο διάβολος αντιπροσωπεύει το απόλυτο 'κακό' και ο άνθρωπος αισθάνθηκε το ΄κακό΄ σαν πειρασμό . Το ερώτημα είναι γιατί δεν αισθάνθηκε και τον Θεό σαν πειρασμό ; Αν ο διάβολος συμβολίζει την διεστραμμένη φύση και ο θεός την αυθεντική πρωτογενή , γιατί ο άνθρωπος αισθάνεται να έλκεται τόσο πολύ από τον διάβολο και όχι από τον Θεό ; Προς τι όλη αυτή η τεράστια ,πάντα ανασχετική και στερητική ταυτόχρονα προσπάθεια του ανθρώπου να λυτρωθεί από την 'αμαρτία' (από τον πειρασμό του διαβόλου) όταν η ομορφιά , η αρμονία και η ζωοποιός δύναμη του θεού είναι τόσο φανερές και πειστικές ; Για άλλη μία φορά η απάντηση είναι η ίδια : ο διάβολος είναι ελκυστικός και εύκολος να τον ακολουθήσει κανείς ,γιατί αντιπροσωπεύει τις δευτερογενείς ορμές (υποκατάστατα) που είναι βολικές και προσιτές στον καθένα !

Ο Θεός είναι βαρετός και μακρινός ,γιατί αντιπροσωπεύει τον πυρήνα της ζωής που η θωράκιση έκανε απρόσιτο . Ετσι αποβαίνει ένα υψηλό μα απρόσιτο ιδανικό και ο διάβολος η πανταχού παρούσα κυρίαρχη πραγματικότητα.

Ο άνθρωπος κάνει πάντα ένα φανερό λάθος που δεν το παραδέχεται : έχει τάση να συμπεραίνει από την δική του φύση , για την οποία δεν γνωρίζει απολύτως τίποτε , την ουσία της φύσης γενικότερα . Δεν θέλουμε να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να πάμε παρά από τη φύση στον άνθρωπο και ποτέ από τον άνθρωπο στην φύση .

Η Φύση στη βάση της είναι απλή . Αυτή ακριβώς την απλότητα στις ανθρώπινες σχέσεις για παράδειγμα δεν είναι δυνατόν να καταλάβει ο Θωρακισμένος οργανισμός. Και όμως ότι είναι φυσικό και μεγάλο είναι και απλό ! . Ξέρουμε πολύ καλά πως οι μεγάλες και απλές γραμμές , σκέψεις , ιδέες ... είναι εκείνες που χαρακτηρίζουν τους μεγάλους ζωγράφους,ποιητές,επιστήμονες.

Ο Θωρακισμένος οργανισμός αγνοεί την απλότητα . Οι παρορμήσεις του έχουν πάρει μία μορφή τόσο πολύπλοκη , η τροχιά τους είναι τόσο ελικοειδής και αντιφατική , που δεν έχει κανένα όργανο για να εκφράσει την ευθεία και απλή κίνηση. Η έννοια της απλότητας του λείπει παντελώς σε όλες τις εκφράσεις της ζωής από το ντύσιμο και τη μουσική , έως το φαγητό και τον τρόπο που κάνει έρωτα . Η αγάπη του συνοδεύεται πάντα από μίσος και φόβο.

Ο αθωράκιστος οργανισμός απλά αγαπά όταν θέλει να αγαπήσει , μισεί όταν χρειαστεί να μισήσει ,φοβάται όταν υπάρχουν λόγοι να φοβηθεί.

Αντιθέτως ο θωρακισμένος οργανισμός μισεί όταν θα έπρεπε να αγαπάει , αγαπάει όταν θα έπρεπε να μισεί , φοβάται όταν θα έπρεπε να αγαπήσει ή να μισήσει . Η πολυπλοκότητα και η περιπλοκή είναι χαρακτηριστική έκφραση του θωρακισμένου οργανισμού . Η θωρακισμένη ζωή απαντά στην αθωράκιστη με το φόβο και το μίσος. Σε μερικές περιπτώσεις ο φόβος γίνεται πανικός και το μίσος μανία τυφλή , αιμοχαρής και δολοφονική. Ο Θωρακισμένος οργανισμός δεν μπορεί να υποφέρει τις απαλές , ελαστικές κινήσεις του νεογέννητου. Όποιος έχει κρατήσει στα χέρια του ένα μικρό πουλί ξέρει πολύ καλά για πια αίσθηση μιλάμε ...

Ο Ράιχ αντιλαμβάνεται πως κάθε οργανικό υλικό έλκει την οργονο-ενέργεια και την απορροφά. Αντίστροφα , υλικό που περιέχει την οργονοενέργεια έλκει μικρά σωματίδια και τα κατακρατεί. Τα μεταλλικά υλικά ,ιδιαίτερα ο σίδηρος ,έλκουν την ενέργεια αλλά αμέσως την απωθούν . Αντίστροφα μέταλλο φορτισμένο με οργόνη απωθεί μεταλλικά σωματίδια . Μήν ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος είναι το σιδηρούν γένος και αντιδρά αναλόγως ... ΘΝΗΤΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ - ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΘΝΗΤΟΙ

Η ανακάλυψη του λοιπόν είναι η Οργόνη , που κυλά αρμονικά στην πλάτη κάθε έμβιου οργονώματος. Σε περιπτώσεις σεξουαλικής διέγερσης , αρχίζει να κινείται αντίθετα προς την φυσική της κατεύθυνση . Πιέζει προς το γεννητικό όργανο , με την αρχική πρόσθια κατεύθυνση, διεγείροντάς το και προκαλώντας στύση ! Η οργόνη συγκεντρωμένη στο γεννητικό όργανο ,πιέζει προς τα εμπρός αλλά δεν μπορεί να ξεφύγει από την ζωική μεμβράνη. Μόνο μία πιθανότητα υπάρχει για ροή προς την επιθυμητή κατεύθυνση : ένωση και σύντηξη με έναν δεύτερο οργανισμό με τέτοιο τρόπο , ώστε η κατεύθυνση της διέγερσης του δεύτερου οργανισμού να ταυτίζεται με την κατεύθυνση των οργονο-κυμάτων στον πρώτο ! Οι προ οργασμικές κινήσεις του σώματος αλλά κυρίως οι οργασμικοί σπασμοί ,αντιπροσωπεύουν τις έντονες προσπάθειες των απελευθερωμένων κυμάτων οργόνης των δύο οργανισμών , να έρθουν σε σύντηξη μεταξύ τους , να επεκταθούν ο ένας μέσα στον άλλο !Καθώς η ενέργεια του ενός οργανισμού ρέει μέσα στο ενεργειακό σύστημα του δεύτερου , η απαλλαγμένη από μάζα οργονο-ενέργεια , καταφέρνει να ξεπεράσει τα όρια του υλικού οργονώματος - δηλαδή του οργανισμού - και αφού συγχωνευθεί με ένα άλλο οργονοτικό σύστημα έξω από το δικό της , συνεχίζει να ρέει. Στην κορύφωση της διέγερσης , μεγάλες ποσότητες ενέργειας ρέουν πραγματικά προς τα έξω , μαζί με ουσίες των γεννητικών οργάνων. Η διαδικασία του οργασμού είναι κατά τον Ράιχ πέρα από τις λέξεις. Το σίγουρο είναι ότι αν αυτός είναι σωστός , αυτό που ακολουθεί είναι μια βαθιά υποκειμενική αίσθηση ανακούφισης ,απελευθέρωσης , ικανοποίησης . Βλέπουμε δηλαδή ότι η οργασμική λαχτάρα ,που παίζει ένα τόσο μεγάλο ρόλο σε όλα τα επίπεδα της ζωής των ζώων ,φαίνεται ολοκάθαρα κάτω από αυτό το πρίσμα , να εκφράζει την προσπάθεια επέκτασης πέρα από τον εαυτό μας . Αυτό τον πόθο να ξεφύγει κανείς από τα όρια του οργανισμού του .

Και έρχεται για δεύτερη φορά αντιμέτωπος ο Ράιχ με τον... διάβολο. Αφού έχει εδραιώσει επιστημονικά την πεποίθησή ότι το χαρακτηριστικό της οργόνης είναι η κίνηση , όπως και της ίδιας της ζωής , διαπιστώνει ότι κάτω από ορισμένες συνθήκες η οργόνη παγιδεύεται και αρχίζει να χάνει την κινητικότητά της. Μερικές φορές επειδή δεν μπορεί να διεγερθεί με την ροή άλλης ΄΄φρέσκιας΄΄ , ακινητοποιείται εντελώς και δηλητηριάζεται μετατρέποντας τον εαυτό της σε κάτι απόλυτα εχθρικό για κάθε είδος ζωής ! Η κατάσταση θυμίζει πολύ τα στάσιμα νερά που μετατρέπονται σιγά-σιγά σε βάλτο ,που και αυτός όμως έχει μέσα του κάποιες μορφές ζωής για να γίνει τελικά βούρκος με σάπιο νερό , που δεν έχει τίποτε μέσα του . Αυτή την κατάσταση της οργόνης - γιατί και αυτή είναι οργόνη πεσμένη όμως ενεργειακά - την ονόμασε DOR ( Deadly Orgone - Θανατηφόρα Οργόνη) . Το χρώμα της είναι πορτοκαλο κόκκινο και όταν είναι ερεθισμένη κόκκινο. Ο Ράιχ παρατηρεί γύρω του μία γενική παγωμάρα . Τα πουλιά σταματούν να κελάηδημα , οι βάτραχοι σταματούν το κρώξιμο , τα πουλιά πετούν χαμηλά ή κρύβονται στα δένδρα. Τα ζώα σέρνονται στο έδαφος πολύ αργά. Τα φύλλα των δένδρων χάνουν την στιλπνότητά τους , όπως και οι λίμνες. Ολα φαίνονται μαύρα , παρόλο που δεν είναι σκοτάδι . Μάλλον είναι σαν να λείπει το φως. Η αίσθηση της DOR στους ανθρώπους εκφράζεται με λόγια όπως : Υπάρχει κάτι άσχημο στο αέρα . Κάτι πρέπει να συμβαίνει ... Δεν μπορώ να αναπνεύσω ... και γενικά υπάρχει μία ασφυκτική πίεση.

Και όμως κάτω από αυτές τις συνθήκες απόγνωσης , ο Ράιχ αντιμετωπίζει τον ενεργειακό διάβολο με αφάνταστη καθαρότητα νου. Θυμάται τον τρόπο ροής της οργόνης από τα πιο χαμηλά στα πιο ψηλά ή από τα πιο αδύνατα στα πιο δυνατά συστήματα. Εδώ μπορούμε να καταλάβουμε την συμπεριφορά όλων των δομών της ενέργειας. Γιατί το χρήμα ρέει προς το περισσότερο χρήμα , γιατί η εξουσία γίνεται όλο και πιο συγκεντρωτική , γιατί το άτομο έχει την τάση να συμβαδίζει με τους πολλούς . Το marketing της Μόδας/fashion βασίζεται στην τάση του ανθρώπου για ομοιο μορφία .

=========

ΑΠΛΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΟΡΓΟΝΗ ΚΑΙ ΑΡΑ ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ .

Οι ομοιότητες με τις αντίστοιχες οδηγίες άλλων σχολών ( Φένγκ Σούι , Γεωακτινοβολία κλπ ) είναι εμφανείς , παρόλο που προέρχονται από τελείως διαφορετικές θεωρήσεις.Πράγμα που πιστοποιεί την ορθότητά τους ...

1. ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ - ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ . το ιδανικό περιβάλλον είναι το φυσικό περιβάλλον (δάσος , θάλασσα) . Κήπος ζούγκλα , συντριβάνι απαραίτητο . Μακριά από κολώνες της ΔΕΗ υψηλής τάσης , κεραίες πάσης φύσεως .
2. ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΆ . Μη τοξικά υλικά , απαραίτητα . Ιδανικό σπίτι από ξύλο. Αν αυτό δεν είναι εφικτό , τότε τουλάχιστον η εσωτερική επένδυση να είναι από ξύλο.
3. ΗΛΕΚΤΡΙΚΕΣ ΣΥΣΚΕΥΕΣ . Αποφυγή της πάσης φύσεως ηλεκτρικών συσκευών. Ιδανικό το γκάζι.
4. ΡΟΥΧΑ - ΥΓΕΙΗΝΗ .Φοράμε ρούχα από φυσικές ίνες. Περπατάμε χειμώνα-καλοκαίρι ξυπόλητοι. Κάνουμε μία -δύο φορές την ημέρα ντούζ. Και φυσικά δεν καπνίζουμε . Κάνουμε τακτικές εκδρομές στην ύπαιθρο , και αν είναι δυνατόν η διανυκτέρευση στην ύπαιθρο. Κάνουμε ασκήσεις βαθιάς αναπνοής.

OLYMPIC GAMES - BACK TO BUSINESS ...

                                              ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ - ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ
Κώστας Ντάλτας: Συμφωνείται με την δήλωση του κ. Ρογκ στην χθεσινοβραδινή του ομιλία ότι οι αγώνες γύρισαν σπίτι τους ; Γιατί το ίδιο είχε πει και στην Αθήνα το 2004.
Μάρκ Άνταμς: Η ομιλία του ήταν πολύ ξεκάθαρη. Ναι, οι Ολυμπιακοί πήγαν στο σπίτι τους στην Αθήνα, με ένα διαφορετικό τρόπο, με ένα πολύ ειδικό τρόπο όμως τα παιχνίδια και ο αθλητισμός ήρθαν εδώ στο σπίτι τους. Ελπίζω όλοι να το καταλαβαίνεται αυτό. Όπως είπε και ο κ. Ρογκ, η Αγγλία είναι η γενέτειρα πολλών αθλητικών γεγονότων τον 19ον αιώνα, και σε αυτό κυρίως ήταν το πλαίσιο στο οποίο κινήθηκε στην ομιλία του. Πιστεύω λοιπόν ότι οι Έλληνες και Βρετανοί πρέπει να είναι πολύ υπερήφανοι που ο αθλητισμός ήρθε στο σπίτι τους 2004, και το 2012 αντίστοιχα.
========

Του Κωστή Γεωργίου

Χωράφια και πρασινάδες, χαρές και τραγούδια, ο Σαίξπηρ περιφερόμενος ως τελάλης επαρχιακού θιάσου να απαγγέλει  αποσπάσματα που ουδείς ήταν σε θέση να καταλάβει, καμινάδες και μπουλούκια τσιφλικάδων που περιφέρονταν  χαζοχαρούμενοι με τα ψηλά αποκριάτικα καπέλα τους εδώ και κει, παρατηρώντας αποχαυνωμένοι το “θαύμα” του Αγγλικού μεγαλείου και της κραταιάς αυτοκρατορίας.

Πιο κει κορίτσια-πολλά κορίτσια, μαζί με αγόρια-πολλά αγόρια, “σβουρλίζονταν”  σε τρελούς χορευτικούς ρυθμούς που μας έκαναν να αισθανόμαστε χαλαροί και άνετοι και σαν κομμάτι των γυρισμάτων της ταινίας “ Ο πυρετός του Σαββατόβραδου” με τον Τζον Τραβόλτα.
Όλοι ήταν εκεί , σε πλήρη ανάπτυξη και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό και ποσότητα που δεν χωρούσαν άλλοι, χαρακτηριστικό σημάδι έλλειψης μέτρου! ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ο Μίστερ Μπίν, που με το περιώνυμο καυστικό αγγλικό του χιούμορ κατέγραψε με μια μόνο κίνηση του δαχτύλου του τη βαθιά ρηχότητα των συμπατριωτών του και την απαξίωση τους σε ό,τι δεν είναι αγγλικό, ενώ αστείες γριούλες με αμήχανες και ανούσιες κινήσεις των κεφαλών τους καταδείκνυαν με μοναδικό και αναμφισβήτητο τρόπο  την ανεπαρκή κινησιολογική διαχείριση του πλήθους των κομπάρσων.

Παρακάτω, δεκάδες Μαίρη Πόπινς προσγειώνονταν  από τον -μονίμως σκοτεινό και βροχερό- ουρανό του Λονδίνου, εμπλουτίζοντας την κιτς σαλάτα του Ολυμπιακού σόου.  Ο Χάρυ Πότερ, τα 101 σκυλιά της Δαλματίας, δεκάδες λευκά κρεβάτια με γαλακτερές και αφράτες θειούλες συνέχιζαν να ξετυλίγουν το μεγαλείο της πατρίδας, σκορπίζοντας απλόχερα την “ανωτερότητα”  και τη “μεγαλοσύνη” του πιο σνομπ λαού του  πλανήτη.

Εκεί που δάκρυσα από  τα γέλια, ήταν η εμφάνιση της βασίλισσας στο πλευρό του Τζέιμς Μπόντ. Εδώ το κιτς και η αμηχανία του μοναδικού και ανεκδιήγητου ΝΤΑΝΙ ΜΠΟΙΛ χτύπησε κόκκινα. Του αξίζει όντως ο τίτλος του Σερ και ίσως του βασιλιά του ΚΙΤΣ ακόμη περισσότερο.
Θεέ και κύριε, αναφωνούσα κάθε λεπτό, πόση ακόμη κακογουστιά; Αντικειμενικά η “τελετή” της έναρξης έμοιαζε με βαρέλι δίχως πάτο, γεγονός που μου θύμισε το δικό μας δράμα.  Επρόκειτο για ένα βαθιά ανιαρό και παιδαριώδες φαντασμαγορικό πανηγύρι, απευθυνόμενο αποκλειστικά και μόνο στο Βρετανικό κοινό. Μια “ωδή” στη ρηχότητα και την ξιπασιά ενός έθνους. Ένα σόου που έμοιαζε σαν προβολή βιντεοκλιπ  που είχε χάσει τελείως το κυρίως θέμα.

Και πιο κει, ένας λαός χαμένος και “αλλήθωρος” να παραληρεί  μαζί με τις “έγκριτες” και διεθνούς κύρους Βρετανικές εφημερίδες, δοξάζοντας το τίποτα και κάνοντας φλάμπουρο το κενό, το ρηχό και το ανούσιο. Ένας λαός πάσχων από ομαδικό κοινωνικό “ΒΕΡΤΙΓΚΟ”, τη γνωστή ασθένεια των πιλότων που ενώ αισθάνονται ότι ανεβαίνουν στα ουράνια,  στην πραγματικότητα βυθίζονται στο κενό. Ένα “τσίρκο” χρηματοδοτούμενο από νεόπλουτους χασάπηδες, που όνειρο της ζωής τους είναι να μπουν στη σόου μπίζ. Ένα αργόσυρτο αμήχανο βιντεοκλίπ χωρίς όρια και ρυθμό, ένα    εσωστρεφές και σνομπίστικο EVENT που όμως, πιστεύω, θα επιστρέψει ως μπούμερανγκ  και θα καταλήξει βαριά στις κεφαλές τους στο πεδίο της ιστορίας.

Η φιλοσοφία του FISH AND CHIPS οδηγεί την αισθητική του πλανήτη. Αυτοί θα ταίριαζε να είναι οι υπέρτιτλοι  των Βρετανικών εφημερίδων. Αυτή η   γκροτέσκα περηφάνια φουσκώνει τα στήθη των Άγγλων που καθοδηγούμενοι παράλληλα και από τις ¨έγκυρες” φυλλάδες τους πίστεψαν μαζί με αυτές ότι δημιούργησαν κάτι μοναδικό και ανεπανάληπτο. ΒΕΡΤΙΓΚΟ και πάλι ΒΕΡΤΙΓΚΟ και πιο κάτω περισσότερο  ΒΕΡΤΙΓΚΟ. Και ο κύριος Ρογκ, ναι εκείνος ο “ΕΦΚΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΛΛΑΝΤΑ  ΕΦΚΑΡΙΣΤΟΥΜΕ  ΑΤΙΝΑ”, μετά πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ξέχασε την γενέτειρα  και την ιδέα των Ολυμπιακών αγώνων,εκτός και αν πάσχει από αλτζχάιμερ, ή αν κάποιος, κάπου, κάποτε  του έδωσε λανθασμένες πληροφορίες. Μας οδήγησαν στη φωτιά και το χάος και τώρα απαιτούν να τα καταργήσουν όλα. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ, που δείχνει να τους πληγώνει και  τους κάνει να φαίνονται ΝΑΝΟΙ.

===========================

σχόλιο

πράγματι ο κ. Ρόγκ έχει δίκιο , οι Βρετανοί αποικιοκράτες , επανέφεραν τους  σύγχρονους/modern  Ολυμπιακούς αγώνες /Olympic games ή καλύτερα για να γίνει  κατανοητόν στα Ελληνικά ...back to business ...  γιατί τώρα τελευταίως είχαμε λίγο ξεστρατήσει και το πηγαίναμε ξανά πίσω ,  στα παλαιά ιδανικά της συμφιλίωσης των λαών  , της συναδέλφωσης , της Ειρήνης στον κόσμο κλπ που πήγε να τους το χαλάσει το 2004 , η Ελλάδα και ολίγον η Κίνα. 

Πράγματι αυτό που προσθέσανε οι Αγγλοι ήταν τα παιχνίδια στους αγώνες , δηλαδή το ποδόσφαιρο , ράγμπυ κλπ , δηλαδή τα games , γιατί άλλωστε δεν υπάρχει και αγγλική λέξη για τους αγώνες , παρά η λέξη παιχνίδι/game . Κατ΄ αυτόν τον τρόπο ,πράγματι οι αγώνες επιστρέψανε στην πατρίδα τους . Είναι το ίδιο, για παράδειγμα, οι Αρχαίοι Ελληνες να δίνανε την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων , στους Πέρσες , στα Σούσα και στα Εκβάτανα.  Είμαι σίγουρος , ότι οι Πέρσες θα κάνανε ,μία μεγαλειώδη , φαντασμαγορική παράσταση  , με μάγους και χανουμάκια και πάσης φύσεως αγύρτες.  Το μόνο βέβαια που θα έλειπε , θα ήταν το μέτρο . Λέξη άγνωστη και αυτή ...
Θα εμφανιζόταν και ο Ξέρξης ως εγγυητής της αχανούς αυτοκρατορίας και ο κόσμος θα πάθαινε ντελίριο , από την συγκίνηση. 

Επιστρέφοντας από τα Σούσα στο Λονδίνο , μπορούμε να πούμε ότι τελικά ,η  παράσταση/show τελικά ήταν πράγματι επιτυχημένη και επαναστατική . Μας δείξανε για ξεκάρφωμα,  πως  από την αγροτική φεουδαρχία , περάσαμε  στην βιομηχανική επανάσταση . Είχαμε Beatles και Rolling Stones αλλά και Sid Vicious , τι άλλο θέλουμε ; Είχαμε και James Bond και Ηarry Potter και άλλα τρομερά παραδοσιακά (Βritish Commodities for sale ) προϊόντα όπως το Εθνικό σύστημα υγείας . Ο χαβαλές βέβαια του κου Atkinson δεν έλειψε  , για να μην ξεχνάμε το Βρετανικό humor. Εδωσε βέβαια και το καλό παράδειγμα , cheating , τον τρόπο πως να βγαίνεις πρώτος στον αγώνα, βάζοντας τρικλοποδιές . The show must go on . Kαι του χρόνου στην Eurovision τραγουδιού.
=====================
Από το 776 πΧ άρχισε η επίσημη καταγραφή από τους Ηλείους , τα ονόματα των Ολυμπιανικών . Και από τότε άρχισε η επίσημη  αρχαία ελληνική χρονολόγηση .
Ο χώρος των αγώνων ήταν ένα απλό γήπεδο , δίπλα στο ιερό άλσος της Άλτεως , διαστάσεων 200 μέτρων μήκους και 175 μέτρων πλάτους .
Η Ολυμπία δεν ήταν πόλη ή συνοικισμός αλλά θρησκευτικό κοινόβιο , ένα είδος σημερινού μοναστηριού , το οποίο βρισκόταν σε απομονωμένη τοποθεσία μακριά από κάθε πόλη . Μόνιμοι κάτοικοι του κοινοβίου αυτού ήσαν οι ιερείς και το απαραίτητο υπηρετικό προσωπικό για την συντήρηση των οικοδομημάτων του χώρου και φιλοξενουμένων.   Οι Ελλανοδίκες  και αθλητές των εκεί διεξαγομένων αγώνων. Οι επισκέπτες των αγώνων διενυκτέρευαν σε σκηνές ή απλά , κάτω από τα δέντρα του χώρου της Άλτεως .
Τα Ολύμπια ετελούντο επί επτά ημέρες κατά την ιερομηνίαν τον ιερό δηλαδή μήνα , τον μεταξύ του μηνός Παρθενίου και του μηνός Απολλωνίου , κατά το Αιολοδωρικό ημερολόγιο που ίσχυε στην Ήλιδα και μάλιστα κατά τον χρόνο της Πανσελήνου . Ο μήνας αυτός ήταν ο σημερινός Αύγουστος .

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΧΕΙ ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΦΥΣΗ ... ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΝΕΧΗΣ

Η ασυνέχεια του χρόνου και η δυνατότητα του ανθρώπου να εισέλθει στο κενό που σχηματίζεται μεταξύ δύο ποσοτήτων χρόνου με ανυπολόγιστες συνέπειες για την ανθρώπινη ζωή και Ιστορία .

Όχι μόνον η Ενέργεια ,αλλά και ο Χρόνος έχει κβαντική φύση ! Ο Χρόνος δεν είναι συνεχής όπως μας φαίνεται , αλλά ασυνεχής , κβαντικός , όπως η ενέργεια , ο χώρος και η μάζα ! Αυτό που ονομάζουμε παρελθόν ,παρόν και μέλλον είναι διαφορετικές του ίδιου χρόνου που βιώνονται συγχρόνως ,αλλά με διαφορετικές ταχύτητες.  Όπως ο νους είναι υπεύθυνος για την γραμμική/συνεχή σύλληψη του χρόνου από τον άνθρωπο ,υπάρχει και ένας άλλος φορέας μας,το ενεργειακό ,ή παλλόμενο σώμα μας , ο οποίος είναι υπεύθυνος να πληροφορείται στο παρελθόν και στο μέλλον ,για να μας βοηθά να βρίσκουμε την ισορροπία μας στο παρόν. Καθώς ο χρόνος είναι και αυτός ασυνεχής/κβαντικός , ανάμεσα στις ασυνέχειες του δημιουργούνται ανοίγματα. Αυτά τα χρονικά ανοίγματα , τα οποία εξαρτώνται κυρίως από τις πλανητικές συνθήκες του ηλιακού μας συστήματος ,αλλά και από την ηλιακή δραστηριότητα , είναι μεγαλύτερα στην εποχή μας και αυτό την κάνει εξαιρετικά ιδιαίτερη . Με τα ανοίγματα του χρόνου ερμηνεύονται σημαντικά παράδοξα της σημερινής φυσικής , οι βασικές διεργασίες στη βιολογία (γονιμοποίηση) , ομοιοπαθητική , Ελληνική μυθολογία , η Αστρολογία κλπ. Η εξισορρόπηση της ανθρώπινης υγείας επίσης , που δίνει θεαματικά αποτελέσματα σε όλα τα προβλήματα υγείας , χωρίς εξαίρεση ,χάρη στα ανοίγματα του χρόνου . Το υποσυνείδητο δεν είναι τίποτε άλλο παρά το συνειδητό , σε στιγμές τόσο γρήγορες που παραμένει έξω από το πεδίο επίγνωσης της συνείδησής μας . Οι πληροφορίες που δέχεται ο νους μας και το σώμα είναι ταχύτατες και σχηματίζουν αυτά που ονομάζουμε ένστικτα , διαισθήσεις και προμηνύματα. Το σώμα μας είναι υποχρεωμένα να ακολουθεί τις εντολές αυτών των πληροφοριών για να επιτύχει μία ζωτική ισορροπία. Αγνοώντας όμως αυτές τις πληροφορίες , αναπτύσσουμε στρές , με όλη την αναπόφευκτη ακολουθία από στεναχώριες και αγωνίες που οδηγούν σε φυσικές και ψυχικές διαταραχές. Η άγνοια αυτής της ζωτικής αρχής μας οδηγεί σε ανισορροπία των ενστίκτων και των διαισθήσεών μας. Το σώμα αντιδρά και ανταποκρίνεται σε κάθε πληροφορία που προέρχεται από τα ανοίγματα του χρόνου . Υποφέρει αμέσως όταν η πληροφορία δεν είναι φτιαγμένη γι αυτό το ίδιο. Αυτή η λύπη και ταραχή εμφανίζεται με ένα μη βάσιμο φόβο,ένα στρές που μπορεί να μεγαλώσει και να γίνει μόνιμο ,καταλήγοντας συχνά σε σοβαρές ασθένειες.
Ο κανονικός χρόνος μπορεί να θεωρηθεί ως χρόνος επιταχυνόμενος ενός άλλου , βραδυτέρου χρόνου . Αυτό σημαίνει ότι με δύο δύο διαδοχικές επιταχύνσεις καταλήγουμε σε τρεις διαφορετικούς χρόνους . Το παρελθόν (επιβραδυμένος χρόνος του παρόντος) , το παρόν (κανονικός χρόνος) και το μέλλον (επιταχυνόμενος χρόνος του παρόντος) .  Η επιτάχυνση του χρόνου είναι μία φυσική κατάσταση που ήδη συμβαίνει και όχι μία υποκειμενική κατάσταση του νου. 
Ο Einstein εισήγαγε την σχετικότητα των χρόνων. Πρόκειται για το παράδοξο του  Langevin : Ανάλογα με την ταχύτητα με την οποία ταξιδεύει ένας άνθρωπος στο διάστημα ,παρατηρεί  στον εαυτό του μία γήρανση διαφορετική απ΄αυτή του διδύμου αδελφού του που παρέμεινε στην γη. Η γήρανση του ταξιδιώτη μειώνεται όσο η ταχύτητά του πλησιάζει την ταχύτητα του φωτός (300.000 km/sec) . Όταν επιστρέψει στην γη , θα μπορέσει να παρατηρήσει την γήρανση του διδύμου αδελφού του πριν από την δική του ,αλλά και να προβλέψει έτσι ένα δυνατό και πιθανό μέλλον για τον εαυτό του .  Αυτή η διαφορά του χρόνου μεταξύ των διδύμων , είναι αποτέλεσμα της επιτάχυνσης στο ξεκίνημα και της επιβράδυνσης στην επιστροφή. Το πολύ σημαντικό συμπέρασμα είναι ότι οι χρόνοι μπορούν να είναι διαφορετικοί , ανάλογα με τον χώρο.  Το πρόβλημα που παραμένει όμως είναι να καταλάβουμε τον λόγο για το οποίο αυτό συμβαίνει. Διότι αλλιώς , αν δεν υπήρχε ιδιαίτερος λόγος , θα επρόκειτο για μία ιδιότητα της φύσης που δεν θα χρησίμευε τους ζώντες οργανισμούς . Γνωρίζουμε όμως ότι όλες οι σημαντικές ιδιότητες της φύσης μπορούν να εξυπηρετήσουν κατά πρώτο λόγο αυτόν που δημιούργησε τον χρόνο,και αν αυτός που δημιούργησε τον χρόνο επωφελήθηκε για να μας δημιουργήσει , τότε αυτή η ιδιότητα της φύσης πρέπει να εξυπηρετεί κι εμάς τους ίδιους ... 
Είναι γνωστό ότι ο άνθρωπος έχει προδιαγραφές , στην όραση ,  στην ακοή κλπ  που δεν μπορεί να τις υπερβεί . Το ίδιο συμβαίνει και στην αντίληψη . Βλέπουμε 24 εικόνες στο δευτερόλεπτο , ενώ η 25η εικόνα δεν γίνεται αντιληπτή συνειδητά . Ο εγκέφαλός μας όμως την συλλαμβάνει πολύ καλά. Η 25η εικόνα και όλες μετά πηγαίνουν και καταγράφονται στο υποσυνείδητο. (Οι Υποσυνείδητες διαφημίσεις, βασίζονται σε αυτό το γεγονός ) . Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι η αντίληψή μας είναι ασυνεχής , διακεκομμένη , νομίζουμε ότι ο χρόνος είναι συνεχής και ότι τα ανοίγματα του χρόνου είναι προϊόν της φαντασίας μας.
Στην αρχαία Ελλάδα, το απύθμενο άνοιγμα (χρόνου) στο τέλος των χρόνων ονομαζόταν χάος. Ο Πλάτων στον Τίμαιο ήξερε να το ορίσει , όταν μιλάει για την δημιουργία της ψυχής από τον Θεό.
Ανάμεσα στην ουσία που είναι αδιαίρετη (παρελθόν) και αμετάβλητη (μέσα στον χρόνο της ) και στην ουσία που γίνεται διαιρετή και μεταβλητή στα σώματα (δημιουργοί του μέλλοντος) , ανακάτεψε ένα τρίτο είδος ουσία (δημιουργοί του παρόντος) που αποτελείται τόσο από το αμετάβλητο όσο και από το μεταβλητό. Την τοποθέτησε λοιπόν ανάμεσα στην αδιαίρετη και διαιρετή ουσία των πραγμάτων . 
και παρακάτω στο Τίμαιο πάντα ...
Το μέλλον και το παρελθόν είναι επίσης μορφές του χρόνου , που εμείς χωρίς να το καταλαβαίνουμε , εσφαλμένα αποδίδουμε στην αιώνια ουσία , αφού λέμε ότι αυτή υπήρχε , υπάρχει και θα υπάρχει πάντα, ενώ το σωστό είναι να λέμε μόνο ότι υπάρχει. Το 'υπήρχε' και 'θα υπάρχει' πρέπει να  τα λέμε μόνο για την γένεση που κινείται μέσα σε συγκεκριμένα χρονικά όρια . Το 'υπήρχε' και το 'θα υπάρχει' είναι απλές κινήσεις , ενώ η αμετάβλητη ουσία δεν μπορεί να γίνεται πιο παλαιά ή πιο νέα με το πέρασμα του χρόνου ... 

CERN - ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΤΕΙ

Πρόσφατα,  μια είδηση έκανε το γύρο του κόσμου, κάνοντας λόγο για τη μεγαλύτερη επιστημονική ανακάλυψη των τελευταίων ετών : οι ερευνητές στο Cern εντόπισαν επιτέλους το πολυδιαφημιζόμενο Σωματίδιο του Θεού ή Μποζόνιο του Χιγκς, όπως είναι η επίσημη ονομασία του.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, πρόκειται για το πρωταρχικό στοιχείο ύλης που θα μας αποκαλύψει ό,τι δεν γνωρίζουμε για τη φύση της πραγματικότητας και το σύμπαν, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του εως τώρα. Μια ανακάλυψη που αναμένεται να φέρει τα πάνω- κάτω στην εικόνα που έχουμε για τον κόσμο...

Στη συζήτηση που ακολουθεί, ο Δρ. Δανέζης μας λέει ότι το μοντέλο της ύλης που ξέραμε έχει πλέον ριζικά αλλάξει και μας αποκαλύπτει τι στην πραγματικότητα είναι η υλική υπόσταση του ανθρώπου. Στο πλαίσιο αυτής της «νέας πραγματικότητας» ακόμα και ο θάνατος θα μπορούσε να ξεπεραστεί!

Χρήστος Ελμάζης

Καθηγητά Δανέζη ξέρω ότι παρακολουθείτε με μεγάλο ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα στο CERN. Πως σχολιάζεται τις τελευταίες εκκωφαντικές εξελίξεις;

Να ξεκινήσω λέγοντας ότι σέβομαι απεριόριστα όλους τους επιστήμονες που αγωνίζονται να βρουν κάτι καινούργιο, που υπόσχεται να αλλάξει τη ζωή μας. Αυτό όμως που με βρίσκει αντίθετο είναι όλο αυτό το μάρκετινγκ που αρχίζει να απλώνεται γύρω από την επιστήμη. Επιχειρείται ένας εξευτελισμός της δηλαδή, με όρους αγοράς.

Η έρευνα για την ανεύρεση του Μποζονίου Χίγκς είναι η μόνη έρευνα που δοξάστηκε και πλασαρίστηκε ως μεγάλο γεγονός, προτού καν αυτό ανακαλυφθεί.

Μιλάμε για κάτι καθαρά αντιεπιστημονικό. Χρειάζονται πολλές επαναλήψεις ενός πειράματος, επαληθεύσεις και αξιολόγηση των δεδομένων από την υπόλοιπη επιστημονική κοινότητα για να δημοσιευτεί κάτι επίσημα. Πρέπει να έχει προηγηθεί μια «βάσανος επιστημονική» πριν αρχίσουμε τις ανακοινώσεις. Δεν στήνουμε γιορτές και πανηγύρια για κάτι το οποίο υποτίθεται ότι ΘΑ βρούμε.

Μα όλα τα ΜΜΕ παρουσίασαν ως γεγονός την ανακάλυψη του σωματιδίου...

Προσέξτε, δεν είπε κανένας ότι το βρήκαν. Είπαν ότι έχουμε μια ένδειξη ότι ίσως κάτι υπάρχει. Ο ίδιος ο διευθυντής του CERN προέτρεψε τους συναδέλφους του να έχουν υπομονή, να επιδείξουν σωφροσύνη και να είναι συγκρατημένοι στις προσδοκίες τους. Ερωτηθείς δε από δημοσιογράφους για το πώς νοιώθει για τον επικείμενο εντοπισμό του Μποζονίου, απάντησε ότι η Φυσική δεν έχει να κάνει με συναισθήματα αλλά με τη λογική. Εκτός όμως από αυτοσυγκράτηση, υπάρχουν πολλοί σοβαροί άνθρωποι που αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το ζήτημα και αμφισβητούν το κατά πόσο το υποατομικό σωματίδιο είναι το «άγιο δισκοπότηρο» των επιστημών.

Εκφραστής αυτής της άποψης είναι και ο δημοσιογράφος της εφημερίδας Guardian, Andrew Brown ο οποίος σε άρθρο του λέει κατά λέξη: «Η ονομασία του Μποζονίου σε σωματίδιο του Θεού ήτανε μια ευφυέστατη κίνηση μάρκετινγκ γιατί αμέσως όλοι κατέγραψαν την ύπαρξή του στην μνήμη τους, χωρίς ουσιαστικά να πλουτίσουν την γνώση τους γύρω από αυτό. Σε διαφορετική περίπτωση, οι επιστήμονες δε θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν τις επιχορηγήσεις που όπως φαίνεται κέρδισαν».

Όπως καταλαβαίνετε, παίζονται διάφορα παιχνίδια εδώ. Πάντως όταν το βρουν και το δημοσιεύσουν επίσημα, θα μπορεί και η υπόλοιπη επιστημονική κοινότητα να εκφέρει άποψη.

Γιατί όμως είναι τόσο σημαντική η ανακάλυψή του;

Γιατί θα μπορέσουμε να γυρίσουμε πίσω στις ρίζες αυτού που λέμε «ύλη». Παραμένει ένα άλυτο μυστήριο ακόμα τι ακριβώς είναι. Είτε όμως η ύλη προέρχεται από το Μποζόνιο του Χίγκς είτε από οτιδήποτε άλλο, δεν έχει καμία σχέση με αυτά που ξέραμε- δηλαδή αυτή η ουσία που επεξεργαζόμαστε με τα χέρια και τα όργανά μας και γίνεται αισθητή μέσω των αισθήσεών μας.

Και όλα αυτά τα σώματα και τα αντικείμενα που μας περιβάλλουν;

Εκεί έξω στο σύμπαν δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά. Εκεί υπάρχει μόνο ένας ωκεανός από κοχλάζουσα ενέργεια. Η ενέργεια αυτή προσπίπτει στα όργανά μας, αυτά παίρνουν ένα τμήμα της, το μεταφέρουν μέσω των νευρώνων στον εγκέφαλο και εκεί η ενέργεια μεταμορφώνεται σε αυτό που ονομάζουμε αισθητό κόσμο.

Άρα ο κόσμος που βλέπω και αισθάνομαι, στην ουσία κατασκευάζεται μέσα στο κεφάλι μου;

Ακριβώς!

Κι εμείς οι άνθρωποι, όμως, ανήκουμε σε αυτόν τον «κόσμο». Τι συμβαίνει με τη δική μας υπόσταση;

Ο Δημόκριτος με σαφήνεια μας λέει πως, «οτιδήποτε αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας είναι ψευδές. Το μόνο πραγματικό είναι ότι αντιλαμβάνεται η νόησή μας». Τα ίδια λέει και ο Πλάτωνας.

Με τον όρο νόηση εννοούμε τη συνείδηση, που ταυτίζεται με την έννοια του πνεύματος και της ελευθερίας. Σκέφτομαι άρα υπάρχω. Από τη στιγμή που διαθέτουμε νόηση, έχουμε ύπαρξη. Το υλικό μας υπόστρωμα ( τα σώματά μας) παρόλα αυτά είναι κομμάτι του φυσικού κόσμου.

Εφόσον δε η νέα επιστήμη έχει αλλάξει το παλιό μοντέλο για το φυσικό νόμο (ύλη, χώρος, χρόνος) καταλήγουμε στο ότι αυτό που ονομάζουμε «άνθρωπος» είναι επίσης ένα κατασκεύασμα των αισθήσεών μας.

Είμαστε δηλαδή ένα τίποτα;

Όχι, είμαστε κάτι πολύ περισσότερο, απλά στην παρούσα κατάστασή μας δεν μπορούμε να το συλλάβουμε. Ας το δούμε σε ένα άλλο επίπεδο: σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας αυτό που ονομάζουμε ύλη δεν είναι τίποτε άλλο από μια καμπύλωση του τρισδιάστατου χώρου προς την τέταρτη διάσταση (χρόνος).

Όταν προκύψει αυτή η καμπύλωση των τριών διαστάσεων προς την τέταρτη, και αν περάσει ένα ελάχιστο όριο, τότε η φυσιολογία του ανθρώπου αντιλαμβάνεται αυτή την καμπύλωση ως πυκνότητα υλοενέργειας.

Αν συνεχίσει να αυξάνεται αυτή η πυκνότητα του υλικού (το «πηγάδι» της καμπύλωσης να βαθαίνει κατά κάποιο τρόπο) και φτάσει πάλι ένα ανώτατο όριο, τότε θα χάσουμε από τα μάτια μας, δηλαδή από τις αισθήσεις μας,αυτή την πυκνότητα υλοενέργειας. Αυτό ονομάζεται Φαινόμενο των Μελανών Οπών.

Άρα αν πάρω το χώρο των τριών διαστάσεων και αρχίσω να τον καμπυλώνω προς την τέταρτη, αρχίζουμε να βλέπουμε το υλικό υπόστρωμα του ανθρώπου. Αυτό το ονομάζουμε ανάπτυξη. Αν αρχίζει να μικραίνει το «πηγάδι» της καμπύλωσης, αυτό το ονομάζουμε φθορά.

Την ανάπτυξη και τη φθορά μαζί την ονομάζουμε κύκλο της ζωής του ανθρώπου. Καταλαβαίνεται λοιπόν πως το μόνο γεγονός που δεν μπορούν να αντιληφθούν οι αισθήσεις μας είναι η αυξομείωση της τέταρτης διάστασης, που μας δίνει την αίσθηση της ύπαρξης της ζωής.

Ακούγεται σαν υπάρχει η δυνατότητα μέσα από τη συνάρτηση αυτή να ξεφύγουμε από τον κύκλο της φθοράς. Θα μπορούσαμε ίσως να αποφύγουμε το θάνατο ; 

Θεωρητικά, ναι. Αφού η υλική μας υπόσταση δεν είναι τίποτα άλλο από μια καμπύλωση του χώρου, το πρωτογενές στοιχείο που γεννά αυτή την ύλη και εκείνη αρχίζει να διέπεται από όρους ανάπτυξης/ φθοράς, είναι ο χώρος.

Ο χώρος, για να σας δώσω να καταλάβετε, είναι αυτό το τίποτα, το μη αντιληπτό γύρω μας- ένα κατασκεύασμα έξω από τη δυνατότητα των ανθρώπινων αισθήσεων. Ένα μαθηματικό γεγονός. Ε, αυτό δε χάνεται, υπάρχει πάντα πιθανότατα έτοιμο να ξανακαμπυλωθεί.

Τελικά, όταν λέμε ότι κάποιος γεννιέται ή πεθαίνει, εννοούμε επιστημονικά ότι χάνεται ή εμφανίζεται η δυνατότητα να τον αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας.

Όλα αυτά τα λέμε στην αστροφυσική για τα αστέρια. Δηλαδή για να πούμε ότι κάπου υπάρχει η ιδέα της δημιουργίας ενός αστεριού, πρέπει η πυκνότητα της υλοενέργειας να είναι από μια τιμή και πάνω.

«Όπως πάνω έτσι και κάτω» σύμφωνα με το γνωστό ερμητικό ρητό...

Έχουμε μια αίσθηση ατομικότητας και διαίρεσης. Εσύ είσαι εσύ και εγώ είμαι εγώ. Η διαίρεση, η τομή σε πολλά κομμάτια είναι προϊόν της δυνατότητας του εγκεφάλου μας και της φυσιολογίας μας. Εκεί έξω στο σύμπαν δεν υπάρχουν τομές, όλα είναι Ένα. Υπάρχει ένα συστατικό, θες να το πεις ενέργεια, θες να το πεις αόρατο κενό, θες να το πεις Θεό; Αυτή την ενιαία δημιουργία, αυτή τη κοχλάζουσα ενέργεια εκεί έξω, όταν την προσλάβει η φυσιολογία του ανθρώπου της δημιουργεί τομές, της δημιουργεί ατομικότητες.

Εξαιτίας της νέας αυτής οπτικής, η σύγχρονη επιστήμη καθαίρει την ύλη από το μέχρι πρότινος θρόνο της;

Ένας ολόκληρος πολιτισμός, ο δυτικός, στηριζόταν στο εννοιολογικό περιεχόμενο αυτού που λέμε ύλη. Ότι δηλαδή είναι το πρωταρχικό γεγονός του σύμπαντος. Έτσι είχε προκύψει από τις ανακαλύψεις του 16ου και 17ου αιώνα. Εφόσον λοιπόν η ύλη είναι το πρωταρχικό συμπαντικό γεγονός, αρχίσαμε στη ζωή μας να αναζητάμε την ύλη και τα παράγωγά της, θυσιάζοντας προς όφελός της το σύνολο των αξιών, των ιδεών και των «πιστεύω» μας.

Φτάσαμε σε σημείο να εξευτελιστούμε για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε την ύλη και τα επακόλουθά της. Σύντομα όμως η ύλη θα χάσει αυτόν τον αξιακό της χαρακτήρα. Διότι δεν είμαστε ύλη πια!

Μια τέτοια δήλωση θα μπορούσε να επιφέρει τρομαχτικές αλλαγές...

Ακριβώς. Για φαντάσου όμως έναν άνθρωπο που έχει αντιληφθεί τον ανώτερο χαρακτήρα του και το ανώτερο εγώ του, μέσα σε μια ενότητα συμπαντική- τι θα ζητάει από την κοινωνία; Θα ζητάει άλλα αγαθά, τα οποία δεν είναι έτοιμα και δε μπορεί η παρούσα κοινωνική δομή να τα δώσει.

Όταν λες ότι όλα είναι ένα, χάνεται η αίσθηση της ατομικότητας, του «εγώ». Συνειδητοποιώντας κανείς ότι δεν είναι αυτό το φθαρτό σαρκίο, δεν είναι πράγμα, θα αντιληφθεί ότι αυτό που βλέπουν οι αισθήσεις είναι μια εικόνα, ένα matrix.

Και για να υπάρχει η εικόνα, θα πρέπει αναγκαστικά να υπάρχει κάπου το πρότυπό της. Αν αρχίσει να αναζητάει αυτό το πρότυπο, τότε τίποτα δε θα τον συγκρατεί πια.

Μια κοινωνία που θα βάλει το σαρκίο σε δεύτερη μοίρα, χωρίς να το παραγνωρίζει βέβαια, είναι επικίνδυνη για τον παλιό πολιτισμό.

Οπότε χρειάζεται μια μεταστροφή, μια μετά-νοια;

Ακριβώς, όμως αυτή η μεταστροφή είναι επώδυνη. Θα πρέπει να αλλάξουμε συνειδησιακό καθεστώς.

Πρακτικά ποιό θα μπορούσε να είναι το πρώτο βήμα για μια τέτοια μεταστροφή;

Το πρόβλημα μιας κοινωνίας είναι ο φόβος. Ό,τι κακό προκύπτει στον άνθρωπο είναι μέσω του φόβου. Ο φόβος δημιουργείται από την έννοια της ανάγκης. Φοβάμαι γιατί θα στερηθώ κάτι που έχω ανάγκη.

Όταν δημιουργώ πλαστές ανάγκες, δημιουργώ παραπανίσιους φόβους. Άρα το φούσκωμα των αναγκών δημιουργεί γιγάντεμα των φόβων. Και ένας φοβισμένος άνθρωπος, ποτέ δε μπορεί να είναι ελεύθερος άνθρωπος.

Να λοιπόν το πρώτο βήμα: να περιορίσουμε τις ανάγκες μας στις φυσικές μας ανάγκες, για να περιορίσουμε τους φόβους μας στους φυσικούς φόβους. Έτσι κάθε μέρα θα γινόμαστε όλο και πιο ελεύθεροι.

πηγή: Αντίφωνο, Περιοδικό ΑΒΑΤΟΝ, Φεβρουάριος 2012, Τεύχος 114, σελ.40-43

Συμπέρασμα: αν όταν γεννιέται ένας άνθρωπος έχουμε καμπύλωση του χωροχρονικού συνεχούς αυτό σημαίνει ότι η γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο είναι η αρχή αυτής της καμπύλωσης και η προηγηθείσα ερωτική επαφή είναι ένας τρόπος οπού μπορούν οι άνθρωποι να καμπυλώνουν- με τα δικά τους ανθρώπινα μέσα- το χωροχρονικό συνεχές.

ΑΣ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΧΟΡΟΙ ...

Γράφει η Αρτάνη

- Ελέχθησαν κατά καιρούς ότι:

- Το παράδοξο με τον χορό είναι ό,τι για να ορίσεις τον ορισμό του ή να επιχειρηματολογήσεις γι΄ αυτόν, αναγκάζεσαι να χρησιμοποιήσεις λέξεις για κάτι, που δεν γίνεται από λέξεις.

- Ο χορός γεννιέται από την ανάγκη να πεις αυτό που δεν λέγεται, από την ανάγκη να γνωρίσεις, να ‘ρθεις πολύ κοντά σε σχέση με τον άλλο.

- Ο χορός δεν είναι απλώς παιχνίδι, είναι τελετή, είναι καθολική συμμετοχή και όχι θέαμα, είναι δεμένος με τη γέννηση, τη δουλειά, τη γιορτή, τον έρωτα…..και τον θάνατο. Είναι τρόπος ύπαρξης.

- Δείξε μου πως χορεύει ένας λαός, και θα σου πω αν ο πολιτισμός του είναι άρρωστος ή υγιής.

- «Αφεντικό, φώναξε… «έχω πολλά να σου πω…έχω πολλά να σου πω, μα δεν το πάει η γλώσσα μου. Θα τα χορέψω το λοιπόν». Ν. Καζαντζάκης ( Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά)

- Ο χορός είναι ένας μυθικός κόσμος, που αν και αντικαθίσταται πεισματικά σε συστηματικές αναλύσεις, είναι προσπελάσιμος, αρκεί να τον πλησιάσουμε με τον ανάλογο σεβασμό τον απαραίτητο μεθολογικό οπλισμό και την

ηθική θωράκιση, χωρίς να του καταστρέψουμε τον μύθο του.

- Το ασφαλέστερο μέσο για να νοιώσουμε το χορό είναι, να τον χορέψουμε. Κι όταν χορεύουμε δεν κάνουμε τίποτα λιγότερο, παρά να ανανεώνουμε το χορό, αφού κάθε επανάληψη είναι κι ένας καινούργιος χορός.

- Χορός είναι μια φωνή που μάς καλεί σε κοινωνική και πολιτική ταύτιση, απέναντι στον ολοένα αυξανόμενο απομονωτισμό.

- Ο Ελληνικός χορός, ( οι Ελληνικοί χοροί ) μια μορφή λαϊκής δημιουργίας, στενά δεμένος –οι, με το τραγούδι με τη μουσική, είναι πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Αποτελεί –ουν, ένα από τα πιο ζωντανά κομμάτια της πολιτιστικής μας διαχρονικής κληρονομιάς.

- Ο χορευτής πρέπει να είναι σε κάθε σημείο τέλειος, ώστε όλα να είναι ρυθμικά, όμορφα, συμμετρικά, αυθεντικά, αψεγάδιαστα, άμεμπτα, να είναι μείγμα από τα καλύτερα στοιχεία και ο ίδιος να έχει οξύτατη μνήμη, βαθιά παιδεία και κυρίως ανθρωπιά. (Λουκιανός – Περί ορχήσεως).

-Το ζήτημα δεν είναι ποιά πράγματα χάθηκαν, αλλά πως εμείς που ζούμε αντικαθιστούμε αυτά που θεωρούμε τελειωμένα. ( Γ. Σεφέρης).

-Ο ΧΟΡΟΣ, λοιπόν, είναι το μέσον, για το πρώτο πλησίασμα των ανθρώπων. Είναι ανάγκη ψυχής και υπόκειται στους αόρατους μα υπαρκτούς Νόμους της Τέχνης του Χρόνου, πού δημιουργούν την Τεταρκτύν (Ρυθμός- Αρμονία – Μέτρον – Μορφή). Είναι η ομιλία της ψυχής με την κίνηση του σώματος ή μέλους – ών, κάτω από συνθήκες λόγου-αιτίας –ανάγκης -μέθεξης. Είναι η νοητή γλώσσα που μεταχειρίστηκε ο άνθρωπος για την επικοινωνία του. Η εντονότερη χαρά και η απόλαυση της ζωής του!!!

ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ χοροί μας, είναι η ζωντανή μαρτυρία, που κουβαλάμε μαζί μας όπου κι αν κατοικήσουμε, η φωνή της γενέθλιας γης μας, και ο αναθρώσκων καπνός της Πατρογονικής Εστίας. Κρατούν σφιχτά την ψυχή δεμένη με τον τόπο. Είναι μια αναβάπτιση της καρδιάς και άφατη ευφροσύνη, που νιώθουν καλά εκείνοι, που τον χορό γνωρίζουν.

Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ και στο χορό είναι έννοια ταυτόσημη με τον Πόλεμο, κατά την Ηρακλείτειο φιλοσοφία. Παράδοση σημαίνει, οικοδόμηση ενός συστήματος αξιών, που προσβλέπει στον Ανθρωπισμό, κυρίαρχο στοιχείο του Ελληνισμού. Η παράδοση πρέπει να κρατηθεί μέσα από την ενεργοποίηση των ανθρώπων απανταχού της γης. Βαθύ το ανθρώπινο μήνυμα της Ελληνικής Παράδοσης που πηγάζει απ’ την αλληλογνωριμία και την πανανθρώπινη διαχρονική, Οικουμενική και κοινή γλώσσα της Τέχνης, το ΧΟΡΟ !

-Στα Ομηρικά Έπη υπάρχουν περιγραφές που κάνουν αναφορά στη χάρη, την ευκινησία, στην απολαυστική αυτή Τέχνη και άσκηση, που επιδίδονταν με λατρεία οι Φαίακες, Πελοποννήσιοι, Τρώες και Κρήτες. Μνη­μόνευαν πόλεις με χοροστάσια, που ονομάζονταν ευρύχωροι και καλλίχοροι. Ο Όμηρος μάς λέει ακόμη πως, εκεί έτρεχαν να χορέψουν οι γιοι και οι θυγατέρες ακόμα, των βασιλιάδων της Τροίας και των Φαιάκων, φορώντας ιμάτια νεόπλυτα και όπλα ευπρεπή έχοντες.

Κατά το Λουκιανό, πρώτη η Ρέα δίδαξε το χορό στους Κορύβαντες στη Φρυγία και στους Κουρήτες στην Κρήτη. Λένε, ότι ο χορός είχε μαγικές ικανότητες και ιδιότητες. Πίστευαν ότι τα μεγάλα πηδήματα ευνο­ούσαν την ανάπτυξη του σώματος, επί πλέον δε, ότι ευνοούσαν την παραγωγή των σιτηρών και των καρπών της γης!. Οι κινήσεις και οι χειρονομίες απέτρεπαν τις κακοήθεις επιδράσεις και απομάκρυναν τα κακά πνεύματα.

Ταυτόχρονα έδινε δύναμη ο χορός στους πολεμιστές και ήταν το κυριότερο γύμνασμα των στρατιωτών. Ανέπτυσσε την αντρεία τους! Αισθάνονταν υπερφυσικές δυνάμεις. Ήταν απαραίτητο καθημερινό στοιχείο της ζωής τους. Και σήμερα την ίδια αντίληψη συναντάμε, βαθιά ριζωμένη μέσα τους, για το χορό σε πολλούς ανθρώπους. Στον «ΑΛΕΞΗ ΖΟΡΜΠΑ» ο Καζαντζάκης γράφει για τον ήρωα του: «Ένας δαίμονας είναι μέσα μου και μου φωνάζει χόρεψε, έτσι ξεπλαντάζω. Μια φορά που πέθανε το παιδί μου σηκώθηκα πάλι και χόρεψα. Οι άλλοι είπαν «τρελάθηκε ο Ζορμπάς». Μα εγώ ήξερα πως αν δε χόρευα εκείνη τη στιγμή θα τρελαινόμουνα». Αυτό ήταν εκδήλωση της ψυχής του. Όπως αισθανόμαστε απαραίτητο στοιχείο το νερό, την αναπνοή μας, έτσι και ο Ζορ­μπάς, αισθάνονταν την ανάγκη του χορού.

-Πραγματική λατρεία ο χορός για τους αρχαίους Έλληνες, γιατί τη συνέδεαν στενά με τη λατρεία των Θεών. Αντίθετα από τους Έλληνες, οι Ρωμαίοι, το «χορεύειν», νόμιζαν αισχρόν και οι ευγενείς, απέφευγαν συστηματικά να χορεύουν και τον θεωρούσαν ως επώδυνη ενασχόληση. Ο Κικέρων κατηγορεί τον Αντώνιον ως οίηματικά «χορεύοντα».

Το ΧΟΡΟ συνθέτουν η ΜΕΘΕΞΗ, η ΚΙΝΗΣΗ, η ΠΟΙΗΣΗ και το ΜΕΛΟΣ, που αποτελούν την Όρχηση. Η τελευταία γίνεται με ρυθμικές κινήσεις που ονομάζονται φορές, όμοιες μ΄ αυτές που έκαναν οι αθλητές στις παλαίστρες και τα στάδια. Ακόμα την Όρχηση συνθέτουν τα σχήματα, που είναι χειρονομίες και φανερώνουν τα ψυχικά συναισθήματα. Δηλαδή π.χ. όταν ήθελαν ικεσία, έβαζαν τα χέρια τους ύπτια και όταν λύπη, έθεταν την μια παλάμη στο κεφάλι τους και την άλλη στην ανάταση.

& 

Ο Πλάτων διαιρεί τους Ελληνικούς Χορούς σε Πολεμικούς, Θρησκευτικούς και Ειρηνικούς.

α) ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΚΟΙ ΧΟΡΟΙ. Είναι η αρχαιότερη μορφή. Μ’ αυτούς οι Πολίτες παρασκευάζονταν για τον πόλεμο και τους αγώνες. Πιο παλιός χορός ήταν ο των Κουρητών. Όσοι τον χόρευαν προκαλούσαν τον ενθουσιασμό και το πολεμικό μένος με την κλαγγή των όπλων και τα πηδήματα στο έδαφος. Κυριότερος πολεμικός χορός είναι ο Πυρρίχιος. Είρήσθω εν παρόδω, η άποψη από πολλούς ότι ο Πυρρίχιος είναι αποκλειστικά Ποντιακός Χορός (Σιέρρα) είναι πέρα για πέρα εσφαλμένη!!! Η καταγωγή του άγνωστη. Πολλοί αναφέρουν ότι είναι της Ρέας, ή της Αθηνάς, που τον χόρεψε για πρώτη φορά, σημείο θριάμβου της, για τη νίκη με τους Τιτάνες ή του Διόνυσου ή των Διοσκούρων. Κατ΄ άλλους ότι είναι εφεύρεση του Πυρρίχιου, γιου του Αχιλλέα ή του Πυρρίχιου, ήρωα της Κρήτης.

Ο χορός αυτός λοιπόν, ο Πυρρίχιος, απαντάται στην Κρήτη με το όνομα «Ορσίτης» στην Κύπρο με «Πρύλη», στη Μακεδονία με «Τηλεσία» και στη Θράκη Καλοβρισμός». Πολεμικός χορός ήταν και ο γυμνικός χορός, οι Γυμνοπαιδιές που χόρευαν γυμνά τα παιδιά της Σπάρτης.

β) ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΧΟΡΟΙ. Ήταν αφιερωμένοι στη λατρεία των Θεών. Όποιος τους χόρευε αισθάνονταν ευτυχία και νόμιζε ότι πλησίαζε τους Θεούς. Η Ρέα πάλι δίδαξε αυτούς στους Κουρήτες. Οι χορευτές δεν έφεραν όπλα. Ήταν γαλήνιοι και σοβαροί. Γίνονταν από πιστούς άνδρες και γυναίκες γύρω απ΄ το Βωμό της θεότητας με τη συνοδεία ασμάτων και ύμνων. Ονομαστός θρησκευτικός χορός ήταν ο Παιάνας προς τιμή του Απόλλωνα στη γιορτή των Υακινθίων, της Αρτέμιδος, του Άρη, του Ποσειδώνα και του Δωδωναίου Δία. Στην ίδια κατηγορία ανήκει και ο Γέρανος (ο Τσακώνικος χορός).

Κατά την παράδοση είναι εφεύρεση του Θησέα, που τον χόρεψε πρώτος, με τους νέους και τις νέες που έσωσε, απ’ τον Μινώταυρο. Χορεύεται με παλινδρομικές κινήσεις, ελιγμούς, σε σχήμα λαβύρινθου. Στους θρησκευτικούς χορούς είναι: Τα Άνθεια, Παρθένεια, ο Χορός των Ωρών, των Πεπλοφόρων και των Καρυάτιδων, θρησκευτικοί μεν, αλλά με οργιαστικό χαρακτήρα οι Διονυσιακοί Χοροί, που τους χόρευαν οι Bακχικοί θίασοι.

γ) ΟΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟΙ ΧΟΡΟΙ. Χωρίζονται, στού θεάτρου και του ιδιωτικού βίου. Οι πρώτοι αναλύονται σε χορούς τραγωδίας, κωμωδίας και σατιρικής ποίησης.

Οι χοροί της τραγωδίας χορεύονταν από την ορχήστρα και τους υποκριτές με άσεμνες κινήσεις και σχήματα λόγου, που καθιστούσαν ζωντανή την εικόνα της παριστανόμενης ιδέας. Ονομαστοί Κωμικοί χοροί, ήταν ο Κόρδακας και του Κώμου. Στη Σατιρική Ποίηση, ήταν ο Σύκινης, που μιμούνταν π.χ. τα πηδήματα της γάτας. Χορεύονταν από Σατύρους και Σειληνούς με φαιδρά κι εμπαικτικά άσματα. Οι χοροί του ιδιωτικού βίου χωρίζονται στους χορούς Συμποσίου, Γάμων και Πένθους. Ειρηνικοί Χοροί είναι και οι Λαϊκοί. Έμειναν ονομαστοί τα Ανθέμια, η Επιλήνιος Όρχηση (μίμηση του τρυγητού) και ο Όρμος (είδος συρτού). Όλοι οι Χοροί χορεύονταν από επαγγελματίες ή ιδιώτες που διδάσκονταν από χοροδιδασκάλους. Γνωστός ο Τελεστής με ιδιαίτερη εκτίμηση, που ήταν ο δάσκαλος του Αισχύλου. Στη Σπάρτη από πέντε χρονών τα παιδιά μάθαιναν να «πυρριχίζουν». Στην Αθήνα υπήρχε ειδικός χορηγός και με θεσμό γίνονταν από το 508 π.Χ., χορευτικοί αγώνες στα Μεγάλα Διονύσια και Λήναια. Γνωστή και η θεραπευτική αξία του χορού. Ο Σωκράτης χόρευε για βελτίωση της κατάστασης της κοιλιάς του. Επαινούν τον χορό ο Λουκιανός, Πλάτων, Πυθαγόρας και ο Πλούταρχος, γιατί με τη άσκηση του διατηρεί κανείς τη νεανικότητα τού σώματος και της Ψυχής!!!

Η Ελλάδα βλάστησε και ανάδειξε γενεές γενεών, που έφυγαν κι έζησαν στα ξένα. Εκεί έκτισαν και χτίζουν τις καινούργιες φωλιές τους, συντροφιά με τη νοσταλγία των χωριών, το πονεμένο μοιρολόγι της χαροκαμένης Μάνας και τις πίκρες της ξενιτιάς. Όμως, βαθιά μέσα τους είναι ριζωμένα τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας. Δημιούργησαν αμύθητους παραδοσιακούς θησαυρούς της Ελληνικής Κληρονομιάς. Η Πολιτεία οφείλει να ιδρύσει το Ινστιτούτο της Ελληνικής Κληρονομιάς.

Για να γίνει σοβαρή έρευνα, καταγραφή και σπουδή των ηθών και εθίμων μας (και του Χορού) χωρίς προκαταλήψεις και κατευθυνόμενες ιδεοληψίες. Πρέπει ακόμη να μην κωφεύει στις Πολιτιστικές Εκδηλώσεις και στην Εθνική Μουσική και τους Ελληνικούς Παραδοσιακούς Χορούς μας, σ΄ αυτό που λέγεται τελικά ΕΛΛΑΔΑ!. Γιατί, καθημερινά βομβαρδίζεται από ξενόφερτες μουσικές, γδούπους, νιαουρίσματα, κλαψουρίσματα και ουρλιαχτά καθώς και με χορευτικές τραγικές φιγούρες με αποκρουστικές και φρικιαστικές αμφιέσεις ταυτόχρονα, κι αναρωτιέται και απορεί κανείς;!. Βρίσκεται στον τόπο του, στις ρίζες του στη Ελλάδα μας ή σε ξένη χώρα!;. Και οι όποιοι νέοι τι κάνουν!;.

Ευωχούνται με το συνεχές και εύπεπτο ώραιοφανές γαργάλισμα της ξενοκίνητης υποκουλτούρας που θέλουν την εύκολη, γρήγορη και απλή διασκέδαση, (σκεδάννυμι = σκορπίζω, δια-σκορπίζω, χύνω ολόγυρα, συντρίβω). Φαίνεται πώς κάπου μπερδέυτηκε η Ψυχαγωγία (αγωγή Ψυχής) με τους γδούπους καί τα ουρλιαχτά ήγουν δια-σκέδαση. Πρέπει οι αρμόδιοι με ευπρέπεια και ήθος, να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και να δώσουν περισσότερο χρόνο στα Σχολεία μας, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για τη Δημοτική Μουσική μας και τον Παραδοσιακό Χορό, γιατί θα χάσουμε (;!) ίσως την Εθνική μας ταυτότητα, τόσο εμείς, όσο και τα παιδιά μας, με την πλήρη ένταξή μας στην ευνουχισμένη μαγδαληνή εσπερία της ισοπέδωσης και του μονισμού*.

- Πλέον των τετρακοσίων χορών!!! υπήρχαν από την αρχαιότητα στην Ελλάδα και λίγοι σώθηκαν μέχρι σήμερα. Ογδόντα και πάνω χορούς (κυκλικούς, αντικριστούς, αντρικούς, γυναικείους, μεικτούς, τελετουργικούς κ.λ.π.) κατέγραψαν οι ερευνητές στην Ελλάδα μας, σε απλή εκτέλεση ή παραλλαγή ή παραλλαγές από τόπο σε τόπο. Σε συρτούς ή πηδηχτούς χορούς, βασισμένους στο τετράπτυχο: Μουσική – Τραγούδι – Όρχος – Βήματα.

& 

-Από την Θράκη μας ως την Κρήτη, απ’ την Ήπειρο μέχρι τη Ρόδο, τα Νησιά του Ιονίου και Αιγαίου σ΄ όλη τη Μεσόγειο, τη Ρούμελη, Θεσσαλία, Μοριά, Μακεδονία, τον Πόντο και την Κύπρο, βρίσκουμε χορούς που σκορπίζουν τον ενθουσιασμό και τη συγκίνηση. Είναι διαμορφωμένοι ανάλογα με τη μορφολογία του εδάφους, το κλίμα καί το χαρακτήρα των ανθρώπων. Εξωτερικεύουν τ’ ατομικά συναισθήματα και το γενικότερο πόθο. Στους χορούς της Κρήτης τη νευρικότητα, με τα γρήγορα κι αστραπιαία, «διαβολεμένα» πηδήματα, παιχνιδιάρικοι σαν τα κύματα της θάλασσας των Νησιών μας. Μεγαλοπρεπείς οι αργοί χοροί του Θεσσαλικού κάμπου.

Πηδηχτοί με μεγάλα άλματα και χτυπήματα οι χοροί των βουνών, φανερώνουν τη λεβεντιά και τη σβελτάδα των ανθρώπων. Στρωτοί, μονότονοι, γεμάτοι αγωνία και καρτερία, οι χοροί της Ηπείρου, μαρτυρούν τον κρυφό καημό των ανθρώπων της. Ζωντανοί, ποικιλόμορφοι, χαρούμενοι, ηρωϊκοί, παλικαρίσιοι μα και πένθιμοι, ενθουσιώδεις, εκφραστικοί, ευχάριστοι οι χοροί της Θράκης και της Μακεδονίας μας όπως και ηδονικοί, γιατί τι άλλο μπορεί να σημαίνει Μακεδονία, (εκτός των άλλων) Μακ+ (Ε)+ (Η)δονή ;!.-

..τού μονισμού*- «Ούτε να νομίσει κανείς πώς υπάρχει ένας πολιτισμός μονάχα. Ο πολιτισμός δεν είναι ένας, ούτε γράφεται με κεφαλαίο Π. Ένας πολιτισμός δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει μόνο μία Επιστήμη, ούτε μία Τέχνη, ούτε μια Φιλοσοφία, ούτε μία Αλήθεια, ούτε και ένα Ψέμα. Στον τόπο και στο χρόνο καταποδιαστά και μπλεγμένα βρίσκονται και κληρονομούνται κάποτε και τα τσουγκρίζουν και τα ταιριάζουν άλλοτε και γεννιούνται, αυξαίνουν, ανθίζουν, μαραίνονται και πεθαίνουν ολοένα και χορεύουν σατανικά μυριόχρωμους χορούς μέσα στη φωτεινή αιωνιότητα οι άπειρες Επιστήμες και Τέχνες και Φιλοσοφίες και Αλήθειες και Ψευτιές και Πολιτισμοί. Γιατί να σ΄ αρέσει πάντα ο μονισμός, ώ ανθρώπινο μυαλό; Άραγε να απλοποιείς από κούραση ή από ανάγκη γιά διαύγεια;».- Ίων Δραγούμης

ΑΝΘΟΪΑΜΑΤΑ BACH - ΦΥΤΙΚΑ ΕΛΙΞΙΡΙΑ

Τα ανθοιάματα ανακαλύφθηκαν από τον Dr.Edward Bach,έναν επιφανή ομοιοπαθητικό γιατρό κατά την δεκαετία του’ 30.Ο σκοπός του ήταν να βρει μια θεραπεία για τις ψυχολογικές και συναισθηματικές διαταραχές προσιτή στον καθένα, μέσα από ένα απλό σύστημα της φυσικής ιατρικής. Ανακάλυψε την μέθοδο των ανθοιαμάτων μέσα από την εμπειρία του. Κατά τις επισκέψεις του στην εξοχή μελετούσε δίπλα η κάτω από συγκεκριμένα φυτά και δέντρα παρατηρώντας πως αυτά επηρέαζαν την διάθεση του. Ανακάλυψε ότι 38 διαφορετικά είδη περικλείουν την σφαίρα επιρροής των ανθρώπινων συναισθημάτων η ακριβέστερα την γκάμα των αρχέτυπων καταστάσεων της ψυχής. Καθώς κάθε κατάσταση έχει μια θετική και μια αρνητική πλευρά, έτσι και κάθε από τα φυτά του Dr.Bach εκδηλώνει την ικανότητα να αλλάξει την παρεκκλίνουσα κατάσταση με την οποία σχετίζεται. Με μεγάλη επιμέλεια τελειοποίησε την πρακτική της θεραπείας αυτών των ψυχικών δυσαρμονικών καταστάσεων και ως εκ τούτου είχε την δυνατότητα να επαναφέρει τα άτομα σε υγιή διανοητική και συναισθηματική κατάσταση με την βοήθεια επιλεγμένων αποσταγμάτων φυτών και λουλουδιών. Για να αξιοποιήσει αυτό το φυσικό αποτέλεσμα και να κάνει διαθέσιμες τις δυνατές θεραπευτικές ιδιότητες αυτών των φυτών στους άλλους, ανέπτυξε ένα δημιουργικό σύστημα παρασκευής. Με το εφευρετικό μυαλό του ανακάλυψε ότι με το να αφήνει τα άνθη να επιπλέουν σε ένα γυάλινο μπολ με νερό πηγής κάτω από το φως του ήλιου, η θεραπευτική ζωτική ουσία περνούσε μέσα στο νερό. Σε κάποιες περιπτώσεις, ειδικά σε λιγότερο ηλιόλουστες μέρες, χρησιμοποιούσε μια μέθοδο ήπιου βρασμού για τα είδη που άνθιζαν εκείνο τον καιρό. Και στις δύο περιπτώσεις το εκχύλισμα που προέκυπτε διατηρείτο σε μπράντυ.

ΠΩΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΤΕ ΤΑ ΑΝΘΟΙΑΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΣΕ ΣΑΣ

Η επιλογή του κατάλληλου ανθοιάματος του Dr Bach μπορεί να είναι τόσο εύκολη η δύσκολη, ανάλογα, με το τι παραδέχεστε ότι αισθάνεστε. Διαβάστε τις περιγραφές για να εντοπίσετε ένα η΄ περισσότερα ανθοιάματα που ταιριάζουν σε σας η στο άτομο για το όποιο προορίζονται. Ο σκοπός είναι να προσεγγίσουμε όσο δυνατόν περισσότερο την αρνητική κατάσταση που εκδηλώνεται. Προσπαθείστε να είστε όσο πιο ειλικρινείς γίνεται στην παραδοχή των ψεγαδιών σας. Νοιαστείτε για τον εαυτό σας και μην είστε κριτικοί, χρησιμοποιείστε περισσότερο την διαίσθηση παρά τις νοητικές σας λειτουργίες. Διαβάστε τις περιγραφές σαν τάσεις παρά σαν απόλυτες καταστάσεις. Χρησιμοποιείστε τις για να κερδίσετε γνώσεις για τους αρνητικούς τύπους συμπεριφοράς και ως εκ τούτου χρησιμοποιείστε τις σαν ενδείξεις για την εύρεση μιας αποτελεσματικής θεραπείας. Από την στιγμή που είμαστε όλοι μοναδικοί, ένα συγκεκριμένο πρόβλημα μπορεί να απαιτεί διαφορετικά βάμματα για διαφορετικούς ανθρώπους. Κανένα κακό δεν επέρχεται αν το ανθοίαμα δεν είναι το κατάλληλο για το συγκεκριμένο άτομο. Σε περιπτώσεις που χρειάζονται περισσότερα ανθοιάματα, αυτά μπορεί να λαμβάνονται σε μείγμα.

 ΑΥΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΤΑ ΙΑΜΑΤΑ BACH 

Τα ανθοϊάματα Bach, στην πραγματικότητα δεν καταπολεμούν το σύμπτωμα ή την ασθένεια, αλλά θεραπεύουν την προσωπικότητα, βοηθώντας την προοδευτικά να ξεμπλοκάρει τις απαραίτητες ενέργειες για την σταδιακή ίαση. Τα ανθοϊάματα Bach μπορούν να θεωρούνται ως βιοκαταλύτες, ικανοί να εισχωρήσουν στο σύστημα της ενεργειακής ροής σε σταθερή ισορροπία πάνω στην οποία στηρίζεται η ζώσα ύλη. Η ισορροπία αυτού του συστήματος εγγυάται την υγεία, ενώ η ανισορροπία συμπίπτει με την ασθένεια. Η ανθοθεραπεία βρίσκεται σε αρμονία με τους νόμους της φύσης, σεβόμενη τον άνθρωπο στο σύνολό του, διευκολύνοντάς τον με γλυκύτητα στο νοητικό, το ψυχικό και το φυσικό επίπεδο. Τα ανθοϊάματα μπορούν να ληφθούν ως συμπληρωματικά άλλων θεραπειών, βοτανοθεραπεία, ομοιοπαθητική, αρωματοθεραπεία, κλασική ιατρική, αλλά και μόνα τους. Επιλέγουμε μέχρι 6 ιάματα που ταιριάζουν στον τύπο μας και τα λαμβάνουμε για 3 μήνες και ανάλογα με την κατάστασή μας μπορούμε και μετά να συνεχίσουμε τα ίδια ιάματα ή κάποια άλλα που χρειαζόμαστε στη δεδομένη στιγμή της ζωής μας. Η βελτίωση παρατηρείται αμέσως μόλις λάβουμε το ίαμα ή μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, ανάλογα με την ηλικία, το περιβάλλον που ζούμε, το είδος και τη χρονική διάρκεια του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε και τη διάθεσή μας. Τα παιδιά που δεν έχουν ακόμη αναπτύξει άμυνες και αντιστάσεις ανταποκρίνονται γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα απ' ότι οι ενήλικες που φοβούνται, αμφιβάλλουν ή είναι δύσπιστοι και απογοητευμένοι. Τα ανθοϊάματα δεν προκαλούν εξάρτηση, ούτε παρενέργειες και μπορούν να ληφθούν για όσο χρονικό διάστημα τα χρειαζόμαστε. 

Τρόπος λήψης των ιαμάτων Bach. Ρίξτε 3-4 σταγόνες απο κάθε ανθοϊαμα που διαλέχτηκε (μέχρι 6 ιάματα) σε ένα ποτήρι νερό πηγής και πιείτε το αργά. Για μεγαλύτερη διάρκεια χρήσης: Διαλύουμε 3-4 σταγόνες από κάθε ανθοϊαμα που διαλέχτηκε (μέχρι 6 ιάματα) σ' ένα γυάλινο σκούρο μπουκάλι με σταγονόμετρο που περιέχει 30 ml νερό πηγής και ένα κουταλάκι κονιάκ για συντήρηση. Απο αυτό το μίγμα, ο θεραπευόμενος πίνει 4-5 σταγόνες, 4 φορές ημερησίως και για όσο χρόνο χρειάζεται. 

ΤΑ 38 ΑΝΘΟΪΑΜΑΤΑ ΤΟΥ DR. ED. BACH (αναλύονται συγκεντρωμένα στις παρακάτω 7 κύριες ομάδες σύμφωνα με την ψυχική αντίδραση του ανθρώπου στη δεδομένη στιγμή ) 

1._ ΦΟΒΟΣ 

Rock Rose (Ηλιάνθεμο). Το Aνθός του Πανικού. Αρνητική κατάσταση: Υπερβολικός φόβος. Πανικός. Τρόμος. Αίσθημα αγων ίας αμέσως μετά από ατύχημα ή από κίνδυνο. Γαστρικές νευρικές ενοχλήσεις. Θετική ανάπτυξη:Το ίαμα βοηθά για Ηρεμία. Θάρρος, Δύναμη, Ηρωισμό. 

Mimulus (Μίμουλους). Το Aνθος του θάρρους. Αρνητική κατάσταση: Φόβος για συγκεκριμένα πράγματα (σκυλιά, ανελκυστήρες κ.λπ.). Είναι άτολμος, δειλός συγκρατημένος, ντροπαλός, κοκκινίζει εύκολα, ψυχολογικά υπερευαίσθητος.Εχει πρόβλημα όταν πρόκειται να μιλήσει σε πολύ κόσμο. Είναι ντροπαλός και νευρικός όταν βρίσκεται με συντροφιά. Η παρουσία των άλλων δεν του αρέσει. Είναι φιλήσυχο άτομο. Δεν του αρέσει η σύγκρουση και η έκφραση του θυμού. Θετική ανάπτυξη : Το ίαμα βοηθά για Θάρρος. Αυτοπεποίθηση Έλεγχο της ευαισθησίας. Το άτομο γίνεται ικανό να αντιμετωπίσει τον κόσμο και τις αντιξοότητες της ζωής με θάρρος και χαρούμενη διάθεση. 

Cherry Plum (Δαμασκηνιά). Το Aνθος της Απάρνησης. Αρνητική κατάσταση: Συγκινησιακή υπερένταση. Aνεξέλεγκτα ξεσπάσματα. Τη στιγμή που πάει να τον πάρει ο ύπνος πετάγεται και μένει άυπνος. Τείνει να εκλογικεύει τα γεγονότα. Είναι σφιγμένος γιατί έχει δυσκολία να αισθάνεται και και να "αφήνεται" στη διάρκεια της ερωτικής επαφής. Θετική ανάπτυξη:Το ίαμα βοηθά για Εσωτερική χαλάρωση, εσωτερικό "ξεβούλωμα". Διώχνει το φόβο της προσωπικότητας στο να "ανοιχθεί". Βοηθά στην αποκατάσταση των ναρκομανών και των ανθρώπων που σκέφτονται την αυτοκτονία πολύ καιρό. Βοηθά και σε πονοκεφάλους και αυπνία. 

Aspen (Αγριολεύκη). Το Aνθος της πρόγνωσης. Αρνητική κατάσταση:"Μεταφυσικός" φόβος. Απροσδιόριστες φοβίες, φόβος του άγνωστου. Φοβάται το χειρότερο. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά για Ασφάλεια, Χαλάρωση . 

Red Chestnut (Κόκκινη Αγριοκαστανιά). Το Aνθος της Συμβίωσης. Αρνητική κατάσταση: Φόβος ότι κάτι κακό θα συμβεί στους ανθρώπους που έχει συναισθηματικό δέσιμο. Υπερβολική ανησυχία για το καλό των άλλων. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά και ενισχύει : Αλτρουισμό. Προστασία της προσωπικότητας. Βελτίωση της ικανότητας συμβίωσης. Τοποθέτηση ορίων. 

2._ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ 

Ceratο (Κερατόστιγμα) To Aνθος της Διαίσθησης. Αρνητική κατάσταση:Εχει έλλειψη εμπιστοσύνης στις αποφάσεις του. Ζητάει συνέχεια συμβουλές να του πούν τι θα κάνει.Συγκεντρώνει γνώσεις αλλά δεν τις χρησιμοποιεί. Χρειάζεται την έγκριση των άλλων. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά να ξαναγίνει δυνατή η φωνή της διαίσθησης.Εμπιστεύεται τον εαυτό του. Δεν επηρεάζεται απο τις συμβουλές των άλλων.Αποκτά αυτοπεποίθηση.
Scleranthus (Σκλήρανθος) Το Aνθος της Ισορροπίας. Αρνητική κατάσταση: Αμφιταλάντευση, αναποφασιστικότητα. Δεν έχει την ικανότητα να αποφασίσει μεταξύ δύο πραγμάτων και αμφιταλαντεύεται, παίρνει μια απόφαση αλλά αμέσως μετά το μετανιώνει. Εσωτερική ανισορροπία, Πέφτει απο το ένα άκρο στο άλλο. Ενθουσιάζεται πολύ γρήγορα με κάτι καινούργιο αλλά πολύ γρήγορα το παρατάει. Στη συζήτηση πηδάει απο θέμα σε θέμα. Δεν έχει εμπιστοσύνη στους άλλους και προσπαθεί να λύσει μόνος του τα προβλήματά του. Η διάθεσή του αλλάζει γρήγορα, τη μια στιγμή είναι χαρούμενος και την άλλη απελπισμένος. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά και ενισχύει : Ψυχική ισορροπία. Αποφασιστικότητα. Βλέπει τις προτεραιότητές του και μπορεί να διακρίνει τι είναι το ποιό σημαντικό γιαυτόν.Παίρνει σωστές αποφάσεις στη σωστή στιγμή. 

Gentian (Γεντιανή) Το Aνθος του Σκεπτικισμού. Αρνητική κατάσταση: Απαισιοδοξία και σκεπτικισμός, ηττοπάθεια, απογοήτευση, αποθάρρυνση, μετά από μία έντονα οδυνηρή εμπειρία ή ανεπιτυχή προσπάθεια. Εύκολα χάνει το κουράγιο του και θέλει να εγκαταλείψει την προσπάθεια. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα Διαλύει την αρνητική διάθεση με την οποία ο νούς προσεγγίζει το πρόβλημα, φεύγει η στενοχώρια. Αισιόδοξη στάση μπροστά στη ζωή. Ικανότητα συμβίωσης με τα προβλήματα. Εμπιστοσύνη στο Θεό. 

Wild Oat (Αγριοβρώμη) Το Aνθος της Διαφοροποίησης. Αρνητική κατάσταση: Έλλειψη στόχων στη ζωή. Ανικανοποίητος με τον εαυτό του και με τις καταστάσεις. Αβεβαιότητα για το μέλλον. Aνθρωποι με πολλές ικανότητες και δραστηριότητες. Κρίσεις μέσης ηλικίας. Θετική ανάπτυξη:Βοηθά στην επιλογή συντρόφου. Ξεκαθάρισμα και συγκεκριμενοποίηση στόχων. για την καριέρα και σε κρίσιμες καμπές της ζωής. 

Gorse (Ράχος) Το Aνθος της Ελπίδας. Αρνητική κατάσταση:Απελπισία, απόγνωση. Αισθάνεται ότι "δεν υπάρχει πλέον καμιά ελπίδα". Χρόνιες ασθένειες. Θετική ανάπτυξη: Ελπίδα. Ελπιδοφόρα επανατοποθέτηση μπροστά σε δύσκολες ή αναπόφευκτες καταστάσεις. 

Hornbeam (Καρπίνος) Το Aνθος της Κούρασης. Αρνητική κατάσταση : Κούραση, έλλειψη εσωτερικής δύναμης για να συνεχίσει, νοητική κόπωση, αδυναμία. Δεν έχει όρεξη για τίποτα. Ξυπνά το πρωί κουρασμένος χωρίς κέφι για δραστηριότητα, με βαρύ κεφάλι, απελπισμένος. Θετική ανάπτυξη : Το ίαμα αυτό τονώνει το ενεργειακό επίπεδο, σαν ένα δροσιστικό κρύο μπάνιο και δυναμώνει τη σπονδυλική στήλη, δίνει πνευματική φρεσκάδα. Βοηθά στην ανεύρεση του σωστού ζωτικού ρυθμού και του ρυθμού έντασης-χαλάρωσης, την αρμονική ροή της ενέργειας. Βοηθά τους μαθητές στις εξετάσεις. 

3._ ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ 

Clematis (Κληματίδα) Το Aνθος της Ονειροπόλησης. Αρνητική κατάσταση: Έλλειψη προσοχής, αφηρημάδα. Ονειροπόληση. Βρίσκεται στον κόσμο του. Κλεισμένος στον εαυτό του, απρόσεκτος, απαθής με αδύνατη μνήμη, δεν συγκεντρώνεται στο παρόν. 

Θετική ανάπτυξη: Συνείδηση του παρόντος και της πραγματικότητας. Βοηθάει τους μαθητές να επικεντρώσουν την προσοχή τους στο παρόν. Ενδείκνυται και για άτομα που λιποθυμούν συχνά. 

Honeysuckle (Αγιόκλημα) Το Aνθος του Παρελθόντος. Αρνητική κατάσταση: Νοσταλγία. Μελαγχολία. Υπερτιμάει και εξιδανικεύει το παρελθόν. Aρνηση για αλλαγή και αντιμετώπιση της τωρινής πραγματικότητας. 

Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά, στην δημιουργική αντιμετώπιση του παρελθόντος και στη συνείδηση του παρόντος, να ελευθερωθούμε απ' το παρελθόν και να ζήσουμε το παρόν. Το ίαμα ανακουφίζει τη λύπη αυτού που νιώθει οτι γέρασε. 

Wild Rose (Αγριοτριανταφυλλιά) Το Aνθος της Παραχώρησης. Αρνητική κατάσταση: Απάθεια. Έλλειψη ενδιαφέροντος για οτιδήποτε. Το ίαμα αυτό ενδείκνυται για αυτούς που έχουν παραιτηθεί, έχουν υποταχθεί στη ζωή και στις συνθήκες που τους έχουν επιβληθεί. Εχουν μια παθητική προσαρμογή. Εχουν περιπέσει σε απάθεια. Θετική ανάπτυξη:Το ίαμα βοηθά και ανανεώνει το ζήλο τους για τη ζωή, βοηθά να αποκτήσουν ζωντάνια και φρεσκάδα, να κάνουν θετικές αλλαγές στη ζωή τους, να πιστέψουν στον θεό, τους ανθρώπους και στη ζωή την ίδια. 

Olive (Ελιά) Το Aνθος της Εξάντλησης. Αρνητική κατάσταση: Σωματική, ψυχική και νοητική κόπωση και εξάντληση. Οτιδήποτε του φαίνεται υπερβολικό. Κακή λειτουργία των νεφρών, εντέρων, και του στομάχου. Θετική ανάπτυξη: Δυνάμωμα. Απόκτηση ζωτικής δύναμης. Προσεκτική διοχέτευση της ζωτικής ενέργειας. 

White Chestnut (Aσπρη Αγριοκαστανιά) Το Aνθος των σκέψεων. Αρνητική κατάσταση: Βασανίζεται από άχρηστες σκέψεις, που δεν τον αφήνουν να κοιμηθεί και που μετατρέπει σε έμμονες ιδέες. Αισθάνεται οτι έχει το κεφάλι του γεμάτο. Εντονοι εσωτερικοί διάλογοι. Αϋπνίες. Δυσκολίες συγκέντρωσης. Θετική ανάπτυξη: Νοητική χαλάρωση και ισορροπία. Ξεκαθάρισμα των σκέψεων. Γαλήνη του νου. 

Chestnut Bud (Μπουμπούκι αγριοκαστανιάς) Το Aνθος της Μάθησης. Αρνητική κατάσταση: Αρνείται να μάθει από τις εμπειρίες της ζωής. Απροσεξία. Επανάληψη των ίδιων λαθών. Δυσκολίες μάθησης. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά για σωστή αφομοίωση εμπειριών, ικανότητα μάθησης δημιουργική χρήση των περασμένων εμπειριών. 

Mustard (Λαψάνα) Το Aνθος της Μελαγχολίας. Αρνητική κατάσταση: Μελαγχολία, λύπη, κατάθλιψη, κατάρρευση χωρίς φανερή αιτία. Εσωστρέφεια. Αποκομμένος από τη ζωή. Αίσθημα "πένθους". Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά για ανάπτυξη Μεγαλοκαρδίας. Ανακάλυψη του εσωτερικού φωτός. Εσωτερική χαλάρωση. Χαρούμενη γαλήνη. 

4._ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ 

Water Violet (Νεροβιολέτα). Το Aνθος της απομόνωσης. Αρνητική κατάσταση: Ανωτερότητα, επιφυλακτικότητα, υπεροψία. Θέλει να μένει μόνος του αρνείται οποιαδήποτε βοήθεια. Δεν εκφράζει τα συναισθήματά του. Νιώθει ένταση και σφίξιμο στο σώμα του. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά να κάνει ανοιγμα προς τους άλλους. Διευκόλυνση στην επικοινωνία. 

Impatiens (Ανυπόμονα). Το Aνθος της Υπομονής. Αρνητική κατάσταση:Βιαστικός, ανυπόμονος. Δρα βιαστικά και γρήγορα. Εκνευρίζεται με τον αργό ρυθμό των άλλων. Ευέξαπτος, ευερέθιστος, υπερκινητικός. Θετική ανάπτυξη:Το ίαμα βοηθά τους μαθητές στα διαγωνίσματα να έχουν ηρεμία, υπομονή και ανεκτικότητα. 

Heather (Ρείκι). Το Aνθος του Εγωκεντρισμού. Αρνητική κατάσταση: Πολυλογάς, επικεντρωμένος στον εαυτό του και στα προβλήματα του. Δεν αντέχει τη μοναξιά, θέλει να είναι πάντα το επίκεντρο. Εγωκεντρικός. Κάνει πάντα αισθητή την παρουσία του. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά να παρεκκλίνει την προσοχή από τον εαυτό του και τα δικά του προβλήματα. Αίσθημα αλληλεγγύης

5._ ΥΠΕΡΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ 

Agrimony ( Αγριμόνια) Το Aνθος της Σύγκρουσης. Αρνητική κατάσταση: Κρύβει τα προβλήματα, ακόμα και από τον εαυτό του, δείχνοντας χαρούμενος και ανέμελος. Υποχωρεί μέχρι αυτοθυσίας. Δεν αντέχει συγκρούσεις και προβλήματα. Θέλει να δίνει παρά να παίρνει. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά να εκφράσει τα συναισθήματά του και να μοιραστεί το πρόβλημά του με κάποιον που εμπιστεύεται. Μεγαλύτερη ικανότητα να αντιμετωπίζει συγκρούσεις.
Centaury (Kενταύρια) Το Aνθος της Βούλησης. Αρνητική κατάσταση: Αδύναμη βούληση. Επιρρεπής. Γίνεται "χαλί" για πάτημα Επιτρέπει να τον εκμεταλλεύονται. Δεν ξέρει να πει όχι. Θυσιάζεται από υπερβολική καλοσύνη. Επηρεάζεται εύκολα. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά να δυναμώσει η θέλησή του, να διακρίνει πότε πρέπει να λέει "Ναι" και πότε "Οχι" στις επιθυμίες των άλλων χωρίς να υποφέρι ή να έχει ενοχές. Να εξυπηρετεί αλλά και να διατηρεί τη δική του ταυτότητα.
Walnut (Καρυδιά) Το Aνθος της Νέας Αρχής. Αρνητική κατάσταση: Μεταβατικές καταστάσεις της ζωής (γάμος, εγκυμοσύνη, νέα δουλειά, συνταξιοδότηση), δυσκολία να προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση, περιβάλλον, κ.λπ. Ανασφαλής. Φοβάται το καινούργιο. Ασταθής. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά στη δύναμη του χαρακτήρα, να αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια για τον εαυτό του, Υπακούει στην εσωτερική του φωνή χωρίς να επηρεάζεται εύκολα από τους άλλους. 

Holly (Αρκουδοπούρναρο) Το Aνθος της Αγάπης. Αρνητική κατάσταση : Νιώθει ζήλια, μίσος, καχυποψία, φθόνο και εκδικητικότητα.Υποφέρει πολύ μέσα του χωρίς να υπάρχει πραγματική αιτία για τη δυστυχία του. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά τα παιδιά που ζηλεύουν το νέο τους αδελφάκι, σε ερωτική απογοήτευση, λόγω εγκατάλειψης απο το σύντροφο. Ανοίγει η καρδιά του και βλέπει τον άλλο σαν αδελφό.

6._ ΥΠΕΡΒΟΛΗ 

Chicory ( Πικραλίδα). Το άνθος της Τακτικής. Αρνητική κατάσταση: Εγωκεντρικός, υπερπροστατευτικός, αδιάκριτος, με κτητική συμπεριφορά, θέλει να επηρεάζει και να χειραγωγεί. Απογοητεύεται οταν δεν αναγνωρίζουν τη βοήθειά του ή τις συμβουλές του. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα αυτό βοηθά το άτομο να νιώθει ότι μπορεί να αφήσει τους άλλους γύρω του σε ησυχία, καθώς μαθαίνει να σέβεται τις επιλογές τους, με αποτέλεσμα οι άλλοι να αρχίσουν να του δίνουν την αυθόρμητη αγάπη που χρειάζεται και ζητά.
Vervain (Σταυροβότανο). Το Aνθος του Ενθουσιασμού. Αρνητική κατάσταση: Υπερβολικός ζήλος, φανατικός, ενθουσιώδης, τελειομανής. Προσπαθεί να πείσει τους άλλους για τις ιδέες του και τα ιδανικά του. Ο ενθουσιασμός και η έξαψη που νιώθει του δημιουργεί υπερδιέγερση και τον εμποδίζει να χαλαρώσει και να κοιμηθεί. Θετική ανάπτυξη: Tο ίαμα αυτό είναι κατά της υπερπροσπάθειας, βοηθά το άτομο να διευθετήσει την ικανότητα ενθουσιασμού, να πείθει με το παράδειγμα και όχι με τα λόγια. Το άγχος υποχωρεί, γίνεται πιο διπλωμάτης και διακριτικός, επιτρέπει στους άλλους να έχουν τη δική τους γνώμη. Βλέπει τα πράγματα με ανοιχτό μυαλό.
Vine (Αμπέλι). Το Aνθος της Εξουσίας. Αρνητική κατάσταση: Αυταρχικός φιλόδοξος, τυραννικός. αδιάλλακτος, ελέγχει τους άλλους. Επιβάλλει τη βούλησή του σε ανθρώπους και καταστάσεις. Δεν δέχεται συμβιβασμούς. Ο τύπος centaury είναι θύμα γονιού Vine. Θετική ανάπτυξη: Tο ίαμα αυτό μεταμορφώνει το άτομο σε άξιο καθοδηγητή. Nα ξεχωρίσει την υγιή φιλοδοξία από την αρρωστημένη. Να μάθει να σκέφτεται με την καρδιά.
Beech (Οξιά). Το Aνθος της Ανοχής. Αρνητική κατάσταση: Έλλειψη κατανόησης για τους άλλους, αδιαλλαξία. Συνεχόμενη στάση κριτικής. Αλαζονεία, ματαιοδοξία, αδιαλλαξία. Ειρωνικός. Ελλειψη επιείκειας. Πιστεύει ότι η στάση του είναι η σωστότερη. Θετική ανάπτυξη: Με το ίαμα αυτό η αυστηρή κριτική και αλαζονεία μετατρέπονται σε κατανόηση, επιείκεια, ανεκτικότητα.
Rock Water (Το Nερό της Πηγής). Το Νερό της Πειθαρχίας. Αρνητική κατάσταση: Αυστηρότητα, ακαμψία, αλύγιστος νούς, τελειομανία. Σκληρός με τον εαυτό του. Βάζει στον εαυτό του υπερβολικά υψηλούς στόχους. Καταπιέζει ζωτικές ανάγκες. Δεν επιτρέπει στον εαυτό του να χαρεί τη ζωή. Θετική ανάπτυξη: Εσωτερική χαλάρωση και ελευθερία. Αποδέχεται τις ανάγκες του. Αναθεωρεί τις ιδέες του και προσαρμόζεται στο παρόν αποκτά ικανότητα προσαρμογής.

7._ ΑΠΟΓΝΩΣΗ 
Larch ( Λάριξ). Το Aνθος της Εμπιστοσύνης στον εαυτό. Αρνητική κατάσταση : Αίσθημα κατωτερότητας, ανασφάλεια. έλλειψη αυτοπεποίθησης και θάρρους. Έχει την εντύπωση ότι θα αποτύχει, γι' αυτό και δεν μπορεί να πάρει κάποια απόφαση ή να κάνει κάποια προσπάθεια. Αδύναμη προσωπικότητα, φυσικά και ψυχολογικά. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά στην εσωτερική ενδυνάμωση και το άτομο αντιλαμβάνεται οτι έχει την ικανότητα να τολμά και να επιτυγχάνει πράγματα που επιθυμούσε. Νοιώθει ικανός να τα καταφέρει.Εκτιμά τις καταστάσεις αντικειμενικά.
Pine (Πεύκο). Το Aνθος της Συγχώρεσης. Αρνητική κατάσταση : Αίσθημα ενοχής. Υπερβολική ταπείνωση. Ζητάει συνέχεια συγγνώμη. Επιτρέπει να του κάνουν επιπλήξεις. Δυσκολεύεται να δεχτεί δώρα ή χάρες από άλλους, γιατί θεωρεί ότι δεν το αξίζει. Υπερβολικό αίσθημα θυσίας, σαν ένα είδος λύτρωσης. Θετική ανάπτυξη:Ρεαλιστική αντιμετώπιση των ευθυνών του. Να δέχεται τον εαυτό του έτσι όπως είναι. Να συγχωρεί τον εαυτό του.
Elm (Φτελιά). Το Aνθος της Ευθύνης. Αρνητική κατάσταση : Νιώθει πρόσκαιρο, περιστασιακό αγωνιώδες αίσθημα ανεπάρκειας στα καθήκοντά του λόγω τελειομανίας και λιγοψυχίας μπροστά στις μεγάλες απαιτήσεις και ευθύνες της ζωής. Μόνος φορτώνεται τα πάντα στους ώμους του. Ταυτίζεται με το επάγγελμά του. Θετική ανάπτυξη : Το ίαμα τον βοηθά να βλέπει τις ικανότητές του, τον καθησυχάζει και τον προσγειώνει σε ρεαλιστικές απαιτήσεις απο τον εαυτό του, να ξεχωρίζει τον εαυτό του από το επάγγελμα.
Sweet Chestnut (Καστανιά). Το Aνθος της Λύτρωσης. Αρνητική κατάσταση : Δεν βρίσκει διέξοδο, νομίζει ότι έχει φτάσει στα όρια της αντοχής του. Αβάσταχτη νοητική αγωνία και απόγνωση. Aγχος. Ανυπόφορη ψυχολογική οδύνη. Συχνά έχει βιώσει δραματικές εμπειρίες ή δυσάρεστα γεγονότα. Αισθάνεται ότι καταρρέει και διαλύεται. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά στις δύσκολες στιγμές της ζωής (χωρισμός, αρρώστια) να προχωρήσει σε νέα στάδια πνευματικής εξέλιξης και αναγέννησης.
Star of Bethlehem (Αγριόκρινο). Το Aνθος της Παρηγοριάς. Αρνητική κατάσταση : Μετά από καταστάσεις σοκ, φυσικό ή ψυχολογικό (διαζύγιο, ατύχημα, τρόμαγμα). Δυσκολεύεται να συνέλθει. Αντίσταση σε θεραπείες. Δεν αφομοιώνει δύσκολες εμπειρίες και δυσάρεστα γεγονότα. Θετική ανάπτυξη: Εσωτερική δύναμη για να αφομοιώνει καλύτερα τα δύσκολα βιώματα. Καλύτερη επεξεργασία των εμπειριών.Βοηθά στην θεραπεία ναρκομανών και αλκοολικών. 

Willow (Ιτιά). Το Aνθος της Μοίρας. Αρνητική κατάσταση : Πικρία, αυτολύπηση, μνησικακία, μιζέρια. Αισθάνεται θύμα της μοίρας. Νομίζει ότι όλοι τον αδικούν. Επικρίνει τους άλλους. Υποφέρει συχνά από χολολιθίαση και κατάθλιψη. 

Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά να δέχεται τη μοίρα του. Να αποκτήσει μία δημιουργική στάση. Να αναλαμβάνει μεγαλύτερη ευθύνη μπροστά στη ζωή. Διαλύει τη διάθεση μεμψιμοιρίας.
Oak (Βελανιδιά). Το Aνθος της Επιμονής. Αρνητική κατάσταση : Δυνατός, ακούραστος, συνέχεια παλεύει με δυσκολίες, χωρίς να χάνει το κουράγιο του και την ελπίδα. Κοπιάζει και δεν παρατάει τη μάχη του. Αισθάνεται νικημένος μαχητής, αλλά δεν το βάζει κάτω. Θετική ανάπτυξη : Το ίαμα βοηθά να βρίσκει τη χαμένη δύναμη και υπομονή. Αναγνώριση και αποδοχή των ορίων του. Επιμονή.
Crab Apple (Αγριομηλιά). Το Aνθος της Καθαριότητας. Αρνητική κατάσταση : Έντονη αίσθηση ακαθαρσίας, στον εαυτό του ή στο περιβάλλον του. Είναι πολύ τελειομανής. Μανία καθαριότητας και τακτοποίησης. Φόβος ή υπερβολική απέχθεια σε έντομα και βακτηρίδια. Δεν του αρέσει ο εαυτός του, υπερβάλλει τις ατέλειές του. Θετική ανάπτυξη: Το ίαμα βοηθά την κάθαρση του νου και του σώματος σε δηλητηρίαση από ψυχοφάρμακα, ναρκωτικά, αντιβίωση. Καθαριότητα και τάξη. Μεγαλύτερη κατανόηση για τον εαυτό του. 

Rescue Remedy (Ιαμα Διάσωσης) Το Ιαμα Διάσωσης είναι ένα μίγμα από 5 διαφορετικά ανθοϊάματα: (Cherry Plum, Clematis, Impatients, Rock Rose, Star of Bethlehem) και βοηθά στην αντιμετώπιση ενός στρεσογόνου γεγονότος όπως εξετάσεις οδήγησης, μετά από ατύχημα ή καβγά, ομιλία μπροστά σε κοινό και άλλες αναρίθμητες χρήσεις. Είναι το πιο διαδεδομένο. Σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης μπορείτε να πάρετε 4 σταγόνες τη φορά όσα συχνά θέλετε ή βάζετε 4 σταγόνες σε ένα ποτήρι νερό και πίνετε γουλιά-γουλιά μέχρι να καταλαγιάσει το συναίσθημα. Σώζει ζωές μέχρι να φθάσουν οι πρώτες ιατρικές βοήθειες. Μετριάζει το φόβο, την αγωνία, τον πανικό του πάσχοντα και των συγγενών του.
Rescue Cream (Κρέμα Διάσωσης) 

Η Κρέμα Διάσωσης περιέχει τα ίδια ανθοϊάματα όπως το πιο πάνω υγρό Ιαμα Διάσωσης, αλλά επιπλέον περιέχει και το ανθοϊαμα Crab Apple που έχει καθαρτικές ιδιότητες. Τίθεται εξωτερικά. Μπορείτε να το βάλετε σε κτυπήματα, μώλωπες, ερεθισμούς, εγκαύματα, έλκη όλων των ειδών και για μασάζ. Επίσης βοηθάει το ξηρό δέρμα να ξαναβρεί την υγρασία που χρειάζεται. 

================================================